Kawa czy herbata część I

cóż, przebywając wśród wyższych sfer rzadko trafia Ci się pewnie okazja do błyskotliwych dialogów na temat trójbojowych pośladków, masz więc teraz wyjątkową okazję poruszyć ten temat bez popełniania paux pas, oczywiście ze szczególnym uwzględnieniem pośladków Jarkowych hrhr /to tak dla poddzierżki razgawora /

hr hr
pominąwszy fakt ze jutro musze wstac o 6:10 a jak nie spie 8 h to sie fatalnie czuje i pominąwszy fakt, że prawdziwych trójbojowych posladków nie oglądałam od 4 lat to w sumie nie mam wiele do powiedzenia w wyższych sferach fitnesowych.

Amcia mi od kruczoczarnych tutaj jedzie hehe, Tykosiowi miło - ciepło się na sercu robi.

Cyborg Graś pewnie gdzieś grasuje.......

A ja już naprawde ide spac - kurcze - mogłaby mnie nauczyc tej swojej "superpower" tj. cyborgowatości....

no to słodkich snów w zielonej jedwabnej pościeli jeśli ja jeszcze masz

No żesz Ty Wojtek, jak Boga kocham
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
niemożliwy jesteś

właśnie mam ją powleczoną i zamierzam sie w niej ułożyć

A Tobie kolorowych snów pod pościelą w dowolnej kolorystyce

widzisz, pamiętliwe ze mnie bydle
hrhr

btw, mam sprawę do Ciebie Kreciku, ale to jak się wyśpisz -> odezwij się jak będziesz mieć chwilkę

też się oddalam aczkolwiek jeszcze nie w pościelowym kierunku
tak więc dobrej nocy wszystkim cu2morrow

oooo krecik! jak przyjemnie ja tam Krecik wciaz pamietam twoje bujne czarne loki i twoj poludniowy styl

Dwóch mężczyzn, obaj bardzo chorzy, byli w tym samym pokoju, w szpitalu. Jednemu wolno było siadać na łóżku, każdego popołudnia na godzinę, żeby ułatwić mu odprowadzenie wody z płuc. Jego łóżko było na wprost jedynego okna. Drugi musiał cały czas leżeć na wznak.
Obaj rozmawiali godzinami. Rozmawiali o swoich kobietach, rodzinach, domach, pracy, pobycie w wojsku, gdzie byli na wakacjach. Każdego popołudnia, kiedy mężczyzna z łóżka przy oknie mógł usiąść, opisywał swojemu sąsiadowi wszystko co widział przez okno. Człowiek z drugiego
łóżka zaczął czekać na te godziny, kiedy jego świat się powiększał i nabierał życia o wszystkie zdarzenia i kolory świata zewnętrznego.
Okno wychodziło na park z cudownym jeziorem, kaczkami i łabędziami pływającymi po nim, a dzieci puszczały kaczki.
Młodzi zakochani spacerowali trzymając się za ręce, między kwiatami o wszystkich kolorach tęczy. Wielkie drzewa ozdabiały pejzaż i w oddali można było zobaczyć piękny widok z miastem w tle. Kiedy mężczyzna w oknie opisywał to wszystko z najmniejszymi detalami, ten z drugiego końca pokoju, zamykał oczy i wyobrażał sobie ten idylliczny widok.
Pewnego gorącego popołudnia opisał paradę, która przechodziła.
Mimo, że nie mógł słyszeć orkiestry, widział ja oczami wyobraźni, tak jak ją opisywał człowiek w oknie swoimi magicznymi słowami.
Mijały dni i tygodnie. Pewnego poranka, dzienna pielęgniarka przyszła żeby ich wykąpać i znalazła mężczyznę od okna martwego, zmarł podczas snu. Wezwała pomoc i zabrano go. Drugi tak szybko, jak tylko uznał to za stosowne, poprosił o przeniesienie na łóżko przy oknie. Pielęgniarka zgodziła się i po upewnieniu się, że jest mu wygodnie wyszła z pokoju.
Wolno i z trudnością mężczyzna podniósł się na łokciu, żeby rzucić pierwsze spojrzenie na świat zewnętrzny, wreszcie mógł zobaczyć go sam. Obrócił się powoli i spojrzał przez okno przy swoim łóżku...
i zobaczył białą ścianę. Mężczyzna spytał pielęgniarkę co mogło kierować zmarłym, żeby opisywać tak wspaniałe rzeczy widziane przez okno.
Pielęgniarka powiedziała, że człowiek ten był niewidomy i że nie mogł widzieć nawet ściany i podpowiedziała mu: "może chciał pana podtrzymać na duchu?"

Epilog: Jest bardzo łatwo uczynić szczęśliwymi innych, nie ważne jaka jest twoja własna sytuacja. Ból dzielony jest o połowę łatwiejszy do zniesienia, ale dzielona radość jest podwójna.

Dobranoc

Panowie i panie właczamy dzwięk i ogląda-słuchamy
http://www.extremefunnypictures.com/funnypic909.htm

Dziendobry i dobranoc

dzien dobry
a w dupe... wcale nie taki dobry