Nie dać się czasowi

Zdrówka Paatik.
Z tym życiem, to mam podobnie.. na początku człowiek miał nadzieję, że kiedyś wszystko wróci do normy i czekał, teraz powoli zaczynam się w tym wariactwie urządzać, co było nie wróci. Rok w plecy i żadnego pożytku.. no prawie. Trochę spraw się przewartościowało, trochę oczy się otworzyły, trochę ludzi się lepiej poznało.. to akurat dramat

Mam niestety takie samo przykre doświadczenie z tym rokiem w plecy i ze znajomymi też .

Psy widzę trenują wybitnie ciężko na kanapie

Paatik

Ktoś mi chyba życie ukradł ....

psy nie są naszym całym życiem, ale sprawiają, że życie jest całe

Nie chcę się rozklejać, ale wpisy Tsu i Kabo tak mnie trochę nastawiły marudliwie - bo 2020 miał to być rok, gdzie mogę wreszcie "odciąć kupony". W robocie w miarę poukładane się wydawało, chłopaczyska do matury jeszzce trochę czasu mieli, Mama podleczona... Nic, tylko zrobić wyprawę życia do NY z Młodym, z Mamą się powylegiwać przy basenie, w międzyczasie z Małżem też jakieś plany były. I generalnie szlag jasny trafił - plus bezpowrotna straty kasy. Niby próbowałam jakoś to przetrwać - bieganie, siłka na balkonie, siłka na osiedlu etc.... Weryfikacja znajomych/przyjaciół u mnie nie nastąpiła bo generalnie miała miejsce kilka lat wcześniej po pamiętnych wyborach...

Siedzę kolejny dzień na Zyrtku. I albo to alregia na psią sierść, albo jakieś ciągnące się przeziębienie... Niby siąpię z nosa mniej. Czas próbować się ogarnąć.

09.02.2021 DT
Trenio był. I WL mnie wykończyło - za każdym razem myślę, ze juz nie dołoże, ale jeszcze coś się udaje. Natomiast niestety wczoraj przesadziłam bo prawie "upadłam" i juz na wyciskanie sztangielek nie starczyło siły...
I coś dla humoru (chociaż mi do śmiechu nie było) - tak się układałam do pierwszej serii rozgrzewkowej do WL, ze się walnęłam w potylicę o sztangę. Guza mam wielkości jajka od przepiórki - za nisko sobie sztangę zamontowałam i kładąc się do tyłu (kombinując z właściwą pozycją barków i łopatek) walnęłam się z całej siły. Nawet zastanawiałam się czy to nie sygnał z niebios, ze do domu iść trzeba.

ała oby guz szybko zniknął

a zyrtek pomaga?

Albo to przypadek, albo akurat po 2gim dniu Zyrtku przestało się lać z nosa. Nie był to normalny katar tylko taka uporczywie, wiecznie lejąca się woda... Ale lało się i w robocie (psa nie ma) i w moim pokoju (pies ma zakaz wjazdu)... Za to przy psie czasami sie lało, czasami nie. No i w głowie siano i sieczka - nawet jak na standardy blondynki:)
A guz jeszcze jest, ale nie dotykany - nie boli.

Może po prostu zatoki przeziębiłaś i tak się objawiła ta dolegliwość.

Nigdy nie miałam problemów z zatokami - może stąd nie wiem, nie brałam tego pod uwagę?

mi jak je przeziębię to też leje się z nosa.