Sorki za OT-a, ale znam chyba analogię ze środowisk "motocyklowych". Kiedyś mieć motocykl nie oznaczało go mieć i się nim "pokazywać" a mieć i go używać, kochać to co się robi, czerpać przyjemność z kilometrów. Jeden czerpał przyjemność z słuchania wydechów choppera przez kilkaset km trasy, drugi z kurzu za crosem latając pół dnia po polach i lasach, a trzeci z spalonej gumy i przeciążeń szlifierką. Teraz, mieć motocykl może praktycznie każdy i jak niektóre osobniki zaczynają ginąć w takim tłumie potrzebują się przebić. Dla nich nie ważne jest to czy objechali np. w jeden dzień Słowację zwiedzając zamki etc, a ważne jest to, żeby na zakupy do sklepu ubrać kamizelkę ze skóry z jak największą ilością "medali" ze zlotów, ważne jest to aby w centrum miasta co wieczór zrobić rundkę i "szum", a nie to żeby ruszyć w drogę.
Ciekawostka: kilka lat temu w Lesku przyjechał motocykl na blachach z Gdańska, okazało się, że typowy kolekcjoner "medali" - motocykl przywiózł na lawecie jakimś wypasionym Dodgem - Dodge z lawetą został w Sanoku, a pan podjechał na motocyklu kilka km - chwaląc sobie całą trasę
Mamy zatem kolekcjonerów pozytywnych emocji i mamy tych, którzy tego nie doceniają, nie czują, nie wiem jak inaczej napisać. Szczerze - żal mi takich osób, musza być mocno pogubione. Medali pisałem oczywiście w cudzysłowiu - tak to wygląda, a nic poza tym.
Mam jednego kolegę zapaleńca - przez dwa lata składa motocykl i fundsze na wyprawę do Albanii - ja wiem że on to zrobi i tam pojedzie. Znam tez takich co "wyglądają" a nie są - no i tu dużo by opowiadać ale chyba nie muszę
Jak widać, takie "sprawy" w każdym środowisku
powszechny problem natury ludzkiej
Zmieniony przez - Ronin78 w dniu 2015-07-30 13:34:05 
Lejjla
Ronin78
xzaar77
heinz
shadow78
Marcel_197
