Viki - OCR, Trail Running, Hyrox

Viki - ale jakie piękne wspomnienia masz!!!! Pamiętam to zdjęcie i całą relację. To nie dla normalnych ludzi jest:)

Rób to co lubisz. Jak zaczniesz lubić co innego - zmienisz to co robisz. Tym samym szczęśliwa ze sobą i swoim hobby będziesz. Rozumiem, ze chciałby się wszystkiego (Tobie w szczególności), ale może tak sobie postanów - ten rok jest rokiem tego, a kolejny byc moze czegoś innego. I skup się na tym co wybierzesz minimum przez rok. Wtedy też żadnych zali i marudzeń nie będziesz miała - bo przecież wybrałaś sama. I zawsze możesz sobie powiedzieć - ok, w kolejnym roku robię X.

Też znam te dylematy, za bardzo mnie nosi, żeby się na jednej dyscyplinie skoncentrować, a niestety nie da się być najlepszym we wszystkim

No Ty to faktycznie masz dylematy....
szczerze Wam powiem - jakbym miała sportowe talenta (jakie Wy macie obie)- to wybrałabym to w czym miałabym szansę na wyniki zbliżone do profesjonalistów, medali, wyników, top list rankingowych etc. i cisnęła bym na maxa właśnie to. Bez rozdrabniania, jak czołg.

Paatik w sumie w poprzednim sezonie biegałam głównie biegi górskie i moje ulubione lokalne, akurat część pokrywała się z ligą więc były dwie pieczenie na jednym ogniu I właśnie po pierwszym półmaratonie pojawił się pomysł maratonu/ultra OCR

W tym postawiłam na ligę, odpuściłam większość biegów lokalnych, górskich i długich też w sumie nie było i to jednak nie jest to. Ja mam w góry blisko, więc szkoda nie skorzystać
Poza tym zamiast walczyć przez godzinę z jedną przeszkodą chyba wolę włączyć z głową, która mówi że nie da się już IŚĆ dalej

Pobijanie rekordów prędkości i przekraczanie własnych granic jest fajne i daje satysfakcję, ale z drugiej strony ciekawie jest jak nagle głową się buntuje przed tak prostą czynnością jak marsz. Jak się okazuje, że jest z górki a nawet nie można truchtać. Kiedy człowiek myśli tylko o tym, żeby się zatrzymać i najlepiej pójść spać. Kiedy masz cały plecak jedzenia - żelki, batony, czekolada, orzechy, rodzynki a w głowie tylko jedna myśl... Rosół

A tak poza tym autor książki którą czytam, poleca jako trening uzupełniający m.in rower, nawet stacjonarny (kolejny raz się z tym spotykam, bo rower polecają też inni czołowi zawodnicy OCR, nie tylko z polski), a taki jeden stoi u mnie w pokoju i się kurzy, więc będzie można wykorzystać, choć głową na samą myśl się buntuje

Tsu ale Ty to masz talent do wszystkiego, za co się nie weźmiesz to i tak będzie dobrze

Paatik ja myślę trochę inaczej
Bieganie nie jest moją najmocniejszą stronę, gdybym to olała i skupiła się tylko na przeszkodach to może mogłabym walczyć na krótkich torach ninja, ewentualnie na krótkich biegach 5-6km. Ale... pomimo, że mi szybkości brakuje to ja kocham biegać. I z tego nie zrezygnuje mimo że nie mam szans dogonić dziewczyn z czołówki. Dla mnie trening w lesie czy w terenie to relaks dla głowy

Viki

Tsu ale Ty to masz talent do wszystkiego, za co się nie weźmiesz to i tak będzie dobrze

No właśnie Viki, jakby dobrze wychodziło tylko jedno, to nie byłoby dylematów. A jak jeszcze wziąć pod uwagę, że należy też trenować słabe ogniwa, to już w ogóle chaos się robi w glowie jakby ADHD mentalne to było mało..

Jakbym była Tsu to bym się za trójbój wzięła.
Jakbym była Vki to bym latała te ultrasy skoro tak serce do nich ciągnie.
Dlatego najpierw napisałam o tym co sie kocha robić, a potem co przyniesie najwiecej sukcesów/uznania etc. Nie da sie ukryc, ze poza pierwszym startem to startuje sie zawsze żeby wygrać, przesunąć sie w rankingu etc.
Dobra - ide do roboty. Wy i tak z wszytskim bedziecie szaleć.

Jakbym była Tsu to bym kombinowała jak pogodzić siłę i wytrzymałość, czyli trójbój, wWL i pompki

Ja ju zapisany na World Athletics Half Marathon Championships Gdynia 2020. Wbijasz ?

Pitbull raczej wycieczek nad morze nie planuję, chyba że na urlop