Kettlebells_Sztanga_Bieganie_Sila_dla_cierpliwych_By_MaGor_Vol3

PS: Ławka zaczyna wyglądać zacnie:)

@MaGor-Trochę inne doznania niż z drabin i singli. Czuję obolałość mięśniową. Tak to się nazywa?

Fajnie się nudzisz. Mnie po drabince z 28kg góra ciała lekko szczypie . A twój zestaw niedźwiedzia zabetonował by mnie na co najmniej 5-7 dni.

Zobaczę jak będzie jutro. Wychodząc z siłowni i jedząc obiad jakoś więcej czułem. Teraz jest fajnie. Nawet jakoś mnie odważniki kuszą (jak to one). Albo się nie dam, albo się dam. Zobaczę. Na razie sprzątam w kuchni i... podciągam się od czasu do czasu. Tudzież ściskam ściskacz heavy grip 200 lbs, który powiesiłem sobie na wysokości dłoni. Taka symulacja witania z drugim facetem Jak tam zawiśnie 350 lbs, to będę musiał uważać na czyjeś witki Nie trening. Praktyka
I ogólnie czuję dopływ endorfin. Jak pojadę z piekarnikiem na ostro, to może coś powyciskam z odważnikiem.

MaGor

- 75.0 kgs x 10 reps - na dobicie i zrobienie tonażu nieco ponad dzień umiarkowany

Czekaj, jak to było?? Po co Ci to, do połechtania ego ?

Też zacząłem robić serie back-off. A dzis znalazłem wytłumaczenie dlaczego :P :)

https://www.t-nation.com/training/5-best-ways-to-get-stronger?utm_source=facebook&utm_medium=social&utm_campaign=article3878 

fanslaska

MaGor

- 75.0 kgs x 10 reps - na dobicie i zrobienie tonażu nieco ponad dzień umiarkowany

Czekaj, jak to było?? Po co Ci to, do połechtania ego ?

Każdy krok w pożądanym kierunku. Mało tu miejsca na przypadek. Gdybym nie zaangażował się w zabawę wyciskaną 150 kg, to pewnie powoli zabierałbym się za Niedźwiedzia albo 10 x 10. Dopiero teraz miałoby to sens. Albo nie. Za wcześnie.
Czujesz to? 10 x 10 ze stówką na kiju? 10 ton w jednym ćwiczeniu z takimi długimi setami. To musi działać.
Dzisiaj zrobiłem lekki podchód pod misia zgodnie z instrukcją Ruska.




No i właśnie dlatego chciałem dobić do 10 serii. Sprawdzić jak to będzie działało. Byłem ciekawy na ile mogę sobie jeszcze pozwolić. No i to było 10 x 75 kg czyli całe 750 kg do tonażu (ilości wykonanej pracy).
Trochę się pobawiłem. Kettlami i drążkiem. Kurcze! Ten drążek to jeszcze fajniejsza sprawa niż ciągi! Przynajmniej dla mnie. Dopięcie, oddech i jedzie się w górę aż trzeszczą ścięgna Jeżeli teraz będą single to drążkowe Żartuję. Zobaczy się.

Prawie weszło KB32 Bottom-Up Press. Jak przypilnuję napięcia to pójdzie. W najwyższym punkcie wyglądało to tak:

Do tego poszło 3 x 2 KB28+KB32 na obie ręce. Kiedyś przeżywałem jak stonka wykopki, że udawało mi się to zarzucić.








Zmieniony przez - MaGor w dniu 2015-11-10 23:11:36

Od jakiegoś czasu intrygujesz mnie tymi cytowanymi książkami, chyba pora coś zamówić, tym bardziej, że przemawiają do mnie te cytaty. A teraz mogę łupać codziennie.

Myślę, że nie pożałujesz. Ja pod ich wpływem miałem zamiar sprzedać łóżko i kupić ławkę do wyciskania do dużego pokoju. Spałbym w hamaku chyba Kup sobie "Siłę dla ludu!", a potem "Więcej niż BB" 1 i 2. Jak nie używasz odważników i nie ćwiczysz z masą ciała, to inne historie mogą Ci się nie podobać.

Ogólnie to w tym szaleństwie też jest chyba jakaś metoda. Łączenie przeciwieństw. Robisz mało, a jednak dużo. Ćwiczysz lekko, ale jednak ciężko. Wysiłek jest monotonny, a jednak zróżnicowany. Monotonny, ale nie nudny. Od pół roku inwestuję energię w dwa królewskie ćwiczenia na siłowni: wyciskanie na ławce i MC. Sporo się o nich dowiedziałem - sporo się dowiedziałem o sobie. Na ławce ani razu nie zaliczyłem odmowy. Skuteczność 100%
Rutyna Justy: 7 dni w tygodniu (u mnie było 5 + 2 odpoczynku). Zaczynasz niewinnie, może nawet lekko poniżej możliwości, kończysz dużo dalej niż byłeś. Single dają komfort psychiczny.
Drabiny do zalet singli dołożyły objętości treningowej. 3 x 110 kg kontra: 30 x 110 (dzień lekki). Dały też dzień przerwy pomiędzy treningami i nauczyły cieszyć się z odpoczynku.
10 x 10 dałoby jeszcze inny rodzaj kopa. Ale na razie poczekamy. Niedźwiedź jakby przyjemniejszy. A jak poczuję zastój to cofka do singli, do drabin. I też cofka, ale z progresem A jak poczuję moc to 10 x 10 na przykład.

Za dwa miesiące będziemy się rozliczać ze sztangą.

Cronometer orzekł, że za mało mam witaminy C i błonnika w misce. Jaki spryciarz... Trzeba będzie pomyśleć


Zmieniony przez - MaGor w dniu 2015-11-10 23:26:38

MaGor

Robisz mało, a jednak dużo. Ćwiczysz lekko, ale jednak ciężko.

To jakaś wyższa filozofia. Ja jestem prosty chłopak z bloku, nie rozumiem :)

shadow78

MaGor

Robisz mało, a jednak dużo. Ćwiczysz lekko, ale jednak ciężko.

To jakaś wyższa filozofia. Ja jestem prosty chłopak z bloku, nie rozumiem :)

Jeśli wierzysz w bajki, że sukces jest efektem 110% na każdym treningu, to jeszcze jakiś czas dostęp do tej wyższej filozofii będzie ograniczony. Ale prawdopodobnie Matka Natura podaruje Ci kawałek czasu na przemyślenia.

Wynajmowałem kiedyś pokój ze wspinaczem (górskim). Ciągle p******ił o wspinaczce. Ciekawe rzeczy, acz w nadmiarze. Nauczył mnie węzłów, pokazał sprzęty, omówił techniki itp. Nie gadał tylko jak czytałem. No to zaczął mi podrzucać książki o wspinaniu. Naprawdę niezłe.
"Komin pokutników" polecam każdemu. A "Dotknięcie pustki" to jedna z moich ulubionych książek. Ale do rzeczy.
Polacy mieli wielkie sukcesy w zimowych wejściach na ośmiotysięczniki w Himalajach. Kukuczka, Rutkiewicz, Cichy, Wielicki, Zawada itd. Niektóre z tych wyczynów nie były dowodem wielkiego hartu ducha, ale... desperacji. Wyprawa w Himalaje za komuny to było jak złapanie pana Boga za piętę. Raz w życiu jedziesz i już nigdy tego nie powtórzysz. Koszt wejścia na Mt. Everest to około 10 tys. dolarów od ryja. W PRL-u zarabiało się 50$ miesięcznie. I dlatego szanse rosły przy wykupieniu tańszych zimowych wejść. A jak już jesteśmy, to wejdziemy choćby te skały srały. Amerykanie potrafili odpuścić: "Nie da się, to się nie da. Przyjadę za rok." Nasi wspinacze niekoniecznie. Mamy wiele sukcesów wspinaczkowych. I sporo grobów w górach. Ludzie byli twardzi i zdeterminowani.

Duże góry zdobywano metodą "oblężniczą": obóz I - robienie trasy (np. poręczowanie) - obóz 2 - robienie trasy - itd. do samego szczytu. Metoda gwarantowała maksimum bezpieczeństwa. Jest na tyle bezpieczna, że dzisiaj mogą Cię wnieść na Mt. Everest w lektyce (koszt około 50 tys. $). Polacy zaczęli włazić na poważne góry metodą trekkingową, która stała się naszą domeną. W wyprawie oblężniczej idzie 50 osób - na szczyt wchodzi góra 5 (reszta zabezpiecza obozy). Koszt ogromny. Przy metodzie trekkingowej na szczyt wyrusza mały zespół (może być jednoosobowy), który niesie w plecakach wszystko. Wejść i zejść. Metoda niebezpieczna, szybsza ale tańsza.

Przez analogię.
Możesz zdobywać swoje cele etapami, zakładać obozy i poręczować ścieżki pomiędzy nimi. Możesz wybierać podejście łagodniejsze i dłuższe. I co najważniejsze: możesz przeczekać złe warunki, cofnąć się do obozu, odpocząć itd.
Możesz rzucać się na swoje cele z małym plecakiem. Możesz iść na skróty, wybierać strome przejścia i niebezpieczne miejsca. Możesz ignorować zmęczenie i potrzeby organizmu. W razie kłopotów tracisz bardzo dużo. Tutaj zemszczą się na Tobie wszystkie niedociągnięcia i zaniedbania. Może 9 razy na 10 zaśmiejesz się ze szczytu z frajerów, których w lektykach (za pieniądze) wnoszą trenerzy, dietetycy itp. A może będziesz ich mijał spadając? Nie wiesz tego.

Paradoksalnie: tę drogę wybierają osoby początkujące. Rzucają się na wszystkie aktywności jak grubas na parówki. Wybierają dyscypliny i zajęcia, do których trzeba solidnego przygotowania itd. Zakładam, że gdybyś uczył analfabetę czytać, to nie kazałbyś mu czytać "W poszukiwaniu straconego czasu"?

Nie żyjemy ze sportu. Nie musimy toczyć walki o życie. Fundamentem wszystkich cech człowieka jest siła. A siły nie budujesz determinacją tylko konsekwencją i skupieniem. Trening na 100% to 100% uwagi, skupienia i świadomości (realizacja planu), a nie zbliżanie się do 100% HRmax, albo granicy wytrzymałości. Czasem trzeba popracować mocniej, jeżeli tego wymaga plan. Czasami trzeba odpocząć. Są takie okresy w życiu sportowców, które nazywają się roztrenowanie. Najwięksi biegowi zboczeńcy, po przejściu pod skrzydła trenerów, muszą się z tym zmierzyć. Nie robisz NIC, albo prawie NIC. Żadnych treningów. NIC znaczy NIC. Koszmar. Co nie?