"DT Xzaar. Triathlon, cel Double IronMan 2017"

6ripley

_Szajba_

MaGor

Ja "siadam" na rączce od kettla. I używam zdecydowanie węższego ciężaru/kija. Wtedy łapy idą bardziej do góry.
Im szerzej tym łatwiej. I kij zawsze musi znajdować się idealnie nad piętami.

Nie wiem która forma jest poprawna, ale wydaje mi się że Xzaar przy zarzucie kija/sztangi obraca ramiona w panewkach stawu barkowego, natomiast u Ciebie Magorze, przy tej szerokości chwytu, raczej się nie da i tego nie robisz.
Naprowadzi mnie ktoś czy wykonywać to z tym przeskokiem w barku czy nie?

O jaki przeskok Ci chodzi? Generalnie w zdecydowanej większości przypadków OHS jest wykonywany przy chwycie rwaniowym i przeważnie tez jako ćwiczenie pomocnicze do rwania właśnie, wiec wąski rozstaw rąk nie znajduje zastosowania. Ręce ze sztangą mają znaleźć się za linią ucha, jeżeli ktoś nie ma problemów z mobilnością to spokojnie do takiej pozycji dojdzie i przy wąskim rozstawie rąk. Ale ja rzadko kiedy widzę takie wykonanie a i sama go nie stosuję, bo po prostu dużo łatwiej stracić kontrolę nad ciężarem.

Chodzi mi o ten moment, gdy przekładam sztangę nad głową, ramiona obracają mi się w panewkach, a następnie mogę tę sztangę opuścić z tyłu do tyłka. Domyślam się że OHS należy wykonywać przed tym obrotem, bo później malo stabilnie jest. Nie mylę się ?

Wiesz co, mi ciężko jest doradzić, bo ja mogę opuścić sztangę do tyłka bez przeskakiwania w barku, ale nie brzmi to zbyt bezpiecznie.
Przede wszystkim musisz mieć kontrolę nad sztangą, w trakcie schodzenia będziesz i tak prawdopodobnie korygował jej położenie, bo środek ciężkości się zmienia. A jak coś przeskakuje to zakładam, że mięsień nie jest mocno zaangażowany, a tu musi jednak trzymać, bo jak Ci coś przeskoczy i nie puscisz w dobrym momencie to chyba już masz po barku.

Szajbie chodzi o chowanie kości ramieniowej w panewkę. Taki fizjologiczny ficzur w naszym ciele. Ramiona stają się wtedy stabilne i można obciążyć je sporym ciężarem. Te 40-50 kg to jeszcze można - od biedy - utrzymać mięśniami, ścięgnami itp. Większe obciążenia wymagają "zaryglowania" całego ramienia w panewkach. Właśnie przy pozycji pionowej odrywa to dużą rolę. Przy chwycie rwaniowym ciężar będzie automatycznie wpychał ramiona w panewki. Tak myślę.

MaGor

Szajbie chodzi o chowanie kości ramieniowej w panewkę. Taki fizjologiczny ficzur w naszym ciele. Ramiona stają się wtedy stabilne i można obciążyć je sporym ciężarem. Te 40-50 kg to jeszcze można - od biedy - utrzymać mięśniami, ścięgnami itp. Większe obciążenia wymagają "zaryglowania" całego ramienia w panewkach. Właśnie przy pozycji pionowej odrywa to dużą rolę. Przy chwycie rwaniowym ciężar będzie automatycznie wpychał ramiona w panewki. Tak myślę.

Właśnie mam wrażenie, że angaż mięśni jest potrzebny tylko w tym sensie, żeby sztanga nie latała przód-tył, bo dopiero w momencie odchylenia od punktu równowagi, w którym trzymamy ładny pion, pracę utrzymania jej nad głową przejmują w większym stopniu ramiona, no i wtedy przeważnie ciężar nam się wymyka.
Przy dobrym ustawieniu pracuje w największym stopniu core, barków jeszcze nigdy nie czułam. Na pewno jakieś zblokowanie następuje w punkcie gdzieś za uszami, i faktycznie kiedyś mi te barki "przeskakiwały", ale teraz już nie.
Chociaż OHS u mnie jest właśnie na tych 40-50kg, więc może za jakiś czas się dowiem, o co z tym chodzi.
Fajnie powymieniać opinie.

6ripley

Chociaż OHS u mnie jest właśnie na tych 40-50kg, więc może za jakiś czas się dowiem, o co z tym chodzi.

A u mnie na kiju od miotly, i to nieudolne.. Eh.. Ide upiec sernik i pobiegac, moze do tego sie przynajmniej nadaje... ;)

xzaar77

6ripley

Chociaż OHS u mnie jest właśnie na tych 40-50kg, więc może za jakiś czas się dowiem, o co z tym chodzi.

A u mnie na kiju od miotly, i to nieudolne.. Eh.. Ide upiec sernik i pobiegac, moze do tego sie przynajmniej nadaje... ;)

Życie byłoby bardzo nudne, gdybyś wszystko umiał zrobić od razu!

Poki co biegac i sernikowac potrafie, wiec robie ;) Pobiegalem polowke w tempie, piekna pogoda, super zabawa. Sernik upieklem - miazga, moge sie tylko chwalic, bo nie mam jak udowodnic.. ale serniki to potega smaku. A jak sernik nie peknie, to dupa a nie sernik ;)






Zmieniony przez - xzaar77 w dniu 2016-02-27 14:37:40

dawaj przepis na ten sernik skoro taki dobry, trzeba będzie spróbować

Wiadro twarogu, 10 jaj, słodziki, wymieszać, upiec Prawie zawsze wychodzi. Jak ktoś ma zdrowe nerki to można dosypać suszonej serwatki

Moj jest dla ludzi jedzacych normalnie :)

1 kilogram twarogu, mielimy na gladko albo kupujemy zmielony, tlusty
5 jaj
100 gram cukru
1 torebeczka cukru waniliowego
80 gram masla extra
kilka kropli olejku migdalowego ( taki aromat do ciast )
1 torebka budyniu waniliowego bez cukru ( taki, co to cukier trzeba dodac samemu wedle uznania )

Na spod daje pokruszone biszkopty owsiane, zblendowane. Wygooglasz co i i jak z tym ;)

I teraz tak, kolejnosc jest wazna bo inaczej nie wyjdzie idealnie.

Zoltka z jaj ucieramy z cukrem na kogel mogel. Dodajemy maslo, ucieramy, dodajemy do sera jednoczesnie z budyniem ( sypiemy proszek ) i chwile ucieramy do wymieszania skladnikow, im krocej, tym lepiej. Na koniec dodajemy bialka ubite na piane z odrobinka soli. Delikatnie mieszamy i przelewamy do formy na pokruszone ciastka. Piekarnik na 170 stopni, pieczemy 45 minut i zostawiamy na godzine az wystygnie razem z piecem. Wychodzi zawsze i jest mega puszysty.

Caly sekret to to, by jak najmniej mieszac serem w misce - aby nie napowietrzyc. Im wiecej powietrza zlapie masa serowa tym bardziej urosnie w pieczeniu a nastepnie osiadzie, dobre bedzie ale ciezkie i geste, zamiast puszyste i mega delikatne ;)

PS. nie lubie slodkich sernikow, normalnie babcia dawali 2x tyle cukru :)