Viki - OCR, Trail Running, Hyrox

Paatik ja pierwszy trymestr głównie leżałam, później było kilka tygodni fajnie i znowu lipa
Na razie noga ciągle boli. Więcej siedzę, chodzę czy coś robię niż leżę, no nie da się przy Młodym.
Lekarz powiedział, że jak nie założą gipsu to się źle zrośnie i do końca życia nie będę mogła chodzić normalnie. Znajomy ortopeda też powiedział, że ten pierwszy tydzień to najlepiej gips tak jak mam, a dopiero później można zmienić. Ciężkie to cholerstwo. A do kul zaczynają mi się robić odciski na łapach A Garmin kroków z kulami nie liczy

Do kul to rękawiczki rowerowe są niezłym rozwiązaniem.

Abstrachując od celowości to SORze chyba nic innego jak gips się nie dostanie .

Kiedyś mieli tylko ten zwykły ciężki za złotówkę i trzeba było po ten lżejszy za 10zl do apteki obok latać... teraz tez?

Viki

Szajba dzięki.
Akurat spacery są wskazane w ciąży, ruch jest lepszy niż leżenie, zapobiega różnym problemom. A tu unieruchomienie na tyle tygodni
Zresztą z leżeniem to nie taka łatwa sprawa, bo mam jeszcze prawie 5-latka którego energia roznosi i pewne rzeczy trzeba zrobić, obiad sam się nie ugotuje, pranie nie zrobi... A to nie tak łatwo chodząc o kulach.

Spacerów to ja Ci nie odmawiam, jednak bieganie w zaawansowanej ciąży po błocie czy wieszanie się na drążku o którym nie raz wspominałaś że się ledwo framugi trzyma, to słaby pomysł.

Kurczę Viki, wszystkiego dobrego. Niech się Ci goi jak na Szajbie

A co do posta Szajby to szczerze mowiąc też mnie trochę ciarki przeszły jak widziałem filmik z drążka we framudze. I mimo, że bardzo się starałem to nie zauważyłem, żeby to był taki przykręcony.

Ale jak widać i na prostej drodze można sobie kuku zrobić.


Zmieniony przez - ruski czołg w dniu 2020-07-04 16:14:38

Po błocie nie biegam, ewentualnie z kijami chodzę. Wg lekarza gorsze jest bieganie po asfalcie bo są większe obciążenia, więc jedynie teren. Na dodatek wolny trucht. Jak widać, chodzenie po asfalcie jest bardziej niebezpieczne.
Jestem pod kontrolą lekarza i słucham tego co mówi. U nas niestety ciężarne traktuje się jak chore, w innych krajach mają odmienne podejście do aktywności (m.in. siostra rodziła więc wiem jak to wygląda).
Co do drążka, to ostatnio mąż go lepiej zamontował, nie wiem co zrobił ale nawet się nie przekręca jak kiedyś. Zwisy robię opierając nogi o ziemię, więc raz że ciężar na drążku mniejszy a dwa tyłek zaraz nad ziemią. Nawet jakby odpadł to nic się nie stanie. Przy łopatkowych jednorącz druga ręką jest nad ziemią. Zresztą nikomu tłumaczyć się nie muszę. Ja wiem za dla większości dwie kreski na teście to już wyrok, najlepiej leżeć.
A teraz to już mi tylko trening góry został

Ja pierwsze co od mamy usłyszałam jak się dowiedziała, że jestem w ciąży: "ale na tą siłownie to już chyba nie będzie aż chodzić co?".

A jak byłam po operacji halluksa to też długi czas ćwiczyłam tylko górę. Zawsze to coś

Viki oczywiście, że nie musisz się tłumaczyć. Dlatego nie wspomniałem słowem o tym wcześniej.

Jeszcze raz zdrówka.

Cod jak chodziłam na siłownię w pierwszej ciąży to dziwne na mnie patrzyli.

U nas już tak jest, lekarze się boją i na wszelki wypadek zakazują wszystkiego i wysyłają na L4 od pierwszych tygodni. Moja siostra mieszka w UK i tam jest zupełnie inne podejście. Inna sprawa, że jak byłam na pierwszej wizycie to lekarz był zdziwiony, że nie mam zupełnie żadnych problemów zdrowotnych, bo to rzadkość, nawet wśród tych 20+.

I w sumie to bezpieczniej i bardziej komfortowo czuje się robiąc ćwiczenia i marszobiegi, niż chodząc teraz o kulach z przesuniętym środkiem ciężkości. Boje się, że fikne. Najgorsze, że muszę podnosić obie nogi a to niepotrzebnie obciąża brzuch. Nie czuję narazie dyskomfortu, ale akurat tego wolałabym unikać.
Na dodatek zaczął mnie boleć znowu prawy bark, czyli stara kontuzja się odzywa. Pewnie przeciążony, bo w lewym też mega zakwasy.
Poza tym, bez gipsu coraz trudniej obracać się z boku na bok, a teraz to już wogóle wyczyn samo podniesienie nogi go góry też nie jest komfortowe, bo angażuje brzuch. Także naprawdę wolę swoje treningi, gdzie robię tak jak czuję.

Co do ćwiczeń, planuje regularne mobilizacje barków z kijem i wiosłowanie gumą, które miałam zalecone w pierwszej ciąży ze względu na ból w odcinku piersiowym.
Resztę będę konsultować z ortopedą i lekarzem, bo akurat za 2 tygodnie wizyta.

Wczoraj ciężko było znaleźć pozycję do spania, bo noga bolała, na szczęście w końcu odpuściło. Póki co jest ok, a obawiałam się długiej podróży autem.