DT Hesia

Pewnie by Cię już Viki na świecie nie było bo by Cię za obrazek wciągnął
Ja nie cierpię szczurów!
Jak pracowałem na dole kopalni, to mieliśmy myszy, a one jeszcze były spoko. Jednak brat i koledzy mają szczury, które bywają agresywne i potrafią ukraść śniadanie z torby, albo całą torbę.


Zmieniony przez - tomaszS w dniu 2021-09-07 10:47:33

Atakujące z góry pająki to kiedyś mi się regularnie śniły. Tak się składa, że miewam epizody z lunatykowaniem, ale raczej nie takie, że wstaję i gdzieś sobie idę tylko np. budzę się w nocy przekonana, że zapomniałam wziąć leków (chociaż żadnych nie biorę), które wpadły mi za łóżko i ja muszę je stamtąd wyjąć. I wkładam ręce za łóżko i ich szukam, aż się nie przebudzę do końca. Raz nawet faktycznie wstałam z łóżka i dopiero na środku pokoju zwątpiłam, czy aby na pewno to, co mi się wydaje, to prawda (już teraz nie pamiętam, co to było). Najczęściej dzieje się to w jakichś stresujących momentach, a opuszczające się na mnie ogromne pająki śniły mi się na starym mieszkaniu i ja je naprawdę widziałam, zrywałam się z łóżka i długo ich szukałam pod poduszką, na podłodze. Gorsze były już tylko paraliże przysenne, to jest dopiero hardkor, ale dawno już nie miałam. W sumie aż dziwne, że przy tych wszystkich stresach w ciągu ostatnich 12 miesięcy jakoś rzadko miewałam takie epizody.

Straszna kupa. Jednak nie mogę mieszkać u koleżanki, więc ogólnie mój plan się rozsypał i nie wiem, co zrobię i gdzie będę mieszkać.

Opcja rodzice lub wynajem samodzielny???

Hej, chyba dwie rozsądne propozycje od Patika
Rodzice choćby tylko na chwilę.

Patik, godz 3:35?!

Mam kłopoty ze snem od 1,5 tygodnia....
Heśka - jak możliwości samodzielnego wynajmu tam gdzie mieszkasz? Zresztą jak Ty jesteś taki wolny strzelec to nie jesteś przywiązana do konkretnego miasta? Mogłabyś pomęczyć się chwilę w domu rodzinnym?

Chyba opcja u rodziców na ten moment najlepsza.

Chyba nie będę miała wyjścia i pokibluję w domu rodzinnym. Nie jest to fajna opcja, bo tu jest szereg problemów, które za parę tygodni wybuchną i na bank zaczną się kwasy, ale mam swój kącik w zagraconym pokoiku i mogę się tam zaszyć. No i nikt nie każe mi zamknąć mordy. Wynajem samodzielny to takie koszty, że nie uzbieram na wkład własny do kredytu (chociaż koleżanka mówi, że w sumie już na ten wkład mam, muszę tylko sobie jeszcze odłożyć trochę na różne dodatkowe koszty), a z obcymi to ja już p******ę, nie mieszkam. Jak sobie myślę o pokoju w mieszkaniu studentów albo imprezowiczów to rzygać mi się chce.

Nie ma sytuacji bez wyjścia, a wyjściem na razie, w moim przekonaniu są rodzice.
Ja kiedyś wyremontowałem dom (choć aż takiego dużego remontu aż nie wymagał), urządziłem się po swojemu. Potem wpadliśmy na pomysł z Żona nt dziecka. Wszystko super, sielankowo.
Brat mieszkał w domu rodzinnym z rodzicami, a ja w drugim domu rodzinnym mamy - tak to podzielono, ale nie notarialnie (no bo chyba o rodzinę mogę być spokojny!!).
No i brat jak się dowiedział, że chciałbym pokoje u góry zrobić po swojemu, dla dziecka, to postanowił się wdup**.
Formalnie, miał prawo. I kilka razy zwróciłem mu uwagę, że przychodzi do gotowego domu tylko z dziewczyną na saxy (twierdził że ma takie prawo - a dalej z rodzicami mieszkał), gdzie jest napalone, pomyte, wysprzątane. To takiego ze mnie zrobił diabła, że chce go z "jego" domu wygryźć, że mnie i żonę, moja rodzina (dosłownie cała) wyrzuciła z tego domu.
Z dnia na dzień...!

Wow Matko - dobrze, ze ja jedynaczka...