ojanolotraperU mnie śmiało, zapraszam do wypowiedzi
Mój dziennik i tak jest tak oblegany, zarzucany wypowiedziami, że dodatkowy komentarze nie będą mi przeszkadzać. Jak kogoś opr to wtedy ktoś raczy się wypowiedzieć, jako obrońca "diabła", a tak to zwykle cisza i spokój.
U Ciebie mogę jedynie podziwiać codzienną walkę o lepsze jutro. Ja ciągle walczę o wygląd a Ty o zwiększenie sprawności. Obaj wiemy, że nasze cele są długoterminowe. Zazwyczaj po prostu nie wiem co miałbym interesującego napisać i dlatego ostatnio rzadko piszę. No i po tym niby banalnym zabiegu na oku czuję się jak hipochondryk skoncentrowany tylko na sobie
.
Nic złego nie ma w koncentrowaniu się na swoim zdrowiu. Zaraz po przyjęciu na oddział w Reptach pacjenci przechodzą długi wywiad z psychologiem, bo świeżym pacjentom tuż po zostaniu kalekami towarzyszą nieraz dramatyczne nastroje. Ja wtedy byłam całkowicie sparaliżowany od szyi w dół poza bicepsami. Psycholog mi zarzuciła, że za bardzo martwię się o innych, nawet pacjentów z Rept, którzy byli mi obcy, a nie tylko rodzinę i przyjaciół, a to moja sytuacja jest nieciekawa. Pouczyła mnie, że mam być mniej altruistyczny i empatyczny, a bardziej asertywny, mam się bardziej skupić na sobie i być bardziej samolubny, nie przejmować się innymi i walczyć o swoje, bo chodzi o moje zdrowie, a nie bilety do kina. Trochę racji w tym było.
P.S. Zmarł dzisiaj kolejny niepełnosprawny kolega z tamtego okresu, 35 lat. To już czwarty, wszyscy poniżej 40tki. Ja mam 53. Z urazem rdzenia statystycznie dużo krócej się żyje. To luźna uwaga w związku ze zdrowiem i dzisiejszą śmiercią kolegi.
Dlatego organizm trzeba pielęgnować. Szlachetne zdrowie...
ojan
Viki
olotraper
:
jsdolan5
