Tsu- dziennik treningowy

Paatik

Tsu - ale tak na serio - masz wątpliwości czy byś dała radę? Nie mówimy o czasie - mówimy o przebiegnięciu (bez chodzenia). Zupełnie teoretycznie - według mnie spoko byś ukończyła.
Turoń, Szajba - jakie najdłuższe dystanse przebiegliście?

Mnie nigdy powyżej połówki nie ciągnęło. Nie ciągnęło i nie ciągnie. Za bardzo szanuję swoje body

_Szajba_

[
Mnie nigdy powyżej połówki nie ciągnęło. Nie ciągnęło i nie ciągnie. Za bardzo szanuję swoje body

... a Malbork to miała być TYLKO polówka

No tak, połówka IronMana
Nawet wódki więcej jak połówkę nie dam rady

Wszystko zależy co kto lubi Krótsze dystanse to walka o oddech i utrzymanie dobrego tempa. Na długich to zupełnie inny rodzaj zmęczenia, a w głowie dziwne myśli, szczególnie jak nam się wydaje że jedyne co jesteśmy jeszcze w stanie zrobić to zatrzymać się i położyć dlatego mnie do ultra ciągnie, tam się nie walczy z innymi tylko ze sobą

Viki

Wszystko zależy co kto lubi Krótsze dystanse to walka o oddech i utrzymanie dobrego tempa. Na długich to zupełnie inny rodzaj zmęczenia, a w głowie dziwne myśli, szczególnie jak nam się wydaje że jedyne co jesteśmy jeszcze w stanie zrobić to zatrzymać się i położyć dlatego mnie do ultra ciągnie, tam się nie walczy z innymi tylko ze sobą

Gdybym miała zostać przy bieganiu, to chyba też bym wybrała dłuższe dystanse jednak.. to wciąga

Ale chyba jest bardziej niszczycielskie jak juz kogoś wciągnie na serio..

Paatik

Ale chyba jest bardziej niszczycielskie jak juz kogoś wciągnie na serio..

Jak wciągnie nagle, to tak.. jak wciąga stopniowo, to następuje adaptacja

stopniowo czyli dziś 10, pojutrze 15, za tydzień połówka a za dwa maraton, to za miesiąc ultra
powolne wciąganie by Tsu


Zmieniony przez - kabo9 w dniu 2020-10-13 09:16:20

Zależy o jak długich biegach mówimy. Te naprawdę długie (maraton i ultra) to ogromne obciążenie dla organizmu, dlatego ważny jest sensowny plan i odpowiednia regeneracja. Obserwując znajomych to większość dorabia się mniejszych czy większych kontuzji, a niektórzy nawet po latach zniechęcają się do biegania. Najbardziej popularne są złamania przeciążeniowe oraz itbs.
Z drugiej strony szybkie i krótkie bieganie boli i też można się nabawić kontuzji.

Póki co w swoim krótkim acz intensywnym życiu sportowym robiłam różne dziwne rzeczy i nie licząc jakichś kilkudniowych bóli, które same przechodziły, kontuzję znam tylko z opowieści i jawi mi się jako mityczny stwór, którego należy unikać.
Chyba mam dobre geny i kupę szczęścia