Kulturystyka-siła,sprawność,piekno:cel: być mistrzem na MP 2015

Ciekawy tekst MaGor .

MaGor - podziwiam! Kiedy znajdujesz czas na wyszukiwanie takich tekstów - treningi, praca, dzieci. Pełny szacunek za działalność na forum i w życiu własnym.

Tekst interesujący, taki typowo magorowski

Tekst ciekawy. Przeczytałem, przemyślałem - i dalej mam ochotę pobić jakieś tam granice, które na razie są nie do przełamania dla mojego ciała. Trudno jest nagle zacząć coś robić na pół gwizdka. Osobiście tak nie potrafię.

wg mnie teks dla osób które zakładają " będę i tak stary, po co mam się męczyć", próba usprawiedliwienia się

chcesz być zapamiętany w tak krótkim życiu - bij rekordy chcesz być anonimowy - siedź na dupie przed monitorem i pisz że zniszczysz sobie kolana, stawy, serce itp. każde serducho i tak ma zakodowaną liczbę uderzeń, czy zużyje je szybciej czy później, jaka różnica?

czy bicie rekordów na treningu który traktuje jako zabawa bo nie jestem nawet pół-profesjonalistą czyni ze mnie napalonego szaleńca który zniszczy swój organizm zanim dożyje emerytury? czy może raczej normalnego faceta który 200 lat temu miałby tyle samo ruchu pracując na polu z widłami?

nightingal - też mam ochotę na pobijanie granic. Z tego artykułu wyciągam wniosek, że nie warto robić tego nadmiernym kosztem: utratą zdrowia, radości życia.
Gwid - przy zabawie też można sobie zaszkodzić (dlatego taką uwagę zwracasz na technikę). Amator może sobie bardziej zrujnować zdrowie niż profesjonalista gdyż ma mniejsze możliwości regeneracji - za dawnych czasów np. ciężarowcy jeździli do sanatoriów dla podreperowania nadwyrężonych stawów (Waldemar Baszanowski - dożył ponad 70-tki w dobrym zdrowiu).

Zrobiłem wznosy nóg w zwisie 5x20p i w przerwach napinanie ud .
Potem zrobię podciągania na drążku i marsz przeplatany truchtem.

Zmieniony przez - ojan w dniu 2014-10-21 09:19:38

Podciągania zrobione 2x10p +15kg/10x6p podchwytem na szerokość barków
Marsz z kilkoma truchtami też.
Przed chwilą cyknięto mi fotkę - trochę "biednie" na niej wyszedłem:







Zmieniony przez - ojan w dniu 2014-10-21 16:30:07

Tekst ciekawy-świadczy ,ze młody człowiek otarł się o "miałkość istnienia" i naiwnie myśli że można czymś pokierować- wbrew sobie i naturze...


Nie można ! -bo to trochę, jak z za krótką kołderką-obojętnie ,jak się pociągnie i tak zawsze coś będzie poza nią...

Mój stosunek do tego tekstu jest ambiwalentny. I zgadzam się i nie. Być, błysnąć, zaistnieć - czysta pycha. Wiem, że chcę zachować samodzielność i sprawność jak najdłużej, ale mam w tym interes. Jestem 40-latkiem bez rodziny, który będzie musiał liczyć na samego siebie w wieku 60 może 70 czy 80 lat. Normalna ludzka rzecz.
Obserwuję jak cierpi mój ojciec, który zniszczył serce i stawy w ciężkiej pracy ("pomogła" borelioza złapana od kleszcza na grzybach). Walka ze sztywnością stawów, kolejne implanty, dzisiaj rozrusznik serca. Coś w tym pragnieniu zdrowia i sprawności jest.

Gwidzie - temu chłopakowi podobno nie można zarzucić opieprzania się na treningach. Podobno.

I pewnie ma rację w kilku punktach. Każdy decyduje w których. Czy pogoń za 5 minutami formy w zamian za 10 lat męki i problemów ze zdrowiem, to dobra transakcja? Czy ktokolwiek poza nami podnieca się ciężarami w kolejnych ćwiczeniach? Jak mam powiedzieć synowi, że nie mogę się z nim spotkać, bo mam w planach 500 razy machnąć żeliwną kulą? Nie mam zamiaru wdawać się w takie filozofie i dyskusje, bo każdy kowalem swojego losu, a rozliczać to się będziemy mogli dopiero jak już zawołają do nas księdza z ostatnim namaszczeniem

MaGor - jesteś w kwiecie wieku!
40 lat to połowa życia. Nie warto być tak długo bez w miarę przyjaznej duszy (i to nie tylko z myślą o niedołężnej starości).

masti - będziesz na MPJiW w Katowicach?

Wieczorem byłem na szybkim spacerze 7km. Jakoś czas przeleciał a i dosyć marnie się czułem!
Jutro muszę doskubać włoski na klacie - powinienem zrobić to już dzisiaj!