W tym spamie nie ma miejsca na głupot pisanie

Kim jest ten killer?

Artem Lobov

Słaby kiler

Czasami tak jest. Np. ktoś przygotuje profesjonalną prezentację, dobrze ją wyświetli, wszystko jest perfekcyjne i.... nie ma porywu na widowni. Po czym wskakuje jakiś ogór, jest nieprzygotowany, zapomniał o kilku sprawach i publicznie się do tego przyzaje, jąka się i nie wie sam o robi -> po prostu robi z siebie klauna i .... ? I staja się ulubiencem publiki XD Dlaczego? Nie wiem. Może swój na swoich trafił? XDDDDDD

Ludzie są po prosty różni. Ja wole pozostać inteligęttnym ( ) nudziarzem niż totalnym klaunem, który zapada w pamięcy bo sypie jakieś suchary niskich lotów z których smieją się wyrbane osoby



Zmieniony przez - Steven_99 w dniu 2018-05-06 13:41:02

Pilek do dlatego, że Tyt jaj nie golisz

Agares25

Artem Lobov

Killer?
To jakaś popierdółka a nie kiler

To moja przerobka plyty Western Connection I w sumie nie wiedzialem kogo dac jako killa. Gangster bylo latwo bo Conor probowal byc El Chapo a w jego przypadku wyszla parodia El Chapo. The dope dealer to JJ chyba nie musze mowic dlaczego, ale nie mialem pomyslu na killera tak zeby bylo smiesznie i w sumie padlo na Lobova (choc myslalem jeszcze o Dada 5000 lub cm punk)

Steven99 zalezy u mnie w liceum blazni byli tolerowani. Na studiach jak bylem to jakby ktos odstawil taka prezentacje to albo by dostal zyebke albo zyebke + musialby poprawic prezentacje, a niektorym prowadzacym lepiej nie podpasc. A ludzie na studiach tez nie bija brawo jak robi sie z siebie clowna I zamiast prezentacji ma sie sciane tekstu. Ale jak bylem w liceum/gimbazie to u mnie bylo podobnie jak piszesz.



Zmieniony przez - Agares25 w dniu 2018-05-06 15:05:23

Zmieniony przez - Agares25 w dniu 2018-05-06 15:07:16

zabstyl na lidera !!!

Rychu nie wiem o co Ci chodzi

Steven99, wg mnie najlepiej po prostu zostać sobą i tyle - bo bycie na siłę poważnym u śmieszka i śmiesznym u poważnego wyjdzie po prostu kiepsko.

Ja jak już jako tako czuję się pewny, to muszę przyznać że bardzo lubię rozśmieszać ludzi. Podoba mi się fakt że wywołuję o kogoś pozytywne emocje.

Ofc czasami jest tak, że trafię na jakąś imprezę gdzie albo nie czuję się pewnie albo ludzie nie łapią dowcipu - wtedy instynktownie włącza mi się ogromna powaga, żeby nie powiedzieć ponuractwo. Ale jak czuję się swobodnie to nie ograniczam się;)

Grunt, żeby nie robić nic na siłę, chyba że jest to jakiś element wychodzenia poza strefę komfortu, tylko tak naprawdę nawet w takim przypadku powiedziałbym że lepiej wyjdzie się będąc sobą. Tzn mam na myśli to, że wychodząc poza swoją strefę komfortu, oczywiście robisz coś wbrew swojej naturze ( nie jesteś sobą?), ale jednak dobrze nawet wtedy robić to "po swojemu". Czyli, to że robi się coś niewygodnego dla siebie nie oznacza, że nie możesz być w tym prawdziwy. Pytanie tylko czy wprowadzanie się w niewygodne sytuacje to robienie czegoś wbrew sobie? Chyba właśnie nie do końca... Co najwyżej jest to robienie czegoś wbrew swoim instynktom, ale jednak zgodnie z chłodnym rachunkiem.

Np zagadywanie do lasek, albo w ogóle do nowych ludzi - to jest zdecydowanie bardzo często niewygodne dla mnie i można powiedzieć, że muszę zrobić coś wbrew sobie - czyli zagadać, ale z drugiej strony jak już zagaduję to nigdy nie są to jakieś teksty, które są dla mnie nienaturalne - dalej jestem sobą, z tą różnicą że postawionym w niewygodnej sytuacji ( z trzeciej strony sam siebie postawiłem w takiej sytuacji, więc można powiedzieć, że robisz coś wbrew sobie ale po swojemu)

Nie wiem czy to ma sens