W tym spamie nie ma miejsca na głupot pisanie

qw3rty

Dzięki Grind, niestety życie w takim domu to oprócz problemów z prawem czy szkołą problemy z psychiką, stany lękowe, depresyjne - przechodziłem przez to, zresztą zaburzenia lękowe i nerwice natręctw miałem od 12 roku życia - jak stary przychodził do domu naj**any i kazał wszystkim wyp*****lać to siedziałem na łóżku i się trząsłem ze strachu, tak było co 3-4 dni, bywało tak że pił przez 2 tygodnie dzień w dzień, później tydzień przerwy i od nowa dwa tygodnie. Gość ładował wódę szklankami, 1/3 szklanki i na łyk. Ciągle powtarzał że to "jego dom" i że mamy wyp*****lać, miałem starszego brata który się go bał, a był starszy ode mnie o 10 lat, pierwszy raz się z nim tłukłem jak miałem 15 lat, sąsiedzi patrzą dalej na mnie jak na chłopaka z "patologii" małe miasto, więc wstyd nadal jest, do tego staremu po wódzie całkowicie odbija, potrafi sam ze sobą rozmawiać, zachowuje się jak by był chory psychicznie. Tyle co za małolata najadłem się wstydu za niego.. sytuacje typu, idę z kolegami ze szkoły a tu stary wywraca się na chodniku po wódzie, dzieciaki się z niego wyśmiewały bo robił z siebie błazna, policja u nas w domu to była częściej niż u siebie na komendzie. Matkę bił, dusił, czy z tego co kiedyś usłyszałem w ich kłótni gwałcił jak jeszcze mnie nie było na świecie - ale w Niedziele do kościoła idzie ostro, pokazuje przez sąsiadami że jest mocno wierzący, w domu wieczorem przed snem się modli, do spowiedzi chodzi, świąt nie opuszcza, a każda rozmowa na temat KK czy wiary (gdy się z czymś nie zgadzasz) jest kłótnią. Mam żal do nich obojga, do Matki że nic z tym nie zrobiła (usprawiedliwiam to tym że była zaszczuta, żyła w strachu i nie miała pieniędzy na samodzielne utrzymanie dzieci) ale nawet mnie mogli odebrać i dać do domu dziecka, wyszło by znacznie lepiej. A do ojca za to jakim człowiekiem był, i w dupie mam słowa "to Twój ojciec" jak to często słyszę, że należy mu wybaczyć.. ktoś kto to mówi chyba nie wie co niektórzy przechodzą. To co się działo w tym domu.. można by było książkę napisać na ten temat, ale wiem że ludzie mają gorzej, nie mają co jeść, zostają bezdomnymi, ja jakoś tą szkołę skończyłem, trochę kursów zrobiłem, zawód. Jakoś to będzie, nie ma się co użalać nad sobą. Najdziwniejsze jest dla mnie to że nigdy nie miałem ochoty skończyć swojego życia, zawsze jakiś optymizm się we mnie tlił, że skończę szkołe, że zrobie jakiś zawód, naucze się języka, wyjadę za granicę.. że nawet gdy będe musiał biedować przez kilka lat to później stanę na nogi.