DT Hesia

Hesia, łatwo się mówi. Jednak każda burza się kiedyś kończy. Nie chcę przytaczać przykładów, bo Cię pewnie to nic nie interesuje (jak choćby fakt, że przez pewne zamieszanie w "rodzinie" stałem się bez dachu nad głową w kilka dni), ale wiem jedno - jak zrobisz krok, dwa lub trzy do tyłu, to tylko po to, żeby wziąć rozbieg!!

Trzymam kciuki i głowa do góry!!! Uwierz mi, że mimo wszystko będzie dobrze!

Ja już miałam kilka solidnych burz w życiu, więc w temacie ogarniania dachu nad głową itp. to wiem, że sobie poradzę. Tylko nie wiem, jak poradzę sobie emocjonalnie z tym, że wielkie love story nie skończyło się happy endem a śmierdzącym gównem i że upadłam tak nisko, by usłyszeć dzisiaj od ukochanego "zamknij mordę". Ale już postanowione, teraz pozostało być silną.
Jagusi niestety już nie będzie. Mam jeszcze 500 zdjęć w albumie, czasem może jakimś archiwalnym rzucę ;) Szkoda mi tego psa, ona nie może zerwać ze swoim właścicielem, gdy będzie się na nią wydzierał :(

Nie chciałbym się wtrącać, bo to Wasze sprawy.
Jednak to Ty nie upadłaś! I to najważniejsze co musisz teraz wiedzieć. Nie możesz pozwolić sobie na to, by ktokolwiek Cię tak traktował, niezależnie od wszystkiego.
Piesek to potem jak dziecko, co zrobić. Trzeba się z tym zmierzyć. Podnieść proszę głowę do góry i bądź dumna z tego kim jesteś.

To zawsze boli. Ale z perspektywy czasu ja np. jestem wdzięczny, że swego czasu dostałem od swojej dziewczyny takiego kopa w cztery litery. Dziś wiem na bank, że nie chciałbym z nią spędzić całego życia. Nie dołuj się za długo. Szkoda czasu na rozpamiętywanie tego wszystkiego. Trzeba iść do przodu.

Przez 10lat znosiłam teksty tego typu i wiem że najlepszą decyzja było zakończenie takiej relacji może o parę lat za późno ale lepiej późno niż wcale . Wiadomo że trochę czasu minie aż się poskladasz ale z czasem będziesz szczęśliwa .

Hesia nie upadłaś i jesteś silna. Każdy z nas ma granice, których druga osoba nie powinna przekraczać, niestety nie każdy ma siłę i odwagę żeby wymagać ich respektowania. Ty się nie zgadzasz na przekraczanie tych granic więc jesteś silna i odważna. To nigdy nie jest łatwe i potrzeba czasu żeby wszystko poukładać, ale zwykle z perspektywy czasu okazuje się, że warto.
Ja pogoniłam chłopa po kilku wspólnych latach i uważam, że o wiele za późno, trzeba było go pogonić dużo wcześniej Ale nigdy nie jest łatwo.

Nocuję u koleżanki, dzisiaj jadę na kilka dni do rodziców. Najprawdopodobniej będę musiała się pobujać po różnych miejscach przez dwa miesiące, aż u innej koleżanki skończy się remont, ale potem będę miała u niej swój pokój :) Jest ciężko, ale najważniejsze jest to, bym porzuciła nadzieję na ratowanie tego związku i wytrwała w swojej decyzji. Bo wiecie, ON NIE CHCIAŁ I BARDZO KOCHA ;)
Łapcie kitku w zastępstwie za Jagusię.

I ja trzymam mocno kciuki. I tak, silna babka z Ciebie. Dasz radę.
Kitku fajny jest.

Heśka - nie lubię takiego doradzania - ale kocha, kocha - ale pewnie aż do kolejnego razu.
Weź Ty się ogarnij u tych koleżanek, osadź na spokojnie - i wtedy sobie spokojnie pomyslisz. Jak tak bardzo kocha - to poczeka. Najgorsze są takie powroty wymuszone niewygodną sytuacją ekonomiczną....

Nie będzie żadnych powrotów. Jakby kochał to by na mnie nie krzyczał. Prawdziwej skruchy w nim nie ma. Dzisiaj to nawet obrażony, bo nie rozumie, czym ostatnia kłótnia różni się od poprzednich.