Przemysław Górynowicz - przygotowania na sezon 2024 / 2025 / Sopot 2023 strona 1835

Ja tam nie słyszałem o czymś takim więc parsknąłem śmiechem

Hahaa takiego sushi to jeszcze nie grali Kondziu, nie wiem jak reszta, ale ja to bym w Sopocie possedł na jakieś sushi Tylko tam na blisko to same z kosmosu ceny...

Przy okazji skrobnę coś co u mnie. W piątek miałem tomografię, bo na rtg w lewym płucu wyszły jakieś niepokojące smugi. No ale nie wiem dalej co to, jutro pewnie się dowiem. 16 dzień w szpitalu, 9 chodzenia z rurą w żebrach... Psychika siada co raz bardziej, z dnia na dzień robi się bardziej podejście "wyebane na wszystko, już i tak wszystko chuy strzelił, co to za różnica czy zostanę tu jeszcze tydzień czy miesiąc... "
Wczoraj coś pękło, miałem dość siedzenia w tym szpitalu, wziąłem portfel, i tak z tą rurą, butlą z krwią, poszedłem do sklepu, jakieś 300m od wyjścia ze szpitala. Kupiłem jakiegoś syfu, i już ledwo wróciłem, tak się zmachałem... po wejściu do szpitala chciałem już wołać o pomoc, bo nie mogłem złapać oddechu... Czarno widzę jakiekolwiek ćwiczenie przez najbliższe miesiące.

O ceny sushi się nie bój.
Za pomoc dołożę Ci zestaw sushi do gofra. Ja i tak mam tam pobyt za darmo
a i z kasą się odkułem

Niedziwne.
Sama szpitalna atmosfera dobija i do tego ta bezradność.
Mnie wqrwiał brak ćwiczeń przez 2 miesiące z racji zerwania klatki mimo, że odskocznie miałem.

Chce się czlowiek wyrwać zza murów szpitala choć na chwilę.

Boziu, byle nie wyskoczył tu kolejny z tekstem o braku rozsądku czy mysleniu o zdrowiu i Sylwii bo to i tak chyba widać, że ma miejsce i raczej wiadomo, że byłeś świadom jakichś tam konsekwencji.


Zmieniony przez - Cayek w dniu 2018-07-01 11:29:22

Myślę że każdy kto decyduje się na ten sport, musi być świadom. Nie sàdziłem jednak, że problemy przyjdą już w wieku 24 lat... No ale to temat na oddzielny, długi post. Coś o tym napiszę już po wyjściu, jak i o przemyśleniach i dalszych planach. Może ktoś coś z tego wyciągnie dla siebie.
Już nawet ta wielka pasja nie jest motywacją, żeby to wytrzymać, wrócić silniejszym bla bla bla... Bo i nie może być. Żeby nie Sylwia, i to poczucie, że jestem komuś potrzebny chociaż jako trener, to bym sobie chyba 100ml trena do kroplówki dodał

Czekam na ten długi post o przemyśleniach itd :) Pozdrówka

Najpierw muszę wyjść z tąd Dzięki

ja o Sylwii pisalem nie pod wzgledem 'p******nij wszystko dla niej', a 'mysl o niej zeby podnioslo Cie to na duchu' , jezeli to do mnie

Niee raczej dobrze Cię zrozumiałem

prz1993

Myślę że każdy kto decyduje się na ten sport, musi być świadom. Nie sàdziłem jednak, że problemy przyjdą już w wieku 24 lat... No ale to temat na oddzielny, długi post. Coś o tym napiszę już po wyjściu, jak i o przemyśleniach i dalszych planach. Może ktoś coś z tego wyciągnie dla siebie.
Już nawet ta wielka pasja nie jest motywacją, żeby to wytrzymać, wrócić silniejszym bla bla bla... Bo i nie może być. Żeby nie Sylwia, i to poczucie, że jestem komuś potrzebny chociaż jako trener, to bym sobie chyba 100ml trena do kroplówki dodał

Jako trener i przyjaciel! Nie jest lekko to widać z Twoich wypowiedzi - ale jedno jest pewne Masz wokół siebie takich ludzi! Którzy nie pozwolą na to abyś w siebie chociaż przez chwilę wątpił I nawet jeśli już nie będzie dane Ci startować i będziesz ćwiczył tylko i wyłącznie z pasji dla samego siebie to od tych najbliższych zawsze będziesz miał wsparcie i pomoc

Teraz faktycznie trzeba się skupić na tym, co jest obecnie grane, ale nigdy nie powątpiewaj w to, co kochasz. Oczywiście, że możesz mieć teraz tego wszystko dość, bo myślisz tylko o tym, żeby być zdrowym poza szpitalem, dlatego sprawy związane z przyszłością, szczególnie treningiem, nie są trzeźwo i realnie oceniane, a na zasadzie- a niech już chuy to, dobijcie mnie najlepiej.

Wierzymy w Ciebie i w to, że jeszcze zamieszasz, a Ty teraz walcz z tym wszystkim, jak ze sztangą w serii- tylko tyle i aż tyle.