[BLOG] Czawaj - Dare to Dream

Kuba, no to trzeba będzie zawitać

-------------------
Zaległe wpiski:

8-9.10.2017 - DNT

Dieta i suplementy:
Dni nietreningowe więc w sumie nic ciekawego- odpoczynek i lenistwo
W niedzielę przygotowałem gulasz na winie


A w poniedziałek znów pojemniki w robocie


Tak mi się przypomniało, uciekła mi odpowiedź do Riona- czy nie nudzi mi się czasem taka miska- tak, szczególnie te pojemniki w pracy, ale stawiam na wygodę i szybkość przygotowania. Ostatnio żarcie do pracy robię z rana, by było w miarę świeże, tym bardziej, że nie mam jak tego podgrzać i liczy się czas. Oczywiście nie jest tak, że jem to na siłę, czy mnie mdli- o nie nie. Bardzo lubię smak białej kaszy, a gotowany kurak nie przeszkadza, o ile jest w kawałkach i dobrej przyprawie Jak do tego wjadą kiszonki, to obok nich mogę zjeść wszystko i będzie wyśmienite

A za chwilę kończę pracę i lecę na późny trening klatki i pleców. Motywacja dopisuje, gorzej z "kondycją"- plecy zasiedziane i nieco je czuję. Zobaczymy jak to poleci Zaraz kawa do auta, odpowiednia muza i ustawiamy umysł





Zmieniony przez - Czawaj w dniu 2017-10-10 20:27:09

Trzeba przyznać, że treningi Toma były specyficzne. Ale jeśli faktycznie katował (inaczej tego nazwać nie można) nogi 3 godziny tak jak pisałeś to szacunek. W tamtych czasach jednak polegano głownie na treningu a wspomaganie było dodatkiem.

ronie220

Trzeba przyznać, że treningi Toma były specyficzne. Ale jeśli faktycznie katował (inaczej tego nazwać nie można) nogi 3 godziny tak jak pisałeś to szacunek. W tamtych czasach jednak polegano głownie na treningu a wspomaganie było dodatkiem.

Pytanie na ile te metody byly efektywne. Jezeli lubili tak cwiczyc i dawalo im to "spelnienie" i wyniki to ok. Teraz nie wybrazam sobie robic treningu przez 3 godziny.

To chyba pytanie retoryczne - czy działały - widziałeś fotki Toma ze szczytu formy?? Nogi miał z innej ligi jak cała reszta kulturystów tamtego okresu.


Zmieniony przez - nightingal w dniu 2017-10-11 12:14:02

nightingal

To chyba pytanie retoryczne - czy działały - widziałeś fotki Toma ze szczytu formy?? Nogi miał z innej ligi jak cała reszta kulturystów tamtego okresu.



Zmieniony przez - nightingal w dniu 2017-10-11 12:14:02

Nie mam warpliwosci ze dzialaly, pytanie czy bylo to efektywne ?

No to nie wiem czym dla Ciebie w treningu kulturystycznym jest efektywność w takim razie. To że dzisiaj wielu "guru" pisze że trening ma być krótki, bo zje Cię katabolizm, nie urośniesz, nie będziesz miał wyników - to raczej obecny trend a nie paradygmat. Gdyby dłuższe sesje treningowe były takie zabójcze i nieskuteczne - to w latach 50-60-70-tych i nawet 80-tych kulturyści wyglądaliby jak wykałaczki, a tak nie było.


Zmieniony przez - nightingal w dniu 2017-10-11 12:47:36

I nasuwa się pytanie czy aktualni zawodnicy mając dostęp jedynie do tych środków co kulturyści ze złotej ery budowali by takie sylwetki Mój podopieczny, który nie interesuje się za bardzo tym sportem zauważył, ze treningi chociazby Arnolda były sztuką a każdy ruch płynny i niemalże perfekcyjny. Do tego dodajmy bardzo duża intensywność i wysoka etykę pracy. Dziś trudno spotkać takie inspiracje. A skoro totalny amator jest w stanie to zawyżyć to musi coś być na rzeczy.



Szkoda, ze tak wiele osób przecenia role przemyślanego i intensywnego treningu, bo to klucz do proporcjonalnej i wyróżniającej się z tłumu sylwetki.

Mnie takie histeryczne podejście do czasu trwania treningu trochę śmieszy. Podobne cele można osiągnąć różnymi sposobami. I tyle w temacie. A to że są jakieś tam badania popierające wyższość Święta Bożego Narodzenia nad Wielkanocnymi to nie znaczy że to jest dogmat z którym nie można się kłócić. Strasznie dużo - szczególnie w XXI wieku powstało takich właśnie prawd objawionych, z którymi nie wypada nawet dyskutować - bo to jak twierdzą niektórzy "średniowiecze". Taka poprawność polityczna która się super zagnieździła także i w sportach siłowych.


Zmieniony przez - nightingal w dniu 2017-10-11 13:30:00

O i mamy ciekawą dyskusję!
Co do długości treningu- składa się na to wiele czynników- od prozaicznych, jak to ile czasu jesteśmy w stanie poświęcić w ciągu dnia i czy lubimy długo siedzieć na siłowni, po odpowiednie wspomaganie i co za tym idzie, dostępną regenerację.

Tak jak napisał Night- katabolizm i przetrenowanie to rozdmuchane bajki, woda na młyn producentów supli. Ale nie zapominajmy o najzwyklejszym w świecie psychicznym wypaleniu, czy po prostu zmęczeniu- za przeproszeniem- nawet dupcząc 6h dziennie, codziennie, w końcu się znudzimy

Tutaj Platz wspominał o tym, że próbował trenować jak Arnold- 6 dni w tygodniu, nieraz po 2x dziennie. I to nie było rozwiązanie dla niego, jego typu budowy i możliwości regeneracyjnych. Tom wolał 3x w tygodniu, dłuższe sesje, ale i konkretniejsze przerwy w skali tygodnia. Uważa on bowiem, że jeśli ktoś jest szczupły, wysoki, to ma też zwykle szybszą regenerację i może częściej trenować. Nie ciężej, częściej. Każdy musi ćwiczyć ciężko

Ja powiem z mojej perspektywy- jest to tylko i wyłącznie moje zdanie, żaden pocisk czy podjazd do czyiś metod. Otóż- nie ma opcji, by zostawiać sobie furtkę na oprdalanie i oczekiwać wyników i wzrostu. Tak- cienka jest granica do zrobienia sobie krzywdy, ale to działa w obie strony. Jest pewna linia, którą trzeba przekroczyć. Skoro kiedyś budowano potężne sylwetki, bez dzisiejszej "nauki", metod i wyszukanych suplementów, to znaczy, że Ci ludzie umieli trenować na tyle ciężko, by wypełnić tę lukę. Po prostu robili swoje i zbierali plony. Dziś ludzie zaczynając przygodę z siłownią od razu szukają cudownych supli, poprawiających regenerację, wspomagających zasypianie, trawienie itp itd. Fajnie, tylko zapominają o fundamentach. Ile razy byłem z jakimś kolegą na treningu i gdy ten ćwiczył, jęczał i krzyczał, że koniec serii, że nie da rady- zrobił jeszcze te 3-5x. Sam, bez pomocy. Ja mu tylko powiedziałem, że da radę. O czymś to świadczy. Też mi się wydawało, że czasem na treningu nóg i prostowaniach ud poszedłem na maks, że bolało, że było mi słabo i nie mogę chodzić- że więcej się nie da. No to pokazał mi Platz, że się da. Tego dnia stałem gdzieś obok, przyglądałem się sobie jak ćwiczę i zupełnie nie wiedziałem co się dzieje. To był mój max.

Przez lata stosowałem różne metody na biceps, zawsze było maksymalnie 36cm. Piekło, bolało. Dorzuciłem o 10kg za dużo na sztangę, pobujałem, robiłem po 4 ruchy, odpoczywałem 3sekundy, znów 2x, odpoczynek, jeszcze 1x! Przerwa- brałem sam gryf i robiłem perfekcyjne 15x, a czułem go jak nie wiadomo jaki ciężar. Odcinało mnie całkowicie i zrozumiałem co to znaczy się popłakać z bólu. Trening w domu ma takie swoje plusy, że możesz dosłownie robić irracjonalne rzeczy- przeklinać na sztangę, położyć się na podłodze i leżeć przez 5min. Zrób tak na jakiejś siłowni, ciężko, jest blokada. Ale wtedy, po 2 miesiącach takiej jatki, doszedłem do 42cm w ręce. Z uginania 30kg sztangą wskoczyłem na 45kg- 8 porządnych ruchów. Śmieszy mnie więc czasem jak słyszę- "rób dokładne ruchy! biceps tego potrzebuje! 6 serii starczy! maks 8, dwa ćwiczenia!".

Albo:

"Robię 3-4 ćwiczenia, katuję biceps przez godzinę i nie rośnie" i odpowiedź: "zdecydowanie za dużo! 20minut maks zrobisz biceps!". NIE! Pytanie jaka intensywność?! Zrób 1 ćwiczenie w 10 seriach, albo 4 w 3- co to zmienia jak masz w zapasie 2-3 ruchy? Czujesz zmęczenie? Czy było przyjemnie? Ja najwięcej wyciągnąłem z treningów, z których miałem ochotę wyjść w połowie, bo nie wydalałem i marzyłem by się położyć. Do których w ogóle bałem się podejść, bo miałem tremę, że coś mnie przygniecie, bo wiedziałem, że tym razem dokładam kg i nie ma żartów.

Ale to trzeba kochać.
Jakby mi ktoś dał gwarancję- obniż intensywność, skróć treningi, polepsz regenerację- będziesz miał ten sam efekt.
Dziękuję, wolę czuć, że ćwiczę- że w jakiejś części dotykam tego ducha dawnych lat, purystycznego, możliwe, że prymitywnego podejścia.
Mnie to pasuje- tak samo jak wolę stary wielki grzmiący silnik, od podwójnie uturbionego 1L cudu techniki, które choć wydajniejsze, przestaje mieć "to coś".

Dobrze napisane.