DT Marta

marta894

Ale może mi to kiedyś minie.

też sobie tak mówię od x lat

Czyli nie tylko ja tak mam ;p

U mnie minęło, zmieniły się priorytety Doszłam do miejsca, gdzie o progres w sylwetce było już ciężko, dodatkowo zajęłam się sportem, gdzie wygląd nie ma znaczenia. Z dietą odpuściłam i dużo lepiej się czuję jak życie nie kręci się tylko wokół wyglądu, treningów i miski. Choć z treningami nadal mam problem i nie umiem odpuszczać Za to luz w kwestii diety bardzo lubię, co ciekawe wcale mnie do syfu nie ciągnie i zwykle i tak wybieram zdrowe jedzenie.
W pogoni za sylwetką trzeba uważać, żeby to nie było kosztem zdrowia, to jest cienka granica którą łatwo przekroczyć.

A ja akurat żałuję, był moment że mogłam się docisnąć i zrobić formę życia ale odpuściłam bo się bałam, że się odbije na zdrowiu... I co? I tak, i tak się pochorowalam na ostro a mogłam mieć chociaż super wspomnienia

Julietta

A ja akurat żałuję, był moment że mogłam się docisnąć i zrobić formę życia ale odpuściłam bo się bałam, że się odbije na zdrowiu... I co? I tak, i tak się pochorowalam na ostro a mogłam mieć chociaż super wspomnienia

mogłaś też się pochorować jeszcze gorzej i ciężej robiąc formę życia

Ja im mam większy luz w diecie tym bardziej mnie ciągnie do syfu . No ale dziś mi tak psm dokucza i to co się dzieje w koło że bez naleweczki i jakis lodów się nie obejdzie

Viki

U mnie minęło, zmieniły się priorytety Doszłam do miejsca, gdzie o progres w sylwetce było już ciężko, dodatkowo zajęłam się sportem, gdzie wygląd nie ma znaczenia. Z dietą odpuściłam i dużo lepiej się czuję jak życie nie kręci się tylko wokół wyglądu, treningów i miski. Choć z treningami nadal mam problem i nie umiem odpuszczać Za to luz w kwestii diety bardzo lubię, co ciekawe wcale mnie do syfu nie ciągnie i zwykle i tak wybieram zdrowe jedzenie.
W pogoni za sylwetką trzeba uważać, żeby to nie było kosztem zdrowia, to jest cienka granica którą łatwo przekroczyć.

Ja tam też nie uważam że sylwetka jest najważniejsza. O wiele fajniej jest być sprawnym czy silnym. Mnie najbardziej kręci siła i tak na serio praca nad nią daje najlepsze efekty uboczne w postaci rozwoju masy mięśniowej ponad przeciętny poziom. Ale też to uzależnia i również ciężko jest odpuścić jak już osiągniecsię pewien pułap. Trochę zapędy studzą kontuzje - ale tylko trochę. Ogólnie ja uważam że jak coś przestaje dawać fun a zaczyna stresować to gdzieś po drodze skręciliśmy nie tam gdzie trzeba.

Czyli ewidentnie muszę pracę zmienić bo mnie najbardziej frustruje w tym wszystkim . Treningi spoko ostatnio mam taka.motywacje że idzie ładnie , dieta różnie bo ostatnio same okazje bo wesele itp . I właśnie w tym momencie zaczęło mnie to frustrować bo wybiło mnie z mojej rutyny bo weselu przyjechali rodzice ,później jeden babski wieczór drugi babski wieczór i nagle siłownia zamknięta. Ciekawe jak teraz będzie z moją motywacją do ćwiczenia w domu czy znowu będę wychodzić z siebie

Marta ja tak miałam dopóki pilnowałam miski. Jak była okazja do odstępstwa to wtedy właśnie ciągnęło do tego, czego normalnie nie mogłam. I to często w dużych ilościach. Jadłam tylko dlatego, że wiedziałam że znowu przez jakiś czas nie będzie okazji żeby to zjeść.
Natomiast po wyrzuceniu na luz, z czasem (wcale nie odrazu) jakoś mi się tak pozmieniało, że skoro w każdej chwili mogę zjeść jakiś syf czy coś mniej zdrowego, to wcale mnie do tego nie ciągnie i unikam. Mam od dłuższego czasu problem z jedzeniem np. na mieście, bo większość rzeczy to dla mnie syf i wolę nic nie zjeść.
Oczywiście są wyjątki jak np. czekolada którą bardzo lubię i nie unikam, ale to też w rozsądnych ilościach a nie cała tabliczka na raz
Nie zamierzam nigdy wracać do liczenia kcal bo mi to na głowę źle działa i od razu jestem głodna i mam różne zachcianki

Ja mam tak że jak już sobie popuszczę to końca nie widać i zawsze wracam pod.katem sylwetki do punktu wyjścia . Jeszcze nie udało mi się wypracować takiego jakiegoś swojego środka na to wszystko . Zamiast się cieszyć z wyjścia na miasto ja mam w głowie to o ile już mi się.makro nie zgadza i już czar pryska i jestem sfrustrowana . I cały czas się boje ze jak odpuszczę to znowu będę ważyć te 80-90kg i tak sobie tkwię w tym błędnym kole . Tak samo mam jak myślę o dziecku . Wiem że chciałabym mieć ale z drugiej strony sama myśl o przytyciu dobija