Intermittent fasting (IF) okresowy post - zbiór badań

https://www.sfd.pl/Wrażliwość_insulinowa-t233418.html 

Badania dotyczące IF są słabe. Pomysł sam w sobie ciekawy i dla wielu osób pewnie wygodny. IF jednak nie jest dla każdego. Osoby z leptynoopornością mogą sobie tylko zaszkodzić odsuwając w czasie śniadanie. Osoby metabolicznie zdrowe, mogą robić formę na każdym rozkładzie posiłków, o ile:

- zadbają o bilans
-zadbają o jakość jedzenia
- dopasują trening do diety (praktykowanie IF na wysokoobjętościowych treningach siłowych nie jest rozsądne).

Co do aspektów ewolucyjnych - przekonanie z godnie z post od rana do popołudnia kiedy następuje trening siłowy - a potem obżarstwo jest w naturze człowieka - jest bzdurny. Powielanie takich informacji to ignorancja.

testek

Badania dotyczące IF są słabe.

Czy możesz rozwinąć a jeszcze lepiej uzasadnić tą opinię?

a jak się odniesiecie do johimbiny rano po przebudzeniu , na "wschodnich" forach bardzo to polecają + trening o mieszanych zakresach pow. (więcej kwasu mlekowego ...) od 6 do 25 .


Osobiście wyróżniam duży plus IF jem mniej śmieci , ba prawie wgl ich nie jem , co prawda sa 3 -4 godziny kiedy jestem głodny ale za to jem wtedy kiedy bywałem najbardziej głodny od 15 do snu mimo iż kaloryczność ta sama albo mniejsza. Ciężko jak na razie ustalić mi co ile dni robić ładowanie robiłem co 10 (w dniu treningu nóg, ćwiczę je co 5 dni) ale coś czuję że to za mało choć biceps nie spada ^^ a brzuch tak o jakieś 5 cm w 4 tyg co uważam za dobry rezultat jak na mnie...

Znaczna część prób wykonana na zwierzętach o innych parametrach metabolicznych niż człowiek, eksperymenty z udziałem ludzi w większości krótkoterminowe, z zastosowaniem schematów, które nijak mają się do popularnych na formach sportowych wcieleń IF. Autorzy badań sami często nie rozumieją tego co obserwują i wnioski swoje rozpatrują przez pryzmat poziomu hormonów i ustalonych wartości referencyjnych, które w systematycznie pojawiających się okresach głodu - powinny zostać skorygowane (podobny problem dotyczy KD)

W kontekście zastosowania IF jako stałego modelu żywieniowego przydałyby się próby oceniające wpływ na poziom neuromedyny B, FOXO i szlak sygnalizacyjny hormonów tarczycy. Poza tym warto byłoby już wyjść z ciemnogrodu i zamiast patrzeć jedynie na poziom hormonów, zwracać uwagę na tkankową wrażliwość. Bo problem "rezystancji" dotyczy nie tylko insuliny i leptyny, ale także innych hormonów.

Zmieniony przez - testek w dniu 2012-02-27 23:03:11

"Osoby metabolicznie zdrowe, mogą robić formę na każdym rozkładzie posiłków, o ile:
- zadbają o bilans
-zadbają o jakość jedzenia
- dopasują trening do diety"

testek
zgodze sie z tobą , bo to oczywiste, jednak nie zawsze to jest ta sama jakość i czas w którym do ów formy dochodzimy. Sam wiem że potrafie sie wyciąć zarówno na keto ud2, zbilansowanej btw, b+w , LC czy CC czy wlasnie IF. z doświadczenia jednak wiem ( a dochodziłem do formy na wszystkich wymienionych) że najszybciej w moim wypadku splam fat na keto i IF . samopoczucie na dieach ketogenicznych jednak pozostawia mówiąc wprost wiele do życzenia, zwłaszcza w późniejszych tygodniach ( u mnie +6 jest już jazda). na IF rezultaty niemalże identyczne a samopoczucie bez porównania lepsze. Oczywiście nie podważam twoich teoretycznych rozważań, napewno mają swoje uzasadnienia. Odnosze sie tylko do przytoczonego wyżej twierdzenia z mojego praktycznego punktu widzenia.

testek

W kontekście zastosowania IF jako stałego modelu żywieniowego ....

tyle ze IF - w tym temacie - jest pokazana jako jedna z wielu dróg!
nie staly model zywieniowy tymbardzije dla kazdego - ale jakas tam mo żlowi sc dla jakiegos tam % ludzi

bankowo nie kazdy skorzysta z tej metody
ba
bankowo dobrze będzie sie czulo okolo 10-20% (fizycznie i psychicznie0
ale Ci ktorym ta dieta odpowiada uzuskuja na niej - czyli IF + normalny rozklad BTW - takie same rezultaty jakie rezultaty uzuskiwali wczesnije na dietach LC czy keto

w tym przypadku zmienili tylko ilośc posilkow
ale zaznaczalem od poczatku -> nie jest to dieta dla kazdego!
nie jest to dieta dla siwerzaków ktorzy nie znaja swojego ciala
nie jest to dieta dla osob o slabej woli\itd.
bo mozna by wymienaic i wymieniac

jest to dieta dla osob - imo - ze srednim stazem,ktorzy juz jakies pojecie o swoim ciele maja i wiedza jak reaguja na roznego rodzaje diety
czesc osob np. ma predyspozycje do jadania tylko 2-3razy
czy nawet tylko raz o do wielkiego syta
czy tylko w nocy 9tak jak ja)
czesc osob nie ma i nie bedzie miec wiec jedzenie na sile czy cmeki przez pol dnia (do 16) raczej mijają sie z celem tej diety
wogole z kazda dieta bo dieta = przyjemnosc a nie cierpienia

solaros

nie jest to dieta dla osob o slabej woli\itd.

Ja mam bardzo słabą silną wole; ) a nie mam żadnych problemów z IFem. Wystarczy mi że siedzę w tyrze od 8 do 16 i nie mam z soba żadnego żarcia, prócz potreningowego gainera. Brak wyboru rozwiązuje problem silnej woli.
Za to gorzej jest w wykendy gdy mam szkołe, wtedy kumple około półudnia idą na żarcie i chcąc nie chcąc moja silna wola puszcza się z nimi na schabowego z frytami.

A co do badań...
To przydało by się gdyby grupa naukowców zrobiła porządne badanie na 2 grupach ludzi o podobnym stażu treningowym(min 3 lata) z identycznym bilansem kalorycznym i dietą. Jedyna róznica była by w porach posiłków. Grupa "zwykła" je te 6 posiłków dziennie(w 16h), grupa IFowa zaczyna jeść po treningu ( i je 6-8h) z zachowaniem takiego samego bilansu dla obu grup.
I jeszcze bym rozszerzył te badanie na dodatkowe 2 grupy z pulsem kalorycznym i minusem. I dodatkowo jeszcze osobne grupy z edo i edno. I tak przynajmniej by ich pomęczyli ze ścisłą kontrolą przynajmniej 3 miechy... I nie piszcie mi tylko że zdania nie zaczyna sie od "I".

testek

Znaczna część prób wykonana na zwierzętach o innych parametrach metabolicznych niż człowiek, eksperymenty z udziałem ludzi w większości krótkoterminowe, z zastosowaniem schematów, które nijak mają się do popularnych na formach sportowych wcieleń IF. Autorzy badań sami często nie rozumieją tego co obserwują i wnioski swoje rozpatrują przez pryzmat poziomu hormonów i ustalonych wartości referencyjnych, które w systematycznie pojawiających się okresach głodu - powinny zostać skorygowane (podobny problem dotyczy KD)

W kontekście zastosowania IF jako stałego modelu żywieniowego przydałyby się próby oceniające wpływ na poziom neuromedyny B, FOXO i szlak sygnalizacyjny hormonów tarczycy. Poza tym warto byłoby już wyjść z ciemnogrodu i zamiast patrzeć jedynie na poziom hormonów, zwracać uwagę na tkankową wrażliwość. Bo problem "rezystancji" dotyczy nie tylko insuliny i leptyny, ale także innych hormonów.

To prawda, że badania mają jeszcze spore pole do popisu żeby rozwiać wszelkie wątpliwości. Przy czym tego typu problem dotyczy wielu tez i opinii formułowanych na podstawie różnych badań. IF nie jest w tej kwestii odosobnione. Chciałbym żeby wiele różnych tematów nim stanie się "obowiązującą normą" w powszechnej wiedzy było dokładniej przebadanych. Rzeczywistość jest jednak jaka jest. Na szczęście każdy ma wybór a tematy takie jak ten, o IF, pokazują, że czasami niektóre utarte schematy nie muszą być jedyną słuszną drogą.

Przykład IF pokazał po raz kolejny jak dogmatycznie podchodzą kulturyści (i zawodowi i amatorzy) do kwestii diety. Problemem jednak nie jest ten czy inny model żywieniowy, tylko podejście - które się nie zmienia. Zmieniają się poglądy, ewoluują zasady układania diety w tych czy innych kręgach, ale ich postrzeganie ciągle jest dogmatyczne i schematyczne.