W tym spamie nie ma miejsca na głupot pisanie

Ja to nie mogę się czasem doczekać aż będę dorosły. Bo wiadomo, młodość jest fajna i ulotna, ale moi rodzice są bardzo nadopiekuńczy. Mama to zawsze była, ale tata odkąd zachorowałem też się taki zrobił. Ja wiem, że to przez chorobę ale wch** brakuje mi samodzielności. Może jakbym teraz nie był zupełnie niesamodzielny to inaczej bym na to patrzył, ale teraz sam się nie przebiore, nie wykąpie, nie pójdę gdzieś daleko, bo wszystko to za bardzo męczy moje płuca. Nawet głupiej kanapki nie mam siły sobie zrobić. A czasem bardzo bym chciał pokazać rodzicom, że potrafię i nie muszą aż tak nade mną skakać a potem się okazuje, że jak się za coś wezmę to to dla mnie za ciężka robota i dupa z tego wychodzi.


Zmieniony przez - Wysockiidzmoczycgabke w dniu 2019-06-23 21:40:43

szybko ... póki jest w internecie ... bo wiecie jak jest ... a jak może być zaraz
nikt tak jak Niemcy historii nie pisze na nowo






Zmieniony przez - BlacCat w dniu 2019-06-23 21:44:18

Btw tata też bardzo złagodniał wobec mnie. Bo wiecie on ogólnie jest bardzo nerwowy i wymagający jako rodzic, jeśli chodzi o wyniki w nauce itp. A teraz jak jest jakaś sytuacja, że mógłby się zdenerwowac, jak chociażby to z telefonem jak mi się szybka stłukła, to kiedyś bym miał kazanie, że mogłem uważać, że on na ten telefon musi zarobić, że drogi był i inne takie a teraz tylko powiedział, że ee synek to tylko rzecz. Tak samo jak pękły mi skrzypce normalnie też by się czepiał (służbie zresztą) a jak mi te stare pękły to tylko uznał, że i tak były do wymiany bo ze skrzypiec ogólnie się wyrasta a tamte miały już 5 lat. Tylko jak czegoś nie zjem to bywa zły. A tak to wszystko mi puszcza płazem.

Ale żeby nie było, to i tak zawsze był super ojcem. I na przykład jak byłem niemowlakiem, to podobno bardzo dużo plakalem i czasem tylko on umiał mnie uśpić. Mama już nie dawała rady i wolała tatę, żeby mnie położył. Zasypiałem w 15 minut. XD

Jak tam chłopacy? Jak łikent?

Poza tym że mnie dupsko boli od zastrzyków i nie mogę siedzieć to w sumie spoko. Jadłem wieśmaczka. Jutro jadę na badania, oby były w miarę.

Zara mnie pitca przyjdzie i opędzluje chyba całom i zasnem

pilek

Dremor , no niestety nie mam tych danych, więc co CI poradzę. Nie wziąłem od niego żadnych źródeł

No i na nic moje wywody tutaj. Nic się nie nauczyłeś!


Co do tego co pisał Sepko o braniu wcześnie ślubu to nie zgodzę się - jeśli to prawdziwa miłość to zazdroszczę w chvj i są takie pary.

Inna sprawa że najczęściej to jednak presja społeczeństwa i trochę strach przed byciem samotnym. Ale prawda jest taka, że nie inaczej jest w latach późniejszych - mam na myśli to, że takie romantyczne związki to dalej rzadkość - pytatnie czy ludzie w ogóle mają na ogół potencjał na ten rodzaj związku - imo nie

A bo ja wszystko umiem

Pytanie tylko, jakie były okoliczności tej "prawdziwej miłości".
Znam z bliskiego otoczenia kilka przypadków, gdy była wielka, pierwsza miłość, obie strony zadowolone itp. Dalszy scenariusz był z reguły podobny - po pewnym czasie przychodziła znienacka szara rzeczywistość i któraś ze stron zaczęła mieć rozkminy typu "ciekawe, jak by to było z kimś innym". Czasem kończyło się tylko na rozkminach, czasem na rozstaniach a czasem (i najczęściej) na mniejszych lub większych skokach w bok. Nie będę wchodził w szczegóły, ale dosłownie tydzień temu byłem świadkiem tego, jak znajomy, który myśli o zaręczynach itp. obraca jakąś świeżo poznaną lampucerę.
Wiadomo - mogą zdarzyć się wyjątki. Niemniej uważam, że warto jest poznać chociaż kilka osób płci przeciwnej przed zaangażowaniem się w poważny, emocjonalny związek.
Sam wyszedłem z takiego założenia i uważam, że to była najlepsza decyzja, jaką mogłem podjąć w sprawach damsko-męskich.

W ogóle rozmowa zeszła na aspekty uczuciowe a przecież ile świetnych doświadczeń mogłoby mnie ominąć, gdybym hajtnął się w wieku 19-20 lat.
I nie chodzi tu o kwestie związane z kobietami, ale np. jakieś spontaniczne wypady z przyjaciółmi, obozy sportowe itd.


Zmieniony przez - Sepko w dniu 2019-06-23 23:05:44