W tym spamie nie ma miejsca na głupot pisanie

Jak to j**ie to zdrowie?

Chociaż Newton był całe życie sam i księża chyba są sami, ale oni mają wokół siebie jakichś ludzi, więc to pomaga.

tyesla tez nigdy nie ruchal

wy nie jestescie tesla i newton

ale jak to zdrowie j**ie?

Google panie, google

Nawet spanie z kimś fizycznie w łóżku (sen) wpływa dobrze na zdrowie psychiczne, a psychiczne się wiąże z fizycznym bezpośrednio przecież

w googlach znajdziesz najpopularniejsze arty na ten temat, które sa chxja warte, a psychiczne zdrowie to ja mam w piździe,jak masz problemy psychiczne to jesteś cipą

a pytanei czy on wie co pisze?

YebatzKimona

wy nie jestescie tesla i newton

No my jesteśmy lepsi he he.

Ale do mnie ostatnio się koleżanka odzywała i w sumie 7 lat starsza, nie tak źle zarabia, bo w pythonie robi i poznałem ją przez znajomego z zakładu, ale z wyglądu jest taka se i na nią nie lecę i już w takiej sytuacji chyba wolę być sam niż z kimś. No i jeszcze różnica wieku nie w tę stronę co trzeba. Jakby była młodsza to spoko. Tak samo na Badoo/Tinder no w sumie niektóre są ok, ale nie wiem czy chciałbym być kimś kto mi się nie podoba czy nie lepiej wtedy samemu być, żeby choć trochę się podobał no to git.

Dr Tomasz Witkowski w książce zakazana psychologia m.in. twierdził, że hartowanie pomaga i ogólnie techniki behawioralne wskazywał jako pozytywne. Tutaj fragment
W wyniku przeprowadzenia swoich badan Antonovsky
ogłosił w 1979 roku koncepcję poczucia koherencji250. Kon
cepcja ta jest znana w Polsce, choć trudno mówić o jej po
pularności wśród terapeutów czy osób zajmujących się pro
filaktyką zdrowia psychicznego251. W tym samym roku, co
Antonovsky ogłosiła również swoją koncepcję twardości Co ciekawe, do dzisiaj
psychologowie w naszym kraju nie poświęcili tej koncep
cji niemal w ogóle uwagi, choć jest ona, moim zdaniem
dużo bardziej klarowna i daje precyzyjniejsze wskazówki
do pracy niż koncepcja poczucia koherencji.
Twardość, rozumiana również jako odporność, składa się
z trzech komponentów. Pierwszym z nichjest zaangażowanie
związane z tendencją do świadomego podejmowania aktyw
ności w życiu osobistym i zawodowym, niezależnie od tego,
jaki jest to rodzaj aktywności ijakie niesie ze sobą trudności
i problemy. Przeciwieństwem ludzi zaangażowanych są ci,
którzy się alienują i wycofują z aktywnego życia. Osoby za
angażowane mają zgeneralizowane poczucie sensu, które po
zwala im postrzegać własne życiejako istotne i identyfikować
się ze zdarzeniami i ludźmi w ich środowisku. Nie poddają się
łatwo próbom wywierania na nich presji, jako że to one same
mocno oddziałują na swoje środowisko. Osoby zaangażowane
preferują aktywność, zamiast unikania i dystansowania się.
Mająjasno wytyczoną drogę życiową, a często również poczu
cie misji. Dążą do realizowania swoich zamierzeń, więc ich
uwaga koncentruje się na teraźniejszości - bo to umożliwia
pełne zaangażowanie i na przyszłości, bo tam zlokalizowane
są ich cele. Nie rozpamiętują swoich porażek. A odniesione
w przeszłości sukcesy, wzmacniają je.
Drugim komponentem twardości jest poczucie kontroli,
opisywane jako tendencja do odczuwania i działania w zgo
dzie z przekonaniem o istotnej roli własnego wpływu na
przebieg wydarzeń we własnym życiu. Nie jest to naiwna
wiara w możliwość pełnej kontroli zdarzeń, ale raczej umie
jętność dostrzegania realnych możliwości oddziaływania.
Poczucie kontroli pogłębia odporność na stres dzięki temu,
że wydarzenia będą przeżywane i oceniane jako naturalna
konsekwencja przejawianej przez człowieka aktywności,
a nie jako przypadkowe, pochodzące z zewnątrz, niespo
dziewane i przytłaczające. Poczucie kontroli ułatwia włą
czanie wszelkich trudnych zdarzeń w ogólny plan życiowy.

Traktowanie ich z tej perspektywy zmniejsza ich znaczenie.
Poczucie kontroli odpowiada także, za poszerzenie i zróżni
cowanie repertuaru możliwości radzenia sobie ze stresem
i mierzenia się z sytuacjami szczególnie uciążliwymi.
Trzecim składnikiem twardości jest otwartość na wy
zwania, która przejawia się spostrzeganiem zmian w życiu
jako czegoś naturalnego i bardziej oczywistego niż stan sta
bilizacji. Można wręcz powiedzieć, że ludzie twardzi kierują
się mottem: „Jedyne, co w życiu stałe to zmiany”. Osoby
o wysokiej otwartości na wyzwania, przewidując zmiany
odczuwają pozytywne pobudzenie i często spostrzegają je
jako sprzyjające rozwojowi ekscytujące wydarzenia, a nie
jako niebezpieczeństwo i zagrożenie. Można powiedzieć
o nich, że to ludzie, którzy mają „apetyt na życie”. Oso
by o niskiej gotowości do przyjmowania wyzwań oceniają
zmiany jako zagrażające własnej egzystencji i w związku
z tym poszukują sposobów zabezpieczenia się przed nimi.
Osoby, które charakteryzują się wysokim poziomem otwar
tości na wyzwania, bez względu na porażki, uparcie dążą
do zrozumienia tego, co im się przydarzyło i dalej angażu
ją się w działanie. Jest to przeciwieństwo takiej postawy,
w której ktoś wyraża przekonanie, że nie zasłużył na swój
los i prześladuje go pech.
Twardość rozumiana jako poczucie kontroli, zaangażo
wanie i otwartość na doświadczenia wpływa na utrzymy
wanie dobrego zdrowia i zapobiega wystąpieniu zaburzeń
psychicznych pomimo konfrontowania się z wydarzeniami
powszechnie uważanymi za stresujące lub wręcz trauma
tyczne. Osoby twarde mają poczucie spójności i są przeko
nane, że życie ma sens (jest zrozumiałe), jest kontrolowalne
(możnaje samodzielnie kształtować) i nie jest brzemieniem,
lecz wyzwaniem (czymś przyjaznym).
Bardzo wiele badań wskazuje na związek pomiędzy
twardością a lepszym zdrowiem i większą odpornością na
przeciwności losu254. Czy ludzie twardsi dostali ten dar od
natury? Co prawda wiele wskazuje na to, że niektóre cechy
temperamentalne mogą sprzyjać radzeniu sobie w trudnych
sytuacjach. Potwierdzają to również badacze rezyliencji,
którzy upatrują jej źródeł między innymi w równowadze
neurohormonalnej255. Istnieje jednak także sporo dowodów
na to, że twardość można kształcić w ciągu życia. Już w la
tach pięćdziesiątych badania wykazały, że szczury podda
wane w młodości elektrowstrząsom, w późniejszym wieku
przejawiały wyższą odporność na stres256. Późniejsze bada
nia nad ludźmi potwierdziły, że doświadczanie stresu może
budować odporność. Na przykład wśród hospitalizowanych
dzieci, najlepiej radziły sobie z rozstaniem z rodzicami te
z nich, które doświadczyły takiej sytuacji wcześniej, na
przykład nocowały u przyjaciół257. Potwierdziły to również
badania nad australijskimi nastolatkami wyjeżdżającymi
po raz pierwszy za granicę w ramach wymiany między
narodowej. Po porównaniu z grupą kontrolną, pozostającą
w kraju, w środowisku rodzinnym, stwierdzono, że daleki
wyjazd zmienił ich odporność. Nastolatkowie przebywają
cy za granicą byli dużo mniej podatni na neurozy niż ich
koledzy z kraju258.
Ekspozycja na stres przynosi rezultat w postaci więk
szej odporności wtedy, kiedy kończy się poradzeniem sobie
z nim. Gdyby osoby doświadczające stresu nie wychodziły
z tych sytuacji obronną ręką, końcowym efektem serii stre
sujących doświadczeń mógłby być stan przygnębienia lub
nawet załamania nerwowego. Australijscy nastolatkowie
wyjeżdżający za granicę mogli oczekiwać wsparcia od osób
opiekujących się nimi. Dbały one również o to, aby stres nie
przekroczył możliwości poradzenia sobie z nim.
Znaczenie odporności na stres ujawnia się w sytuacjach
skrajnych. Jak pisze Raj Persuad, twardość to właściwość,
której nie widać na co dzień, a która ujawnia się dopie
ro w sytuacjach ekstremalnych. Myślę, że przyjmując ten
punkt widzenia, warto spojrzeć na współczesne konflikty
zbrojne, które dostarczają nam wiedzy niedostępnej w la
boratoriach psychologicznych. Nieodmiennie, dobrze wy
szkolone, wyposażone w wyrafinowany sprzęt, zaopatrzone
i odżywione siły zbrojne przegrywają ze słabszymi liczebnie,
nieporównywalnie gorzej wyposażonymi, niedożywionymi
oddziałami partyzantki. Z jednej strony mamy żołnierzy
z dużą wiedzą, sprawnością fizyczną i nierzadko pozbawio
nychjakichkolwiek silnie stresujących doświadczeń, którzy
nie doświadczyli nawet doraźnej sytuacji braku pożywienia,
których po uczestnictwie w starciu zbrojnym umieszcza się
w cieplarnianych warunkach ośrodków rehabilitacji dla
osób z syndromem PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder),
gdzie zajmują się nimi tabuny psychoterapeutów, rehabili
tantów i tym podobny personel. Z drugiej strony, w oddzia
łach partyzanckich walczą nierzadko dzieci, ale dzieci, które
doświadczyły głodu, dla których śmierć była i jest fragmen
tem życia a nie traumatycznym przeżyciem, które nieraz
poradziły sobie z dojmującym zimnem, brakiem wody, ja
kichkolwiek wygód i przyjemności, które pewnie nawet nie
wiedzą, co to takiego psychoterapeuta. Oczywiście, wiem,
że twardość psychiczna, to nie jedyny warunek przewagi
oddziałów partyzanckich, że niezwykle istotna jest znajo
mość terenu, wsparcie ludności miejscowej i tym podobne
czynniki. Myślę jednak, że owo zahartowanie i odporność
są cały czas niedoceniane, że najbardziej wyrafinowana
technika przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, jeśli upada
morale człowieka, który mógłby się nią posłużyć.
Wyniki badań i obserwacje dały autorom koncepcji twar
dości podstawy do tego, aby stworzyć programy kształcenia
twardości i odporności. Systematyczne treningi prowadzi
się dzisiaj głównie w The Hardiness Institute w Kaliforni,
ale korzystają z nich również inne instytucje, takie na przy
kład jak organizacja Hardy Girls Healthy Women z Wate-
rville. Opis programów treningów twardości można znaleźć
w kilku książkach259, a nad ich efektywnością prowadzi się
systematyczne badania260.
Koncepcja twardości i programy służące jej kształce
niu brzmią dzisiaj trochę, jak echo epoki wiktoriańskiej,
gdzie w akceptowanych systemach wartości kontrolę nad
sobą stawiano na jednym z pierwszych miejsc. Propaganda
spontaniczności i wrażliwości, która nadal niesiona jest
na fali psychologii humanistycznej, odrzuciła już dawno
te wartości, nie tylko jako zbędne, ale wręcz hamujące sa
morealizację i „bycie sobą”. W rezultacie współczesne spo
łeczeństwa cywilizacji zachodniej wychowują „wrażliwych”
ludzi, którzy nie radząc sobie z własnymi emocjami „rozła
dowują” je na przykład strzelając z karabinu maszynowego
do przypadkowo spotkanych ludzi w supermarkecie.
Brak kontroli nad sobą jest ponadto powodem, dla któ
rego trudniej nam zrealizować tak prosty cel, jakim jest
bardziej szczęśliwe życie. Tak przynajmniej sądzi Miha-
ly Csikszentmihalyi, twórca koncepcji przepływu i znany
psycholog rozwijającego się nurtu tzw. psychologii pozy
tywnej:
W innych czasach, jak na przykład w naszej epoce, umiejętność
panowania nad sobą nie cieszy się zbytnim poważaniem. Lu
dzie, którzy usiłują to robić, uważani są za nieco śmiesznych,
„sztywnych” lub „spiętych”. Jednakże, niezależnie od obo
wiązującej mody, wydaje się, że ci, którzy starają się uzyskać

Dlaczego koncepcji poczucia koherencji, a w szczególno
ści koncepcji twardości, poświęca się tak niewiele uwagi?
Odpowiedź jest dość brutalna i można jej udzielić cytując
raz jeszcze Massona: „Główną sprężyną psychoterapii jest
korzyść z cierpienia drugiego człowieka”262. Jakąż to ko
rzyść mogą mieć terapeuci z krzewienia idei pomagającej
zbudować odporność psychiczną? Za to raczej nie pobiera
się honorariów. Propagowanie idei pracy nad sobą i dosko
nalenie kontroli też nie jest zbyt popularne. Pacjenci pre
ferują raczej takie podejścia, które zdejmują z nich odpo
wiedzialność za własne życie. Wydaje się też, że większość
psychologów klinicznych i psychoterapeutów nadal tkwi
w koleinach myślenia wyznaczonych przez paradygmat
patogenetycznym