DT Shadow aka Family Man - Tri, Ultra Running i Peskatarianizm

riv-ger: mam wrodzoną niechęć do osób, które boją się pisać wprost, nie mówiąc już o mówieniu wprost, co oznacza, że mam również wrodzoną niechęć do Ciebie. Odpowiem jednak:

1. Dieta Scotta Jurka i Richa Rolla nie ma z tym powiązania. Nie podejmę mało subtelnej zaczepki.
2. Z pozoru fajny koleś - tego już w ogóle nie rozumiem. Operowanie na tym poziomie ogólności sprawia, że nie wiem, jak się do tego odnieść.
3. Nie nadaje się na płaską połówkę - przepraszam, ale zasiądź w komisji wyznaczającej limity czasowe. Przegłosuj krótszy limit czasu. Póki co - wybacz, ale nadaję się.
4. Shadow ze zdjęciem Rockiego - lubię to postać, bo w prosty, banalny, nieuczony i naiwny sposób pokazuje, że można przyjąć wiele ciosów i wstać.
5. Skąd parcie na bieg górski? Chyba nie czuję potrzeby się tłumaczyć.
6. Nie profanujmy biegów górskich - dobrze jest znać znaczenie słów, którymi się operuje, kolego riv-ger. Łac. profanatio = zbezczeszczenie, znieważenie. Ani biegi górskie nie są miejscem kultu, ani czynnością religijną, ani ja nie mam zamiaru tam nikogo obrażać. A jak wolontariuszowi za długo stać, być może, odpowiem w Twoim stylu - nie nadaje się na bieg górski i powinien stać na płaskiej piątce.

Powiem tak: nie powinienem "biec " pierwszego maratonu. Absolutnie nie powinienem "biec" drugiego. Trzeci muszę mieć zaplanowany i w zasięgu, a nie tylko wymarzony i wyczerpany zębami.
Pierwszy raz jest tylko raz. Xzaar kiedyś tak napisał. Czasu nie cofnę, a rozdziewiczenie maratońskie powinno odbyć się w ludzkich warunkach, a nie być gwałtem zadanym przez ego całemu ciału.
Shadow wierzę, że dołączysz do zaszczytnego grona kozaków z wynikiem. Ja trawię swoje doświadczenia i wracam na początek. Za jakiś czas.

Shadow już się zapisał, więc poniekąd jest "po ptokach" ;)

Osobiście też bym zaczekał na jakąś płaską, asfaltową trasę. Wg mnie trochę szybko się bierzesz za maraton, bo jakby nie patrzeć jesteś stosunkowo świeżakiem w bieganie (nie żebym ja był doświadczonym gościem ). Daj sobie trochę czasu. Biegasz 4 miesiące? W momencie maratonu będzie pół roku...

A teraz pojadę po sobie: zapomniał wół jak cielęciem był Sam przebiegłem połówkę po 2,5 miesiąca biegania. Z pekspektywy czasu uważam to za głupotę... Ale było, minęło. Czasu nie cofnę ;)

Mimo wszystko (tzn. odmiennego zdanie): powodzenia ;) Jak już ruszysz, to wiadomo, będę wirtualnie kciuki trzymał ;)

Dzięki, MaGor, dzięki Kalikstat:)

Co do startu - pragnę zaznaczyć wyraźnie, że zdeklarowałem się trenować, jakbym miał pobiec, a ostateczną decyzję podjąć po Forest Run 19 września, co też jest w moim podpisie, czego kolega riv-gen raczył nie zauważyć.


Zmieniony przez - shadow78 w dniu 2015-08-20 17:26:05

Prawdę powiedziawszy też nie powinnam biegać w ogóle, bo przecie "co ty dziecko robisz", " miejsce kobiety jest w domu", "w lesie w nocy jest niebezpiecznie", "jejku, a jak się zmęczysz ?", "a jak ci się coś stanie?", 'weź się za szydełkowanie", "jakaś baba niewyżyta, ze po nocach z chłopami po lesie gania", "na co ci to było, teraz tyłem po schodach chodzisz" , "młoda i głupia", " na starość jej odwaliło" .. zycie:)
A ja sobie hasam, wolniej, szybciej, czasami slalomem po kilkunastu godzinach, ale zawsze z bananem na pyszczku :)

Wróćmy do meritum. Warto zwrócić uwagę na mocny core, tułów jest praktycznie nieruchomy – stabilizuje postawe, kończyny górne i dolne pracują. Ruch biegowy swobodny, niewymuszony, aczkolwiek kotrolowany pod kątem stabilności, lekki, niehamujący, nieuszywniający w stawach.

Salomon team:




Kilian Jornet:





opis techniki Scott Jurek:




Troszkę więcej zbiegania również w wersji hard jak i piękna historia ….




Dobre zbliżenia na ustawienia stóp, ale i widok z perspektywy:




Tu moja prywatna motywacja. Ten film towarzyszył mi jeszcze przed pierwszą myślą o ultra… wydawali mi się tacy wolni, nieograniczeni, nieosiągalni…. Nadal tacy są i ja jestem bliżej i bliżej…




A na sam koniec…” przykre” konsekwencje, czyli co dzieje się z człowiekiem po zdobyciu góry:D (koniecznie z dzwiękiem)

Powiem tak - każdy ma prawo popełniać własne błędy. I każdy ma prawo się na nich uczyć ;) A osobiście wpienia mnie określanie, że jak ktoś biega na przykład powyżej 6:00 / km, to już nie biega, tylko maszeruje ;) Dla mnie z reguły oznacza to wtedy zadufanego w siebie bubka, który z reguły zapomniał, jak sam startował od truchtu...

Maraton górski to nie jest maraton. To coś diametralnie innego, i ktoś nawet biegający szybko "po płaskim" nie ma pojęcia, jak zachowałby się w górach / terenie. Z tego co pamiętam, Xzaar przeżył to w zeszłym roku. I Shadow porywa się z motyką na słońce, ale ma do tego prawo: jest już dużym chłopcem, spróbuje się w tym forest run i zdecyduje. I może Go te Beskidy zmielą, ale to będzie też cenne doświadczenie, które Go w jakiś sposób ukształtuje. Ja osobiście odradzam, do czego mam również prawo, a On ma prawo nie posłuchać ;)

A tak ogólnie, to wczoraj byłem na treningu połówki zielonogórskiej. 10 km zrobiliśmy po 5:47 / min. Jednocześnie cały czas gadając ze znajomymi ;) I tak sobie pomyślałem, że dwa lata temu moje tempo konwersacyjne było pewnie coś koło 8 min / km. Tak a'propos dyskusji o wolnym tempie podczas treningów - większość kilometrów od tego czasu przebiegłem wolno, wplatając oczywiście treningi specjalistyczne. I myślę, że treningi w na zasadzie 80/20 - czyli 80% wolnego bieganie i 20% ognia z tyłka dają radę - trzeba tylko pracować tak nie miesiąc - dwa, ale rok - dwa... I tej cierpliwości niestety jeszcze brakuje gospodarzowi wątku ;)

edit: akurat dzisiejszy wpis: http://biegamwgorach.pl/doswiadczaj/

A na rozluźnienie łydy polecam film o moim marzeniu - najlepiej na dużym ekranie i z dźwiękiem :)







Zmieniony przez - ajronmen w dniu 2015-08-21 10:17:27

@Spawareczka: bardzo, bardzo dziękuję Ci za filmy. Jak Ci ludzie biegają!!! Można się zapatrzeć na tą lekkość i zwinność. W zbiegach jakby muskali ziemię stopami, ja mógłbym wbijać paliki w ziemię z każdym uderzeniem stopy... Oglądam każdy film po kilka razy, dodatkowo wyświetlają się kolejne, też ciekawe. Super - mam co oglądać na kilka wieczorów.

Niezłe teksty słyszałaś - te o szydełkowaniu czy miejscu kobiety. Dobrze, że masz odporność na takie słowa. Miejsce kobiety jest przecież tam, gdzie Ona chce być:)

@Ajronmen: ja nawet trochę na to liczę, że Beskidy utrą mi nosa i mnie zmielą:) Z treningami 80/20 staram się, bardzo się staram. Ponoć dojrzałość przychodzi z wiekiem, mam nadzieję, że ze stażem biegowym też.

Nigdy nie będę zawodnikiem pro, nie będę startował, aby zdobyć jakieś nagrody, kasę, dostać puchar. Bieganie dla mnie to przygoda.

Wyobrażacie sobie przygodę w stylu: doskonale wiem, co mnie spotka i jestem na to dość dobrze przygotowany. Mam szczegółowy plan na każdy kilometr, a ciocia dowiezie mi ciepłą herbatę na 11 i 24 km. Generalnie, będę biegł 5:55 / km. ??? Bo mnie, szczerze pisząc, średnio nęci taki ubaw. Wracając do sportu kilka miesięcy temu zastanawiałem się, co wybrać - czy wrócić do tenisa ziemnego, czy zacząć coś nowego? Stwierdziłem, że zacznę od czegoś nowego, od czegoś, czego szczerze nienawidziłem i co sprawiało mi największy kłopot. Wybór był łatwy - bieganie :)

Ps. O biegu granią Tatr też myślałem, ale chyba na razie odpuszczę

Dziś odrobinkę dłuższe wybieganie, jedyne, co mi doskwiera, to trochę kolana.

A, i jeszcze. Dzwoniłem do organizatora Maratonu Beskidy, p. Dudka - przemiły człowiek. Poświęcił mi kilka minut swojego czasu i porozmawialiśmy chwilę o trasie, biegu i moim ewentualnym starcie.
Z Jego perspektywy zagrożenie jest jedno i bardzo poważne - że po maratonie w górach będę mieć awersję do biegania po płaskim i po asfalcie:) Tak bardziej poważnie z rozmowy wynikło, że:
- nie ma limitu czasu;
- dobrze by było, gdybym wyrobił się z pierwszymi 35 km w 6 godzin, bo na tyle mają wsparcie służb zamykających drogi. Ostatnie 7 km biegnie tak, że nie zahacza o żadną publiczną trasę, więc można biec, ile się chce.

Moim celem nie były zaczepki słowne ani chęć obrażania autora DT. Z wrodzoną niechęcią sobie jakoś poradzę.:) Sam dziennik bardzo ciekawy.Można się wiele dowiedzieć i nauczyć.Sam zaczynam biegać - moim celem jest złamanie 2 w połówce.Później może Maraton.Tutaj marzę o złamaniu 4.Wydaje mi iż kondycyjnie jesteśmy na podobnym poziomie stąd pytanie o parcie na Górski... jestem laikiem ale zgadzam się w zupełności z Panem Skarżyńskim - http://czasnabieganie.pl/okiem-mistrza-ultramaratonczyk-znaczy-heros.-czyzby-,artykul,591483,1,12575.html  Przepraszam i obiecuję nie niepokoić więcej autora DT.

riv-ger

jestem laikiem ale zgadzam się w zupełności z Panem Skarżyńskim - http://czasnabieganie.pl/okiem-mistrza-ultramaratonczyk-znaczy-heros.-czyzby-,artykul,591483,1,12575.html  Przepraszam i obiecuję nie niepokoić więcej autora DT.

Fragment artykułu z linku:

(maraton) - To wyzwanie wręcz łatwe, więc tych dobiegających do mety w czasie około 5 godzin (jeśli przebiegną cały dystans, a nie pokonają go marszobiegiem) zaliczam do maratońskich… przedszkolaków. Ot, to najniższy stopień maratońskiego wtajemniczenia. Zaś ci, którzy zdążą do mety kilka minut przed upływem 4 godzin, to ledwie maratońscy gimnazjaliści. To nie żadna kpina, bo chociaż wiadomo, że dla większości populacji już tylko ukończenie maratonu jest tym wspomnianym na wstępie nadludzkim wyczynem, to jednak w świecie biegaczy taki „wyczyn” to przeskoczenie nad poprzeczką zawieszoną baaardzo nisko – mało wartościowy.

Z tą filozofią jest mi nie po drodze, jako amatorowi. Z tą natomiast - tak:

Gdy zaczęłam przygodę z bieganiem moim celem było ukończenie płaskiego maratonu poniżej 3 godzin. Ale nie był to cel, który wypływa ze mnie, nie było to moje marzenie, które samo się we mnie wykrystalizowało. Był to cel narzucony z zewnątrz przez mojego ówczesnego trenera. Przez dwa lata startowałam głównie w biegach ulicznych, napędzana ambicją zrobienia kolejnej życiówki na piątkę, dyszkę, w półmaratonie i maratonie. Wyjeżdżałam jednak od czasu do czasu pobiegać w górach i tam zostawało moje serce, gdy wracałam do Warszawy.

Trening stricte sportowy znam. Nie będę wracał do 1000 uderzeń w tą samą chusteczkę, chyba, że będę chciał wygrać jakiś puchar. Na razie nie chcę:) I zaglądaj tu, jeśli masz ochotę, a najlepiej - załóż też DT i podążaj swoją drogą. Powodzenia.