Kettlebells_Sztanga_Bieganie_Sila_dla_cierpliwych_By_MaGor_Vol3

Ruda pisze: http://www.szuranie.pl/ultrasledz/

Poruszacie ciezki temat, w ktorym jak zwykle punkt widzenia zalezy od punktu siedzenia. Sa tacy, dla ktorych liczy sie tylko pokonanie dystansu, inni, ktorzy chca to zrobic przyzwoicie, jeszcze inni aspirujacy do pierwszych 10, 20, 30% stawki - i nie powinno sie ich oceniac, ale czym innym jest wyrazanie opinii. Nie oszukujmy sie, tempo 8'38" ciezko nazywac biegowym ;) Akuratnie oddaje filozofie przygotowania sie do biegu za pomoca kettli i 10km marszobiegu tygodniowo. Trzeba rozroznic jeszcze wiele kwestii jak predyspozycje do dyscypliny, czym innym jest taki bieg dla chlopa 110kg gdzie ze 25 to stanowczo zbedny balast, a innym dla mlodej szczuplej dziewczyny.

Autorke tekstu o sledziu cechuje niemozliwa nonszalancja i brak zrozumienia podstawowych praw dystansu. Na zmiane 20 minut lezenia plackiem i niemal interwaly w tempie 4'30 na trasie Ultra ? Sory, dla mnie to powinien byc przyklad skrajnej glupoty a nie wzor do nasladowania, i nie oceniam tu wyniku tylko samo podejscie.

Jak widac mozna pokonywac takie dystanse bez treningu, ale dla mnie jest to brak szacunku dla wlasnego ciala i dla samej dyscypliny. Troche mi to traci podejsciem - nie chce mi sie trenowac, ale chce miec maraton, ultra w CV :)

Jest wielu zwolennikow zmniejszania limitu na imprezach wytrzymalosciowych. Jest wielu twierdzacych, ze maraton powyzej 4h sie nie liczy. Nie jestem przychylny zadnej z tych teorii, bo jesli cos ma byc masowe, musi byc dostepne dla wielu i nie mozna oczekiwac, ze kazdy bedzie spedzal pol zycia na treningach tylko na podstawie wlasnego podejscia do tych spraw. Odrobina rzetelenosci w przygotowaniach jednak nie zaszkodzi, bo patrzec na cierpiacych i slaniajacych sie na nogach zawodnikow na trasie jest mocno przykry. Subiektywnie dla mnie, jesli z limitu czasu imprezy nie zostaje mi w zalozeniu przynajmniej 10% zapasu - nie jestem na dystans gotowy i trzeba trenowac, a nie startowac. Stad juz blisko do DNF, a to sie jakos w mojej filozofii zmiescic nie chce nic a nic ;)

Zadawanie się z biegaczami zawsze się tak kończy. Trzeba wydać pieniądza trochę... Kupuję książkę właśnie.



Zanim ona do mnie dotrze polecam wszystkim uskrzydlonym biegaczom lekturę artykułów. Dla leniwych wypiska cytatów, które moim zdaniem oddają treść naszej miłej rozmowy.
1. https://dajeszojciec.pl/2016/02/07/dlaczego-kazdy-biegacz-powinien-pojsc-na-crossfit/
2. http://crossfitursus.pl/od-biegacza-do-crossfitera/

Art 2

Człowiek później chce nadgonić, stracone jednostki treningowe, dorzuca kilometrażu tygodniowego, dodaje drugi trening dzienny i… trach.

Dwugłowy łydki naderwany, ból w kręgosłupie, że spać się nie da po nocach. Lekarz zaleca odstawienie treningu na co najmniej miesiąc… a za trzy tygodnie nasz maraton. Maraton na którym wg planu treningowego mieliśmy pobiec na 3:15′, a ja z wyrka zwlec się nie mogę bez grymasu bólu. Co zrobić!?

Może żona wymasuje? Nie – żona już pół roku temu zagroziła wyprowadzką, jeżeli nie zmniejszę ilości czasu jaki poświęcam na bieganie. Teraz jest w siódmym niebie.

Xzaar - zgadzam się z Tobą co do słowa. Niemal. Ale to niemal to już by nam pozwoliło przegadać całą noc. Lubię takie "niemal".

Moja teza: Gdyby kilka lat temu pewien pulchny facet, który podjął decyzję od odchudzaniu, nie trafił na trenera pokroju Raczka i jego metod (czyli czysty, czyściutki) crossfit. To dzisiaj nie oglądalibyśmy jego wyczynów w TRI. Zaprzeczysz?
Gdyby przyszedł do głowy Ci pomysł robić redukcję w stylu sylwetkowym u któregoś z trenerów kulturystyki SFD, to czy miałbyś dzisiaj w dorobku maraton poniżej 4h? Zakładając oczywiście, że skierowałbyś się w stronę biegania, pływania, rowerowania.
Nie postawiłbym na to pieniędzy.
O tym mowa w tym wątku. Ruda jest szalona i w tym szaleństwie świetna (jako człowiek, kobieta, koleżanka - wiem Nieraz - trzymam dystans ).

Zakładam hipotezę:
Do przetrwania maratonu wystarczą:
2 - 3 mocne treningi ogólnorozwojowe w tygodniu
4-8h - ciągłego marszu w urozmaiconym terenie raz w tygodniu
Bez biegania dystansów powyżej 20 km

Do dobrego pokonania maratonu:
2 - 3 mocne treningi w tygodniu
1 trening biegowy zadaniowy
1 dłuższe wybieganie (20-25 km)

Żeby przybiec na metę w pierwszej ćwiartce wyników potrzebny jest trening biegowy ukierunkowany na długie dystanse. I chyba tyle. Czy ktoś tu szykuje się do maratonu?

I jeszcze coś. Pierwsze dwie opcje pozwalają normalnie żyć rodzinnie i zawodowo. Niestety w trzecim przypadku komfort życia leci na łeb, na szyję.

Po wczorajszym doświadczeniu biegowym oświadczam, że bieganie jest do dupy i nie mam pojęcia, jakim cudem Xzaar, mając to samo schorzenie co ja, jest w stanie biegać, i to takie dystanse :!!! (młodszy i mniej zwyrodniały pewnie) Pobiegałem tzw sprinty (tak, tak, tzw. ), 5 x 60m, i tak mnie dzisiaj biodro nap*****la, że hej ho.
Dla niektórych pewnie jest dobre...

MaGor

Xzaar - zgadzam się z Tobą co do słowa. Niemal. Ale to niemal to już by nam pozwoliło przegadać całą noc. Lubię takie "niemal".

To moze inaczej, odpowiem moja teza:

Im lepiej jestem wytrenowany, tym mniej musze trenowac, by nadal osiagac jaki taki progres. Jednak aby dojsc do tego momentu, trzeba bylo wlozyc mnostwo pracy w budowe bazy tlenowej i miesniowej ( nie mylic z masa ) i do tego potrzebne bylo pokonywanie znacznych dystansow.

Abym byl dobrze zrozumiany, nie neguje wartosci i przydatnosci crossfitu w ogolnosci, a kettli w szczegolnosci dla rozwoju wytrzymalosci i mozliwosci biegowych. Nie wolno jednak zapominac, ze bieganie to nie tylko wydolnosc tlenowa ale tez miesniowa. Zaden ruch z ciezarami czy bez nich nie zastapi treningu w ruchu docelowym, czyli biegania. To czy bedzie go mniej czy wiecej to kwestia wtorna zalezna od planowanego dystansu i wymarzonych wynikow. Bieganie wybiegan powyzej 21 nie jest niezbedne dla pokonywania maratonow, i to nawet w niezlych czasach. Jest jednak zbawienne, jesli ma byc to jak w moim wypadku maraton poprzedzony 8 godzinnym wysilkiem, lub jesli chce poruszac sie normalnie i komfortowo dzien po zawodach.

Pojde dalej, dla osob chcacych bawic sie w samo bieganie, kolarstwo, czy tez tri - CF to jedyny sluszny kierunek na silowni ;) Ale jako wsparcie dla biegania, a nie zamiast :)

ajazy

Po wczorajszym doświadczeniu biegowym oświadczam, że bieganie jest do dupy i nie mam pojęcia, jakim cudem Xzaar, mając to samo schorzenie co ja, jest w stanie biegać, i to takie dystanse :!!! (młodszy i mniej zwyrodniały pewnie) Pobiegałem tzw sprinty (tak, tak, tzw. ), 5 x 60m, i tak mnie dzisiaj biodro nap*****la, że hej ho.
Dla niektórych pewnie jest dobre...

Mnie pomoglo to, ze nauczylem sie biegac.. serio. Kadencja, technika, technika i kadencja. Do tego bardzo pracy dodatkowej - rok lekkich przysiadow, poprawa mobilnosci. I duzo silnej woli. Ja chce biegac, wiec musi sie udac. Niespelna rok temu 4 dni po IM myslalem, ze chyba nigdy wiecej. Teraz 4 dni po co prawda jestem chory, ale juz nie moge sie doczekac powtorki za 6 tygodni. Nie jestem szczegolnie zakochany w bieganiu, lubie je tylko. Za to jestem uzalezniony od ekspiacji towarzyszacej zawodom, a ta wieksza im dluzszy jest dystans ;)

Właśnie o to mi chodziło, co Xzaar pięknie wyłożył, zwłaszcza we fragmentach dotyczących nonszalancji i motywacji. Dzięki:)

xzaar77

Im lepiej jestem wytrenowany, tym mniej musze trenowac, by nadal osiagac jaki taki progres. Jednak aby dojsc do tego momentu, trzeba bylo wlozyc mnostwo pracy w budowe bazy tlenowej i miesniowej ( nie mylic z masa ) i do tego potrzebne bylo pokonywanie znacznych dystansow.

To się podobno nazywa mutowaniem organizmu
http://banachbrothers.pl/index.php/17-aktualnosci-wyroznione/330-zmutowanie-organizmu 

shadow78

Właśnie o to mi chodziło, co Xzaar pięknie wyłożył, zwłaszcza we fragmentach dotyczących nonszalancji i motywacji. Dzięki:)

Shadow nie rób teraz z siebie filozofa umiaru, bo komu jak komu, ale Tobie nad uchem pół forum pisało, że rozbieganie choroby/kontuzji to średni pomysł. Nadaremno.
Nie można mylić motywacji z manią. Cała dyskusja zaczęła się od rozważania dogmatu długich wybiegań, który zresztą obala Xzaar. Nie trzeba biegać dużo żeby jakoś biegać. Chyba, że chcesz biegać przez duże B. Nawet wtedy nie uciekniesz przed treningiem uzupełniającym. To znaczy uciekniesz, ale oddali Cię to od celu.