[BLOG] Wojtek / IIFYM - vol. 1

Przerażająco kuszące pewnie ;) ... Co w tym złego, jeśli jest sensownie wkomponowane w dietę.. Ja po sobie widzę, że kiedy ogólnie jem zdrowo, to nie mam jakiegoś parcia na przesadzanie z takimi wynalazkami - zjem ze smakiem, ale za chwilę mi się znudzi i mam ochotę na sałatę albo mandarynki.

MaGor boi się jedzenia które dobrze smakuje

W takich wypadkach dobrze robi konfrontacja z obiektem lęków .

Jedną z najlepszych zmian w moim życiu było pranie mózgu, w ramach którego usunięto z niego schemat: "Jedzenie to przyjemność."
Taki schemat podarowała nam Matka Natura abyśmy nie oszaleli z rozpaczy w czasach głodu. Pełny bajdzioch oznaczał bezpieczeństwo, odprężenie, relaks, możliwość rozmnażania itp. Czasy głodu minęły, ale schemat został. Potem przyszli ci, którzy z jedzenia (obżerania się) zrobili kult, religię.

Nie mówię o strachu, nienawiści do jedzenia - nie jestem bulimikiem. Mówię o traktowaniu jedzenia tak jak ono na to zasługuję.
Lubię zjeść coś smacznego, podanego, przyrządzonego w sposób elegancki, oryginalny itp. Żal by mi było jednak trwonić energię na barokowe potrawy, których przygotowanie trwa godzinę, a zjedzenie 10 minut. W ostatecznym rozrachunku się nie opłaca. Smak (zwłaszcza słodki), zapach - uzależniają (też prezent od Natury).

Dodatkowo czytam hymny pochwalne ku czci węglowodanów z dość mieszanymi uczuciami. Ale to przecież moje prawo i przez głupią garść mąki nie wyrzeknę się lektury tego dziennika. Wczoraj jednak wszedłem tu 8 razy i za każdym razem... czułem się jak na blogu kulinarnym: placuszki, racuszki, naleśniczki, chlebki... W moich stronach ludzie z taką czułością nie wyrażają się o dzieciach, a co mówić o omlecie

PS. Mam chroniczną alergię na osobniki płci obojga, niezależnie od dyscyplin sportowych, które obnoszą się ze swoją sportową kryptobulimią: "Ćwiczę po to żeby móc zjeść i dobrze przy tym wyglądać." Hasłem, które zapala lampkę ostrzegawczą bywa: "bezkarnie zjeść to czy tamto". A zatem: jedzenie = wina; trening = pokuta i żal; wygląd = rozgrzeszenie.

MaGor
Ty wychodziłeś z mocnej otyłości (klinicznej), więc bardzo prawdopodobne że w Twoim przypadku takie rozwiązanie było potrzebne

ale czy inni też tak muszą?
dla mnie jedzenie to przyjemność

podobnie można by napisać o seksie, po co czerpać przyjemność z niego, przecież chodzi tylko o rozmnażanie

jw. Jedzenie to przyjemność i od wieków narzędzie integrujące ludzi, socjalizujące i generalnie spełniające wiele bardzo ważnych funkcji społecznych.

Magor- problem z jedzeniem to Ty masz i to potężny

Nie ma nic złego w mące, węglowodanach, chlebkach i wszystkim co wymieniłeś. To, że zwracasz uwagę na to prawdopodobnie świadczy o tym, że sam byś zjadł hehe

A tak na serio- posłuchaj kogoś mądrzejszego, dajmy na to dr Layne'a Nortona w tym filmie:





To jest gość na którym można polegać, ma wiedzę, ma dostęp do rzetelnych badań. Tłuszcze nie są wcale lekiem na całe zło. Dieta musi być zbilansowana i tyle, nie może niczego brakować.

Pod kątem odchudzania, zdrowia nie ma znaczenia, czy większość energii czerpiemy z tłuszczu czy węglowodanów- wiem, bo próbowałem. To jest kwestia indywidualnej preferencji, pod warunkiem, że jesteś osobą zdrową!!!

Dodatkowo nie ma znaczenia czy wllczysz sobie w dietę od czasu do czasu jakieś syfiaste jedzenie, jeżeli pokrywasz zapotrzebowanie na błonnik i białko. Każdy ma na nie ochotę i to jest normalne. Zawsze chce się kawałka ciasta, kawałek pizzy czy loda? Co w tym złego jeżeli mogę to zjeść umieszczając to w swojej rozpisce i nadal być w surplusie kalorycznym bądź deficycie ?

Chora jest moda na tłuszczówkę i jedzenie 100 % czysto . To rodzi właśnie błędne relacje z jedzeniem.
Okej, pojem zdrowo, spadnie mi samara i nawp*****lam się jak dziki. Uwierz, widziałem już wiele takich przypadków i lepiej zjeść kawałek ciasta, od czasu do czasu, podejść do sprawy racjonalnie, a nie siedzieć w jaskini i pić surowe jaja zagryzając surową wątrobą. Tyle w temacie.

Ja jeszcze tylko dodam, że inaczej podchodzi się do sprawy w chwili kiedy masz 10% BF i poniżej, i wtedy kiedy masz więcej.

20% BF-a i bycie cały czas na tłuszczówce i czystym jedzeniu, to żaden wyczyn. Niech ta osoba zbije do min 10% i je utrzyma, wtedy zobaczymy czy będzie trwała w swoich przekonaniach.

Ale jednak, koniec końców, kluczowe jest postrzeganie jedzenia poprzez kwestie społeczne, rodzinne, integrujące jak i komfortu i czerpania radości z życia i z doznań jakie jesteśmy w stanie dostarczyć naszymi zmysłami.

Jak ktoś dobrze wspomniał wcześniej, można to porównać do potrzeb seksualnych, gdzie nota bene radykalizm (postrzeganie seksu jako narzędzia tylko do rozmnażania, a z drugiej strony bycie niewyżytą bestią co r.ucha wszystko dookoła) jest równie niekorzystny co w jedzeniu. Świat nie jest czarno-biały.

Inny przykład- uszy są do porozumiewania się, po chvj mi muzyka


Zmieniony przez - Dremor w dniu 2016-01-22 10:30:54

Na Mr Layna trzeba brać poprawkę, zresztą jak na wszystko. Cytując klasyka "... Layne Norton jest takim ziomeczkiem ...".

Ostatnio, czytając wypowiedzi ludzi na temat diet tłuszczowych, typu: "super dieta, w ogóle nie mam na niej apetytu" - pomyślałam sobie właśnie, że to jest chore; na kilometr czuć desperacją osoby, która ma problemy z jedzeniem i sobie z tym kompletnie nie radzi, do tego stopnia, że woli zapchać się tym tłuszczem, niż zjeść coś z przyjemnością, której się boi, jako czynnika wyzwalającego przejadanie się...
Odnośnie węgli, fajny artykuł na ten temat napisał ostatnio faftaq - duża ich ilość w diecie może poprawiać wrażliwość na insulinę i wcale nie powodować tycia. Nie węgle są złe, złe jest nieodpowiednie korzystanie z nich, nadużywanie węglowodanów w formie oczyszczonej - które rozregulowuje mechanizmy kontroli i pozbawia innych potrzebnych składników.