Kulturystyka - ciągła walka o wygląd

Kiedyś to ludzie potrafili coś robić z zamiłowania...a teraz przeważnie to tylko dla jakiś gratyfikacji najlepiej finansowych. To widać nawet u Nas na Forum- jak jest konkurs, a nie ma nagród to co niektórzy nie biorą udziału. Będzie cukiereczek to zrobię fikołka jak nie będzie to nie zrobię
A zrobić coś dla samorealizacji, zadowolenia, po prostu dla siebie samego to nie ma komu

maceek

Kiedyś to ludzie potrafili coś robić z zamiłowania...a teraz przeważnie to tylko dla jakiś gratyfikacji najlepiej finansowych. To widać nawet u Nas na Forum- jak jest konkurs, a nie ma nagród to co niektórzy nie biorą udziału. Będzie cukiereczek to zrobię fikołka jak nie będzie to nie zrobię
A zrobić coś dla samorealizacji, zadowolenia, po prostu dla siebie samego to nie ma komu

Święte słowa.

Moje pierwsze starty spowodowane były chęcią sprawdzenia siebie i swojego miejsca w kulturystyce. Miałem tych prób kilka: jako junior na Mistrzostwach Gliwic, raz czy dwa też jako junior na zawodach bardziej ogólnopolskich (kończyło się to na eliminacjach w WL - rezygnowałem sam bez oczekiwania na wyniki ). Próbowałem później chyba raz jako trzydziestoparoletni mężczyzna - zrezygnowałem też po eliminacjach .
Potem było trenowanie przeplatające się z myślami o starcie w zawodach.
Pierwszy start na scenie zaliczyłem w 2007 roku i zająłem 4 miejsce na 5 startujących w kat. do 70 kg. Wtedy były jakieś nagrody dla pierwszych trzech. Wtedy zaczął się najlepszy okres w kulturystyce pod względem nagród dla zawodników. Nagrody były w postaci suplementów włożonych do toreb sportowych (przez tych kilka lat zdobyłem tych toreb dosyć dużą ilość - torby były dla 3-ech pierwszych). Był to czas sponsorowania zawodów przez Tadeusza Zarębskiego. Gdy skończyła się jego współpraca z PZKFiTS to nagrody były skromniejsze .

Wczoraj wieczorem zjadłem tabletkę przeciwbólową i barki bolały mnie mniej . Będę tak robić aż mi się tabletki nie skończą . Na razie czuję się dużo lepiej niż wczoraj. Ciekawe czy przełoży się to na zdolności wysiłkowe

Ojan te bóle barków to chba masz od tej nagłej przerwy w treningach.
Ja mam to samo-kilka dni nie trenuje zaczyna mnie wszystko poleć-szczególnie plecyi stawy.

Jesteśmy Skazani na Wieczny Trening -co zresztą mnie bardzo odpowiada :)

maceek

To widać nawet u Nas na Forum- jak jest konkurs, a nie ma nagród to co niektórzy nie biorą udziału. Będzie cukiereczek to zrobię fikołka jak nie będzie to nie zrobię
A zrobić coś dla samorealizacji, zadowolenia, po prostu dla siebie samego to nie ma komu

Hm, hm. Jezoo nawet jak jest ostatni to ciśnie

jezoo - Ty zawsze ciśniesz (prawie tak mocno jak Maceek i Jawor ).
masti - ta choroba mnie rozłożyła. W dalszym ciągu nie potrafię zrobić pełnej pompki bo czuję jakby barki miały mi się rozpaść. Zrobiłem tylko 3x8p lekkich ugięć łokci. Będę łykać po 1 tabletce przeciwbólowej na dobę i zobaczymy co się będzie działo dalej.
Nie trenuję a tylko się trochę ruszam a ten ruch łączy się z bólem .
Z drążka spadam po 6-8p wznosów nóg!
Waga ciała chyba maleje a z nią znikają moje mięśnie na plecach (i nie tylko tam):

Rafał vel Viking ,nasz nadworny medyk stwierdził ,że masz zaburzenia w pracy tarczycy-stąd takie skoki wagi i te problemy.

A te bóle-tak jak pisałem :)

masti - najbardziej martwią mnie te bóle. Miałem je również przed tą przerwą. Praktycznie jestem uziemiony! Ciężarki malutkie aby zminimalizować ból a z czasem będzie postęp . Muszę chociaż trochę trenować gdyż mięsień nieużywany zanika

Nie wiem dokąd dojdę lecz próbuję wrócić do tego co już miałem!
Jak widać na filmiku jest ciężko:

Ważne, że idzie do przodu. Przyjdzie przełomowy moment w którym podwoi Pan ciężary tylko na razie organizm widocznie ma ważniejsze zadania niż dźwiganie ciężarów.

Nie ma co dodawać stresu swojemu ciału zbyt ciężkimi treningami.
Zdrowie najważniejsze, a może np. o połowę mniejsze ciężary by się Panu przysłużyły?
Mięśnie popracują, mobilność się nie zmniejszy..