Gwid - powolny progres - podsumowanie 18 m. str. 223

@Gwid. Wykorzystaj opcje konsultacji z dietetykiem. Możesz rozwiać wszelkie wątpliwości. Ja dość szybko odszedłem od miski po treningu i zacząłem układać ją sam konsultując to z dietetykiem. Ta możliwość konsultacji to jest dla mnie prawdziwa wartość dodana potreningu (nie gotowe rozpiski przygotwane częściowo z automatu a częściowo korygowane przez dietetyka). Prawdziwa wartość tego abonamentu jest taka, że masz za 40 zeta możliwość konsultacji online.

Poza tym... większość z tych połączeń krzywdy ci raczej nie zrobi. MaGora cenie (wręcz momentami wielbę , ale jego podejście do diety jest ekstremalne i nie dla większości śmiertelników

Pomijajac wszelkie kwestie zdrowotne, zawilosci gospodarki hormonalnej itp - a skupiajac sie jedynie na samym %BF i estetyce - przyjdzie taki moment, ze zrozumiecie na wlasnych przykladach o do czego pije Magor. Wszystko pieknie, do poziomu BF okolo 10% - sam jadlem w jednym posilku i najprostrze wegle, i tluszcze, i problemu nie bylo. Ale zejsc nizej.. to juz inna bajka. Bez restrykcji sie nie obejdzie.. Inna sprawa, ile osob ma ambicje i mozliwosci by na dluzej schodzic tak nisko z BF ? Ja nie mam ;)

ja też nie mam... dajcie 10% teraz i jestem szczęśliwy

Marcel_197

ja też nie mam... dajcie 10% teraz i jestem szczęśliwy

I wracasz do stołu z uśmiechem na ustach? A potem znowu, katownia, bilanse, spalacze, łzy po zjedzonym pączku... Długo tak wytrzymasz?
Odpowiedź: dwa - trzy - może cztery lata.
Trzymanie %BF poniżej 10% to lekki masochizm i... rzecz niezdrowa. Ale nie bójmy się! Nasz organizm świetnie sobie z niedoborem poradzi Wystarczy mu potem delikatnie popuścić, a Gruby już będzie wiedział jak zadziałać

Lecę do sklepu po jajka, bo mi się boczek na skwarki usmażył He he he

co ty masz MaGor z tym pączkiem? . Ja nie jem słodkiego.

Musisz zaakceptować fakt, że twoja droga to nie jedyna droga. Nie muszę jeść jak ty, żeby utrzymać wagę/sylwetkę. Nie muszę zjeżdzać z węglami do zera, żeby mieć dobrą formę.

Co więcej, uważam twój sposób odżywania za podejście dłuższej perspektywie dla mnie niewłaściwe (taka dieta to w moim przypadku krok do załamania i powrotu do złych nawyków)

Zmieniony przez - Marcel_197 w dniu 2014-01-04 12:10:49

Marcel_197

co ty masz MaGor z tym pączkiem? . Ja nie jem słodkiego.

Pączek to synonim pokus tego świata I nic więcej.

Marcelu, niech każdy kuje swój los własnym młotkiem i na własnym kowadle
Jednemu pasuje to, innemu coś innego Przecież nie o to chodzi żeby się nawracać.

I właśnie chyba chodzi o to o czym wspomiał Xzaar - nauka, zdrowie, hormony itp. Wszystko ciekawe i interesujące (nawet bardzo), ale chyba tak naprawdę niebędne przy <BF10%. Nie wiem czy Gwid planuje wyjście na scenę kulturystyczną. Ja w każdym razie nie i nie zamierzam od czasu do czasu rezygnować z połączenia owoców i tłuszczów z jaj, czy wiórków.

Jesteśmy tylko ludźmi i nie popadajmy w paranoję. Przypomnę, że cała dyskusja zaczęła się od tego, że Gwid dał średniej wielkości (130 g) banana do placka. Gdyby patrzeć w ten sposób trzeba byłoby naprawdę bardzo uważać na to co się je (a właściwie łączy).

Dróg jest wiele. Jeden woli żyć jak mnich, a drugi wrzuci trochę luzu (choć dla mnie połączenie zdrowych, bo z owoców węgli i tłuszczu - też w sumie nie najgorszego nie jest największą zbrodnią tego świata). Nie można powiedzieć, że kturaś droga jest lepsza.

kalikstat

Jesteśmy tylko ludźmi i nie popadajmy w paranoję. Przypomnę, że cała dyskusja zaczęła się od tego, że Gwid dał średniej wielkości (130 g) banana do placka. Gdyby patrzeć w ten sposób trzeba byłoby naprawdę bardzo uważać na to co się je (a właściwie łączy).

Mhm. To faktycznie może iść tym tropem. I przepraszam jeżeli czasem zajmuję skrajne stanowiska, ale ja naprawdę startowałem z innej pozycji niż większość użytkowników tego forum. Tu nie chodziło o estetykę, ale o życie. Reprezentuję optykę konia wykupionego z rzeźni.
Mogę się trochę wytłumaczyć:
- Nauczono mnie, że otyłość to choroba nieuleczalne (podobnie jak alkoholizm i narkomania) Można przez lata być pacjentem zaleczonym, lecz nigdy nie wyleczonym.
- Nauczono mnie, że większość pracy nad sobą trzeba przeprowadzić w głowie. Psychika to 90% sukcesu.
- Nauczono mnie, że podstawowym czynnikiem sprzyjającym tyciu jest mechanizm "jedzenie = przyjemność". Im bardziej brakuje mi szczęścia w życiu, tym chętniej zajadam stres (mógłbym o tym napisać całe tomy z przykładami z własnego życia...)

Dodajmy teraz 2 do 2.

Wiele razy słyszę/czytam: "Drobne grzeszki i inne czity są ok." Na mnie działa to jak płachta na byka (patrz pkt 2) Drobne grzeszki to rysy na silnej woli, a facet ma być silny fizycznie i psychicznie. Im tych rys więcej, tym wola słabsza. Im słabsza moja wola, tym ja jestem słabszy. A to jest mentalnie nie do zniesienia

I druga kwestia: czy gdybyśmy dyskutowali na forum dla byłych narkomanów i/lub alkoholików, to też padałyby argumenty, że "od czasu do czasu, lufa spirytusu albo małe ćpanie nie zaszkodzą"? Obawiam się, że nie. (patrz pkt 1) I dopóki nie zobaczymy w otyłości poważnej choroby (ze wszystkimi konsekwencjami takiego podejścia) dopóty nie będziemy potrafili należycie oceniać roli odżywiania w życiu człowieka.
Zaleczony alkoholik musi do końca życia uważać nawet na produkty zawierające w składzie alkohol. Każdy były ćpun nie powinien nawet brać środków przeciwbólowych. Tako i ja staram się być wyczulony na wszelkie sytuacje z pogranicza "bezpieczeństwa dietetycznego". Na ile wystarczy mi determinacji i woli - pokaże czas.

Oczywiście mogę zamilknąć i nie zabierać głosu w takich sprawach, ale wtedy traci sens moja egzystencja na forum. Bo kogóż u diabła interesuje to, że 40-latek macha żeliwnymi kulami z uchem?

Sorki Gwid za spam. Faktycznie zaczęło się od banana

MaGor - dobrze piszesz, tylko Ty wychodziłeś z całkiem innego punktu niż np ja
dlatego pewnie patrzysz na to wszystko tak radykalnie
zresztą w którymś wątku (chyba loża szyderców) pisałeś że chudy grubego nie zrozumie na wypowiedz Drążka - i tu masz 100% racji
ale tak jak z alkoholem jako nałóg możemy rozróżnić nie pijących wcale / pijących od czasu do czasu / pijących mocno / pijaków - pijących bardzo mocno / uzależnionych od alko - czyli alkoholików, tak pewnie i tutaj można by tak podzielić nas grubasów w zależności od postrzegania jedzenia

i pewnie tak jest że jak ktoś przekroczy pewną granicę to można nazwać go "alkoholikiem" otyłości

ale uważam że ja do tego etapu w swoim zatraceniu z obżarstwami nie doszedłem - najważniejsze że w pewny momencie potrafiłem to dostrzec, bo wcześniej jak patrzyłem w lustro nie dostrzegałem tego

a zauważyłem to dopiero jak żona zrobiła mi fotę na wakacjach w Chorwacji, która tąpnęła mną bardzo mocno i wtedy można powiedzieć było już po Grubym (kwestia czasu)
teraz jestem już innym człowiekiem, inaczej patrzę na siebie




Sorki Gwid za spama w Twoim dzienniku

I tutaj całkowicie się rozmijamy w wizji życia i żywienia.... "Jedzenie=przyjemność" jest tak samo dla mnie oczywiste jak "sport=przyjemność" czy "spotykanie się ze znajomymi=przyjemność". Nie widzę żadnych przesłanek żeby rezygnować z przyjemności życiowych. To jest naprawdę dość proste: wystarczy nie żreć, ruszać się i pilnować bilansu. Jeżeli jest jakieś zachwianie (typu święta, wakacje czy impreza) to reagować zanim nadwaga przyjmie postać problemu (typu 10kg czy więcej do zrzucenia).

Twoje opinie są bardzo ważne i lubię je czytać. Pozwalają mi też się zastanowić nad moją dietą i pewne kwestie wyjaśnić z dietetykiem. Tak więc: pisz dalej. Niemniej uważam, że czasem mocno przesadzasz z reakcjami typu "dodałeś wiórki do banana to pójdziesz do piekła i to od razu" .