Nie dać się czasowi

Sprawy się mniej więcej wyjaśniły - stan mojej głowy zawdzięczam w 90% hormonom i może z 10% to zmęczenie było... Stan mojego brzucha i wagę ocenię za 2-3 dni, i wtedy dalsze decyzje.
46 dni sobie na @ poczekałam - czyli właściwie 3/4 redukcji...
@Night - to teraz część stresu odpadnie i zobaczymy jak będzie.
@Kris - oj chyba u kobit tak to nie działa, tzn. pewnie takie extra zdobyte ponad 65kg kilogramy bym szybko zrzuciła, bo to zupełnie nie moje zakresy wagowe, ale w okolicach 60kg byłoby to co jest teraz. Mam wrażenie, ze mam takie fizjologiczne ramki najniższej wagi na którą się organizm łaskawie zgadza 58-60kg, pełen komfort "energetyczny" to 62-63kg, a wszystko co wyżej to już nie mam apetytu i samo złazi..

A taki mamy początek dzisiejszej miski:) Szproty odsączone na maxa z oleju, a jeszcze swojego tłuszczu mają od licha...





Zmieniony przez - Paatik w dniu 2020-06-23 08:12:12

tuż przed @ mózg kobiety pokrywa gęsta mgła, która schodzi, gdy zaczyna się @ wtedy nagle wszystko się rozjaśnia i staje się prostsze. Kochane estrogeny.

Rekonwalescenta Wam pokażę:)

No i super. Też czekam na @ właśnie, ostatnio mi się spóźniła ponad tydzień.. i dwa tyg. waga stała.. teraz o dziwo leci w dół i nie wiem, czy się cieszyć

Jak leci to się cieszyc i baterie nowe wsadzić do wagi (po zazdrosci i złosliwosci piszę):)

Paatik, no u kobiet moze inaczej :). W ogole u roznych osob pewno inaczej.

BTW ja juz szybciej niz zona wyczuwam ta Wasza @ . Mowie do zony "oooo idzie", a zona w hormonalnym chaosie zawsze odpowieda "bo Ty wiesz wszystko lepiej niza ja". No i za 2-3 dni masz.... :

Sorki za maly spam, ale co tu wchodze, to gdzies ten temat sie przewija :)


Zmieniony przez - kris4real w dniu 6/23/2020 6:09:05 PM

Kris - całkiem na temat:)
Liczę na to ze od jutra na 2 tygodnie Ten temat zapadnie się po ziemie.

23.06.2020 AEROBY
Mało brakowało abym w ogóle z kanapy się nie ruszyła - czwórki po niedzielnych "sprintach" i wczorajszych śmiesznosiadach tak dawały mi się we znaki jak nigdy. Pierwszy raz taki typ zakwasu właśnie w 4kach czułam - w tyłku to i owszem -bywało - ale 4ki zawsze jakoś dobrze przechodziły. Rolowanie bolało jak cholera - zamiast jednego spietego miejsca były dziesiątki - i nic nie puszczało. Schodząc do lasu po schodkach nie byłam w stanie zeskakiwać ze stopni, jak zwykle robię. Plan był, żeby zrobić una bella corsa regenerante (jaki ten włoski zrozumiały dla polaków). Miała być godzinka w lesie na spokoju. Do 5km nic mi się nie chciało, myślałam, ze na tych 5 sie skończy. Potem jacyś energiczni włosi zagrali w słuchawkach i do 8km poleciałam bez lenia, a po 8km jakiś diabeł wstąpił i w słuchawki i w nogi. Niby po tempie nie widać, ale leciałam sobie nawet pod górkę - zupełnie bezboleśnie... Dałabym się zabić, ze ostatnie 500 m to gnałam, jak nigdy przedtem na tej trasie - ale Gremlin nie potwierdza...
Jednak 10km na płaskim to weszłoby z tą głową w godzinkę i odrobinkę.

Miska - na dzisiaj juz nic więcej nie wcisnę...








Zmieniony przez - Paatik w dniu 2020-06-23 21:41:52

I dyszka wpadła Ja wcześniej nie miałam takich problemów z czwórkami , jak biegałam.. teraz mam tak pospinane, że rolowanie to mordęga.. i niewiele pomaga. Może za szybko weszłam na taką objętość.. albo siłowy na nogi powinnam trochę odpuścić ale liczę na to, że to rozbiegam i się przyzwyczaję
W każdym razie taka dycha to jeszcze całkiem przyjemny dystans.. ale co powyżej, to już mi się dłuży i ciężko się zebrać.