W tym spamie nie ma miejsca na głupot pisanie

Też z ludźmi jest różnie ja np. gimnazjum i podstawówkę lubiłem. W ogóle gimnazjum było cudowne, takie jaja jakie tam były na zawsze będą zapamiętane. Za to szkoła średnia już taka sobie, bo poszedłem tam gdzie miałem bardzo blisko i ekipa nie była jakoś bardzo zgrana. Za to na studiach konwersacje są super z niektórymi ludźmi, bo z niewieloma można było pogadać o sztucznej inteligencji, relatywizmie moralnym, postmodernistach czy choćby o inżynierii genetycznej człowieka. Jeśli chodzi o ludzi teraz na studiach to z bardzo wieloma się dogaduje. Problem w tym, że czasem są nieśmiali i ja też może nie mówię jakoś luźno i często trochę czasu mija zanim z niektórymi ludźmi się naprawdę zacznie swobodnie gadać o różnych rzeczach, ale są i tacy, z którymi już w pierwszym dniu złapie się świetny kontakt.


Zmieniony przez - Agares25 w dniu 2019-03-22 14:18:33

Znaczy no teraz to w szkole już nie jest tak źle. Ale tylko dlatego, że wszyscy już wiedzą, że mały Wysocki ma dużego brata i się boją. Ale nie mnie. Tutaj jest główny problem taki, że jest jedna jedyna szkoła na kilka wsi. I jest dużo patoli, osób które po kilka lat kiblują w jednej klasie. Co drugi bierze narkotyki. W mojej klasie jest koleś, który był w poprawczaku. Ale w sumie nie wiem czemu się nad tym teraz zastanawiam, skoro póki co nie muszęxd


Zmieniony przez - Wysockiidzmoczycgabke w dniu 2019-03-22 16:04:12

Wysocki - przełamuję się, ale jak byłem w Twoim wieku to było kiepawo. Ja mam 28 lat, od dwóch lat czuję się trochę pewniej. Zdecydowanie za późno zacząłem z tym walczyć.

Teraz widzę jak to ułatwia życie i nie tylko - dodaje przyjemności do życia. Żałuję, że nie zaczałem się przełamywać w wieku 18 lat

A co robiłeś, żeby się przełamać?

Btw. Mam jeszcze tyle obiadu a już jestem najedzony :(


Zmieniony przez - Wysockiidzmoczycgabke w dniu 2019-03-22 16:26:44

Życie mnie zmusiło - najbardziej praca... Ale np zmuszałem się często do chodzenia na imprezy. Próbowałem nie unikać sytuacji w których jestem oceniany. Po prostu robisz rzeczy jakie są dla Ciebie niewygodne. Teraz zacząłem chodzić na taniec - coś absolutnie dla mnie niewygodnego.

Bardzo mi pomaga dumna postawa. Jak tylko czuję, że wracam do swojej przygarbionej sylwetki, ze wzrokiem wpatrzonym w ziemię, natychmiast się wyprostowuje.

Wyprostowana postawa świadczy, że nie boisz się ataku na siebie - masz otwartą sylwetkę. To działa na zasadzie sprzężenia zwrotnego, czyli sama postawa powoduje, że czujesz się pewniej. I powiem, Ci że to działa na mnie świetnie. Analogicznie z chvjową postawą. Zamknięta, bez chęci konfrontacji ze światem - i tak też się czujesz... O tym Jordan Peterson dużo pisał i mimo że to wyświechtane to naprawdę działa świetnie, bo po prostu ma podstawy ewolucyjne.

Czasami jak sobie chodzę wyprostowany po ulicach to naprawdę czuję się jak król


Zmieniony przez - Dremor w dniu 2019-03-22 16:28:38

A ja głupi w buty patrzę. Ale przynajmniej często znajduje pieniądze na ziemi.

Bardzo dobrze robisz Dremor oby tak dalej trzeba wychodzić ze strefy komfortu. No ja np. lubię być duży i jak idę przez akademik to wiadomo klata wypięta wszyscy cześć, cześć i kierują wzrok w dół, bo studenciaki to same suchoklatesy. Zawsze chciałem być wiekszy i wzbudzać respekt. Ja się w sumie cieszyłem nieraz mi wujek czy brat mówił, że dowalilem mięcha i inny wygląd dał mi dużo pewności siebie.

Ja to w sumie jeśli o wygląd chodzi to nie mam problemu. No teraz tak, bo wyglądam jak bida z nędzą. Ale jak byłem zdrowy, to byłem po prostu bardzo szczupły, może by się przydało być większym, ale w tym wieku to chyba i tak normalna sylwetka. Za to twarz powiem nieskromnie mam zaj**istą bo wyglądam na parę lat młodszego i do nie dawna był to problem, ale teraz uważam że to autut bo dłużej będę młody,parę osób mi mówiło, że jakbym przypakował mógłbym zostać modelem (tylko jeszcze wzrost nie ten). U mnie problemem jest to, że moje zainteresowania różnią się od ludzi w moim wieku, przeważnie siedzę z nosem w książce, mało się odzywam, noszę krzyżyk na szyi (tak, niektórym to przeszkadza), chodzę do kościoła i nie wstydzę się okazać uczuć matce w miejscu publicznym, przytulić się, pocałować w rękę (nie wymaga się ode mnie w domu całowanie w rękę rodziców, ale wiem że mamie jest wtedy miło, bo to oznaka szacunku)

Ja wiem, że jestem maminsynkiem, ale mamę ma się jedna, ojca zresztą też i jakoś jest dla mnie ważniejsza niż koledzy z klasy z którymi kontakt i tak mam beznadziejny.

A propos pewności siebie i savoir vivre. Jaką miałem akcje w hiperkarkiecie przy kasie, łokurva
Sebix lat 30 wyjechał do mnie, bo mu wszedłem w kolejkę rzekomo i taki kurva dialog:

-gdzie mi się źomóś wpieprzasz w kolejke, ja tu stoje!
-no to idź
-nie mów mi kurva co mam robić
-Ty masz kurva jakiś problem
-a jakbym miał to co?
-to zamknij kurva pysk
-uuu... no dobrze...

I się zamknął, a potem mnie przeprosił i zrobił miejsce na taśmie i gadał pod nosem "powiedział... zamknij pysk..." i kurva ta urażona mina jakbym narzeczonej powiedział, że jest suką