faftaq
Witam po chwilowej nieobecności spowodowanej rozjazdami (2 dni szkolenia, potem wizyta u Bulla w Mosinie i spotkanie z LadiesSFD, potem Poznań). Cieszę się, ze mój dziennik żył sobie w tym czasie własnym zyciem, postaram się odnieść do wybranych zagadnień, które pod moją absencjęsię pojawiły. Na wstępie muszę się przyznać niestety, że jak zwykle wróćiłem mniejszy z wyjazdu i to istotnie, ale... dziś zaczałem intensywne nadrabianie.
A jeśli chodzi o poruszone tematy:
- Solaros - zwróciłeś uwagę na ważną kwestię dotyczącą tego, iż aspekty zwiazane z wpływem żywnosci na nasz organizm nie są tylko "czarne" albo "białe". Zgadza się - są produkty, któe można uznać za raczje neutralne niż "prozdrowotne" czy "szkodliwe" (choc wiadomo, ze kwestia znaczenia dawki nadal jest aktualna). Przy pewnym zapleczu w postaci wiedzy i doświadczenia można byłoby zrobić rozsądne IIFYM z kazdej diety (choć oczywiście jest wiele diet których idea jest inna niż idea IIFYM, bo jeśli jakaś dieta zakłada że szkodzi nam np. gluten, to zamiana kaszy gryczanej na jęczmienną nie będzie zgodna z jej założeniami. Niektóre diety koncentrują się bardziej na jakościowym doborze pokarmów inne stawiają na ilośc (kcal, b/t/w). Są rozwiazania żywieniowe gdzie nie liczy się kcal tylko stawia na regulację mechanizmów kontroli łaknienia tak by organizm sam dopasowywał podaż energii).
Jeśli chodzi o genezę IIFYM, to uzupełnię bo być moze nie wszyscy wiedzą - z tego co kojarzę, termin IIFYM został użyty po raz pierwszym w 2009 roku a jako autorem był Eric Koenreich (znany też jako Eric Stevens). Do użycia tego sformułowania (If it fits your macros) sprowokowały ciegle pojawiajaće się pytanie dotyczące tego, czy można od produktu "X" się tyje, czy można jeśc produkt "Z" na redukcji, czy niewłączenie do diety produktu "Y" negatywnie wpłynie na postępy... Chodziło o to by podkreślić, że kloczwe są: bilans kaloryczny i podaż makroskładników. Oczywiście szybko idea padła na podatny grunt i przyjęła formuły ekstremalne w stylu "jedz co chcesz i wyglądaj jak chcesz", ale raczej nie o to pierwotnie chodziło, nadrzednym celem było wskazanie priorytetów i przesunięcie uwagi z tego co mniej ważne na to co kluczowe.
- Fryto - tak są badania, które pokazują że wyższa liczba posiłków niż 2 - 3 może być korzystniejsza dla pracy nad sylwetką. Mówi o tym m.n. koncepcja progu leucynowego która jest teorią naukową i ma całkiem niezłe wsparcie w literaturze. Różnica polega na tym, że po osiągnięciu określonego poziomu aminokwasów (dokładnie: leucyny) w ramach danego posiłku, nie zwiększa się już synteza białek mięśniowych. Ale argumentów jest więcej:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3070624/|
No i co do okna żywieniowego typu 6h, to może ono właśnie stanowić czynnik limitujący rozwój sylwetki:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4018950/
- bartoszM - no chyba jednak zostanę przy swoim, czyli - że tyjemy od nadmiaru kcal. Z tym, ze podaż kcal (jak i poszczególnych makroskłądników, a nawet - mikroskłądników) wpływać będzie na aktywność hromonów. Znaczneie hormonó w kontroli gosp energetycznej jest niepodważalne, ale twierdzenie że tyje się od hormonów a nie od nadmiaru energii jest wprowadzaniem krokiem w stronę przeciwną do podejścia holistycznego do diety i organizmu ludzkiego. Kierując się bilansem energetycznym należy pamietać, że hormony mogą wpływac na parcelację energii, na zapotrzebowanie energetyczne i na wiele innych parametrów. Z drugiej strony - jak wspomniałem - podaż energii może wpływać na aktywnosć wspomnianych hormonów. To sa powiązane ze sobą zagadnienia. Chodzi jedynie o to by kierując się "kaloriami" pamiętać o dynamiice metabolicznej ustroju czyli o tym, ze moze się on adaptować do zmian w spożyciu energii. Na szczęscie dynamiczna koncepcja biolansu kalorycznego bieże to pod uwagę. Taubes - na którym zapewne zacytowana Pani się wzorowała - zignorował fakt, iż w dietetyce obowiazuje dynamiczna koncepcja bnilansu energetycznego i krytycznie podszedł do koncepcji statycznej, któa jest nieaktualna (koncepcja statyczna zakładała, że ponieważ 1kg tkanki tłuszczowje to około 7000kcal, to wprowadzenie 500kcal deficytu dziennie spowoduje utratę 0,5kg tłuszczu tygodniowo, a koncepcja dynamiczna opisuje - dlaczego to założenie jest nieprawdziwe)
Co do Marsów - widziałem, ale mam z innądatą niż ta z plastikiem
stefano00 - tycie na diecie 500 - 1000kcal jest bardzo mało prawdopodobne ja oczywiście postykałem w życiu osoby, które twierdziły, że tyj ą na takich pułapach kalorycznych ale po uwaznym wywiadzie i tyg kalibracji diety okazywało się, że wstępne szacunki były błędne
korne7 - nie neguję, ale uważam że nie jest to optymalnby sposób odżywiania. W tym temacie jakiś czas temu wpisał się zawodnik, który trafił do mnie "po" tej diecie (faktycznie opartej na złotej proporcji ŻO) i opisał swoje wrażenia po zmianie sposobu odżywiania... BYły to wrażenia sensowne. Dodanie węgli spowodowało spadek ob talii, przyrost zdolnosci wysiłkowych, lepsze nabicie, etc. pomimo odstawienia mocnego spalacza.
MaGor - napisałeś: Ktoś was częstuje ciastem. Stawia przed Wami półmisek z kawałkami szarlotki. Nawet takiej trochę nieudanej. Łatwo się zapomnieć i spustoszyć stół? Łatwo. Zbyt łatwo. Mało tego. Po zjedzeniu ostatniego kawałka i tak poczujecie głód (a raczej: odczujecie).
Sytuacja nr 2. Ktoś was częstuje masłem i śmietaną. Przynosi cały półmisek masła i dzbanek śmietany do popijania (30%). Jacyś chętni żeby się "zapomnieć" i nażreć po kontrolki? - szarlotka to połączenie cukru i tłuszczu. W ogóle znaczna część słodyczy i produktów, przy których łatwo stracić kontrolę to produkty węglowodanowo-tłuszczowe lub wręcz tłuszczuowo-weglowodanowe (np. czekolada). Faktycznie przy produktach mocno tłuszczowych trudniej stracić kontrolę (choć przykład masła orzechowego trochę psuje ten idealny majestat tłuszczu, niektóe wyroby garmażeryjne też mozna jeść w nieskończonosc), ale przy produktach stricte węglowodanowych (a niskotłuszczowych) też objadanie się nie jest takie narkotyczne jak przy produktach łączących cukry i tłuszcze. Makaron zaczyna wchodzić naprawdę konkretnie wtedy jak doda się do niego sosu zawierajacego pewne ilosci tłuszczu. Połączenie mąki i cukru nie jest tak atrakcyjne jak połączenie mąki, cukru i tłuszczu. Mało kto zjada 1000kcal z owoców. nawet gdyby je uwielbiał, to po zjedzeniu pół kilograma najczęściej pojawia się ochota by przestać
wakor - zgadzam sięz wieloma rzeczami, któe napisałeś, ale nie uważam że tłuszczówka musi być beznadziejnym pomysłem. Wiele zalezy jaka tłuszczówka i - kto ją stosuje
Zmieniony przez - faftaq w dniu 2016-02-23 22:45:02
A jeśli chodzi o poruszone tematy:
- Solaros - zwróciłeś uwagę na ważną kwestię dotyczącą tego, iż aspekty zwiazane z wpływem żywnosci na nasz organizm nie są tylko "czarne" albo "białe". Zgadza się - są produkty, któe można uznać za raczje neutralne niż "prozdrowotne" czy "szkodliwe" (choc wiadomo, ze kwestia znaczenia dawki nadal jest aktualna). Przy pewnym zapleczu w postaci wiedzy i doświadczenia można byłoby zrobić rozsądne IIFYM z kazdej diety (choć oczywiście jest wiele diet których idea jest inna niż idea IIFYM, bo jeśli jakaś dieta zakłada że szkodzi nam np. gluten, to zamiana kaszy gryczanej na jęczmienną nie będzie zgodna z jej założeniami. Niektóre diety koncentrują się bardziej na jakościowym doborze pokarmów inne stawiają na ilośc (kcal, b/t/w). Są rozwiazania żywieniowe gdzie nie liczy się kcal tylko stawia na regulację mechanizmów kontroli łaknienia tak by organizm sam dopasowywał podaż energii).
Jeśli chodzi o genezę IIFYM, to uzupełnię bo być moze nie wszyscy wiedzą - z tego co kojarzę, termin IIFYM został użyty po raz pierwszym w 2009 roku a jako autorem był Eric Koenreich (znany też jako Eric Stevens). Do użycia tego sformułowania (If it fits your macros) sprowokowały ciegle pojawiajaće się pytanie dotyczące tego, czy można od produktu "X" się tyje, czy można jeśc produkt "Z" na redukcji, czy niewłączenie do diety produktu "Y" negatywnie wpłynie na postępy... Chodziło o to by podkreślić, że kloczwe są: bilans kaloryczny i podaż makroskładników. Oczywiście szybko idea padła na podatny grunt i przyjęła formuły ekstremalne w stylu "jedz co chcesz i wyglądaj jak chcesz", ale raczej nie o to pierwotnie chodziło, nadrzednym celem było wskazanie priorytetów i przesunięcie uwagi z tego co mniej ważne na to co kluczowe.
- Fryto - tak są badania, które pokazują że wyższa liczba posiłków niż 2 - 3 może być korzystniejsza dla pracy nad sylwetką. Mówi o tym m.n. koncepcja progu leucynowego która jest teorią naukową i ma całkiem niezłe wsparcie w literaturze. Różnica polega na tym, że po osiągnięciu określonego poziomu aminokwasów (dokładnie: leucyny) w ramach danego posiłku, nie zwiększa się już synteza białek mięśniowych. Ale argumentów jest więcej:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3070624/|
No i co do okna żywieniowego typu 6h, to może ono właśnie stanowić czynnik limitujący rozwój sylwetki:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4018950/
- bartoszM - no chyba jednak zostanę przy swoim, czyli - że tyjemy od nadmiaru kcal. Z tym, ze podaż kcal (jak i poszczególnych makroskłądników, a nawet - mikroskłądników) wpływać będzie na aktywność hromonów. Znaczneie hormonó w kontroli gosp energetycznej jest niepodważalne, ale twierdzenie że tyje się od hormonów a nie od nadmiaru energii jest wprowadzaniem krokiem w stronę przeciwną do podejścia holistycznego do diety i organizmu ludzkiego. Kierując się bilansem energetycznym należy pamietać, że hormony mogą wpływac na parcelację energii, na zapotrzebowanie energetyczne i na wiele innych parametrów. Z drugiej strony - jak wspomniałem - podaż energii może wpływać na aktywnosć wspomnianych hormonów. To sa powiązane ze sobą zagadnienia. Chodzi jedynie o to by kierując się "kaloriami" pamiętać o dynamiice metabolicznej ustroju czyli o tym, ze moze się on adaptować do zmian w spożyciu energii. Na szczęscie dynamiczna koncepcja biolansu kalorycznego bieże to pod uwagę. Taubes - na którym zapewne zacytowana Pani się wzorowała - zignorował fakt, iż w dietetyce obowiazuje dynamiczna koncepcja bnilansu energetycznego i krytycznie podszedł do koncepcji statycznej, któa jest nieaktualna (koncepcja statyczna zakładała, że ponieważ 1kg tkanki tłuszczowje to około 7000kcal, to wprowadzenie 500kcal deficytu dziennie spowoduje utratę 0,5kg tłuszczu tygodniowo, a koncepcja dynamiczna opisuje - dlaczego to założenie jest nieprawdziwe)
Co do Marsów - widziałem, ale mam z innądatą niż ta z plastikiem
stefano00 - tycie na diecie 500 - 1000kcal jest bardzo mało prawdopodobne
ja oczywiście postykałem w życiu osoby, które twierdziły, że tyj ą na takich pułapach kalorycznych ale po uwaznym wywiadzie i tyg kalibracji diety okazywało się, że wstępne szacunki były błędne
korne7 - nie neguję, ale uważam że nie jest to optymalnby sposób odżywiania. W tym temacie jakiś czas temu wpisał się zawodnik, który trafił do mnie "po" tej diecie (faktycznie opartej na złotej proporcji ŻO) i opisał swoje wrażenia po zmianie sposobu odżywiania... BYły to wrażenia sensowne. Dodanie węgli spowodowało spadek ob talii, przyrost zdolnosci wysiłkowych, lepsze nabicie, etc. pomimo odstawienia mocnego spalacza.
MaGor - napisałeś: Ktoś was częstuje ciastem. Stawia przed Wami półmisek z kawałkami szarlotki. Nawet takiej trochę nieudanej. Łatwo się zapomnieć i spustoszyć stół? Łatwo. Zbyt łatwo. Mało tego. Po zjedzeniu ostatniego kawałka i tak poczujecie głód (a raczej: odczujecie).
Sytuacja nr 2. Ktoś was częstuje masłem i śmietaną. Przynosi cały półmisek masła i dzbanek śmietany do popijania (30%). Jacyś chętni żeby się "zapomnieć" i nażreć po kontrolki? - szarlotka to połączenie cukru i tłuszczu. W ogóle znaczna część słodyczy i produktów, przy których łatwo stracić kontrolę to produkty węglowodanowo-tłuszczowe lub wręcz tłuszczuowo-weglowodanowe (np. czekolada). Faktycznie przy produktach mocno tłuszczowych trudniej stracić kontrolę (choć przykład masła orzechowego trochę psuje ten idealny majestat tłuszczu, niektóe wyroby garmażeryjne też mozna jeść w nieskończonosc), ale przy produktach stricte węglowodanowych (a niskotłuszczowych) też objadanie się nie jest takie narkotyczne jak przy produktach łączących cukry i tłuszcze. Makaron zaczyna wchodzić naprawdę konkretnie wtedy jak doda się do niego sosu zawierajacego pewne ilosci tłuszczu. Połączenie mąki i cukru nie jest tak atrakcyjne jak połączenie mąki, cukru i tłuszczu. Mało kto zjada 1000kcal z owoców. nawet gdyby je uwielbiał, to po zjedzeniu pół kilograma najczęściej pojawia się ochota by przestać
wakor - zgadzam sięz wieloma rzeczami, któe napisałeś, ale nie uważam że tłuszczówka musi być beznadziejnym pomysłem. Wiele zalezy jaka tłuszczówka i - kto ją stosuje
Zmieniony przez - faftaq w dniu 2016-02-23 22:45:02
2
natalijka
anubis84
bartoszM
