Ilość wyświetleń tematu: 1605166
Pan SŻeby powiększyć pułap tlenowy musisz... skończyć z bieganiem – musisz zacząć trenować! Zwykłe bieganie, nabijanie kilometrów w obszarze tlenowym, niczego już nie zmieni. Musisz poznać i wykorzystać inne, intensywniejsze środki treningu biegowego, które ruszą organizm. Zostań wreszcie trenującym biegaczem, a nie człapakiem.
Pan SJak oni to robią, że nie są po takim biegu zmęczeni, że stać ich nawet na uśmiech, gdy ja umieram już po kilku minutach truchtu – myślą. Ja się do tego nie nadaję – utwierdzają się po kilku kolejnych treningach, gdy nie widzą postępów, bo serce ciągle wariuje w klatce piersiowej. Fakt – tak wyglądają biegowe początki wielu przyszłych maratończyków. Ich rozleniwione dotąd serce walczy bowiem o rozprowadzenie dostatecznej ilości tlenu do pracujących mięśni. Taki stan utrzymuje się zwykle przez kilka-kilkanaście tygodni, do czasu aż przyzwyczai się ono do wysiłku. Dopóki serce nie przestanie wariować, dopóki łagodny bieg będzie dla niego nadludzkim wysiłkiem, dopóki się nie uspokoi na spokojnych rozbieganiach, dopóty nie interesują nas podziały na zakresy treningowe. Żadne OWB1, żaden bieg ciągły w II zakresie (przeczytasz o nich w dalszej części książki) nie jest możliwy do zrealizowania, bo niemal każdy trening jest w tzw. trzecim zakresie, często na pograniczu tętna maksymalnego. Ktoś, kto nie poskromił swego serca, nie ma szans biegać tempem konwersacyjnym (takim, by podczas biegu móc swobodnie rozmawiać), gdyż cały czas walczy o życie, o tlen dla pracujących mięśni. Wszystko jest wtedy trudne, ale... nie wolno się poddawać. Najważniejsza moja rada dla tych, którzy są właśnie w tym miejscu – należy biegać pomimo wysokiego tętna i nie zwalniać w nadziei, że znajdziemy takie tempo, podczas którego będzie ono niższe. Bo jeszcze nie będzie!
( a kto ma rację stawia wódkę i kolację 
) i Pan S w sumie też 
tam jest naprawdę sporo tekstu na ten temat i potwierdzają to zadowoleni czytelnicy w swoich komentarzach. Zresztą u Danielsa podstawa to też spokojne biegi i 2x w tygodniu jakieś mocniejsze jednostki ale o małej objętości w stosunku do tygodniowego kilometraża. Także filozofia biegania wolno, żeby później biegać szybko jest dość często spotykana. Coś w tym musi być Jak już wspomniałam u mnie wcale nie przyniosło efektów, może dlatego że nie mam płaskiego Bo jednak Pan S poleca teren z pagórkami jedynie do krosow w pierwszym etapie treningu i ewentualnie na wycieczki biegowe. Podobnie Swierc w książce o przygotowaniach do biegów górskich podkreśla ważną rolę treningów na płaskim (zresztą on wzoruje się na planach Pana S. i dostosowuje je do biegów górskich).
. Każdy znajdzie w w tej samej książce co innego .
Κατά τον δαίμονα εαυτού.
------
Mój dziennik: http://www.sfd.pl/DT__Ghorta_ghrrromi_fat-t1096396.html
PaatikTo chyba też zależy do czego kto się przygotowuje - inaczej do 1/2, maratonu - a inaczej do 5km.... Ale juz widać, ze Kabo bardziej pójdzie w sprint i kręci go, że szybko; a mnie, ze długo i daleko od domu:)
Ja nigdy nie musiałam przechodzić do marszu robiąc 5km, nawet zanim zaczęłam regularnie biegać. Po ciąży biegałam żeby schudnąć 2-3x w tygodniu, tą samą trasę co teraz robię koło zalewu 5km i wtedy to było w tempie 5:30, na tętno nie zwracałam uwagi. A teraz biegnąc owb1 robiłam tą trasę w tempie 6:30. Ja akurat rzeczywiście biegałam za szybko, ale mnie te spokojne wybiegania starsznie nudziły A plan Pana S. odwrócił zupełnie sytuację i nie mogłam wrócić do szybszego biegania.
). I przy takim podejściu też mieli progres.
Niektórzy mają takie podejście, że jak czasu mało to lepiej biegać porządnie a nie tuptać 
Nasz sklep
Mega promocja
Podobne tematy
Artykuły
Paatik
kabo9
Viki
Ghorta
