Viki - OCR, Trail Running, Hyrox

Ghorta mam jakieś takie przekonanie że na trasie biegu nic zawodnikom nie grozi (poza upadkiem ), w końcu nie słyszałam żeby kogoś coś zjadło na trasie czy żeby zboczeniec napadł na zawodach
Za to motyw kobiety samotnie biegającej po parku wieczorem i napadniętej czasem się pojawia, więc głową odrazu podsuwa różne obrazy

Po pierwsze, żadne dzikie zwierzę występujące w Polsce nie zaatakuje Cię w lesie o ile go nie zaskoczysz a że usłyszy Cię z daleka to o zaskoczenie trudno.
Po drugie, wyrzuć tę czołówkę i kup taką która mocniej rozprasza światło. Ta nadaje się na włam lub do roboty a nie do biegania.

Raczej ludzkie złe obrazy widzę niż zwierzęce

Mimo wszystko nie spodziewałabym się tabunów zboczeńców czatujących w parku o 5 rano na potencjalne biegaczki.
Wieczorami to już prędzej.

No ale ja podobno wyglądam bardziej jak facet i jak mnie zaczepiają, to raczej tacy, co ich ręce świerzbią, żeby komuś maskę oklepać, także idea "w parku czekają za każdym drzewem dzikie zwierzęta, gwałciciele i onaniści" po prostu do mnie nie przemawia.
¯\_(ツ)_/¯

Ghorta, w napaściach seksualnych rzadko chodzi o to, że ofiara się komuś spodobała, więc raczej nie liczyłabym na ochronne działanie braku atrakcyjności ;)
Ja tam nie lubię biegać w miejscu, w którym nie czuję się bezpiecznie, więc w pełni Cię rozumiem, Viki. Zorganizowany bieg to jednak co innego.

Ja tez się boje - niestety łatwo znaleźć się po prostu w niewłaściwym miejscu o niewłaściwej porze. Z psem ciut bezpieczniej bo zawsze to pewna niewiadoma i ryzyko…

Jeśli chodzi o zwierzęta to najbardziej obawiam się psów, nie tylko bezpańskich ale też takich "puszczanych luzem na noc".

Natomiast w kwestii ludzi to większe prawdopodobieństwo spotkania kogoś niewłaściwego jest w oświetlonym parku niż na nieoświetlonym odludziu, bo żeby się dostać do takiego miejsca to trzeba jakimś światłem dysponować Moje obawy wynikają głównie z tego, że w okolicy budują drogę i z tego powodu wyburzyli sporą część ogródków działkowych. Przez długi czas można było spotkać tam bezdomnych i różnych miłośników złomu. W lecie często mijałam zbieraczy z wózkami już o 5.30 ale wiadomo że inaczej jak jest jasno. Nie wiem czy tam wogóle jeszcze coś zostało wartego uwagi, zresztą teren działek nieoświetlony, droga obok ciemna. Ale obawa zawsze jest. I jeszcze ta mgła która ograniczała i tak już marną widoczność.

W każdym razie biorąc pod uwagę fakt, że marzy mi się w przyszłym roku udział w biegu, który zaczyna się w nocy to mnie to bieganie z czołówką nie ominie







Zmieniony przez - Viki w dniu 2021-10-01 20:49:56

Dziś w planach trening siłowy i po południu basen z dziećmi, jak się uda to w jacuzzi posiedzę Biegania nie będzie bo sama jestem i nie ma kto z maluchami zostać.


A tymczasem kolejny spam książkowy, tym razem Kobieta w Biegu. Zaczęłam czytać, dość szybko idzie. Póki co książka mi się podoba. Trochę za dużo "tanich" haseł motywacyjnych i całej tej gadaki pt. "rusz się", do tego momentami wręcz irytujący zachwyt nad bieganiem (może dlatego że mnie do biegania nikt nie musi przekonywać ), ale poza tym bardzo pozytywna książka. Autorka w wielu kwestiach ma podobne poglądy do moich i w niektórych sytuacjach zachowuje się podobnie, z podobnymi problemami się zmaga a przez to bardzo łatwo się z nią identyfikować. Myślę też że to fajna pozycja dla tych co nie biegają bo może pomóc zrozumieć zakręconych biegaczy. Może uda mi się męża namówić żeby przeczytał

W sumie chciałam jeszcze taką refleksję dorzucić do tych rozkmin o bezpieczeństwie, że w sumie często się o tym mówi w kontekście różnic między płciami: kobiety jednak znacznie częściej są uczone strachu przed otoczeniem i wielu facetów nie zdaje sobie z tego sprawy, więc te różnice w podejściu mogą wynikać też z tego. Pamiętam, jak kiedyś mnie współlokator nastraszył, bo nie rozpoznałam go w tramwaju i wysiadł za mną, szedł w kapturze parę kroków za mną i od przystanku mnie "śledził" aż pod samą klatkę. Jak wszedł za mną nawet na schody przed wejściem do bloku to już się odwróciłam gotowa do konfrontacji, pewna, że jak zajmę się otwieraniem drzwi to on mnie zaatakuje. Dopiero wtedy z bliska go poznałam. Zero refleksji. Ale potem okazał się psychopatą, więc albo zagrał brak empatii albo, co przyszło mi w tej chwili do głowy, już wtedy chciał się za coś na mnie zemścić i zrobił to specjalnie. W każdym razie zmierzam do tego, że my od dziecka znacznie częściej słyszymy, by nigdzie nie chodzić po ciemku, nie wracać samotnie po nocy etc. i to w nas zostaje nawet jeśli zamiast zboczeńców są dziki w lesie

Hesia miałam tak 6 lat temu w drodze do pracy przed 6 rano. Wiosna była i rano już jasno. Szłam z przystanku w stronę roboty, rynek w Krakowie więc totalne centrum ale o tej porze puste. I jakiś gość szedł cały czas za mną, niestety nie był znajomy. Miałam nadzieję że jak dojdę do roboty to tam ochroniarz go zatrzyma, ale jak na złość akurat ochroniarza nie było przy wejściu. Trochę spanikowałam bo była do wyboru winda i wąska, pusta klatka schodowa ale przypomniałam sobie, że otworzyli już główne wejście przez recepcję, więc wyjechałam ruchomymi schodami. Ledwo w panice znalazłam kartę do drzwi i od razu na wejściu powiedziałam że gość cały czas idzie za mną. Nasza ochrona zajęła się nim, wezwali policję bo facet usiadł na podłodze i nie chciał się ruszyć.