Dziennik Kuby - konspekt po dzienniku str 283

Marcel_197

Przy redukcji na tak rozpedzonym metabolizmie to pierwsze kilka kg zleci blyskawicznie.

Marcel - złe wieści. Druga redukcja jest duuuuużo trudniejsza niż pierwsza. I fizjologicznie, i psychologicznie. A ja nie potrafię powiedzieć, który aspekt jest ważniejszy. Przycięcie kcal na rozpędzonym metabolizmie i z utrzymaniem rygoru treningowego może być ryzykowne. Organizm może to z mety potraktować to zapowiedź deficytu i wyhamować radykalnie. Tu chyba trzeba lecieć "pulsacyjnie": przyciśnięcie - popuszczenie.

Magor - uważam że dość mocno przesadzasz
poczekamy do przyszłej redu - zobaczymy

kuba_n

Magor - uważam że dość mocno przesadzasz
poczekamy do przyszłej redu - zobaczymy

Z tym, że druga jest cięższa? Dobrze piszesz: pożyjemy - zobaczysz. Uparty jesteś i solidny, to dasz radę, ale przełączyć się z masy na redukcję łatwo nie będzie. Niech się może na ten temat wypowiedzą bardziej doświadczeni zawodnicy.

MaGor

kuba_n

Magor - uważam że dość mocno przesadzasz
poczekamy do przyszłej redu - zobaczymy

Z tym, że druga jest cięższa? Dobrze piszesz: pożyjemy - zobaczysz. Uparty jesteś i solidny, to dasz radę, ale przełączyć się z masy na redukcję łatwo nie będzie. Niech się może na ten temat wypowiedzą bardziej doświadczeni zawodnicy.

nikt nie powiedział że będzie łatwo i nie będzie boleć

Ja sie tam nie znam.... ale biorac pod uwage doswiadczenie kuby, motywacje i rozpedzony metabolizm to nie powinno byc zle. Z mojeg doswiadczenia wynika, ze najtrudniej ruszyc d.pe wtedy jak sie wazy 110-120kg i udajemy przed calym swiatem i soba, ze nas otylosc nie rusza.

Magor poprzez przez to co przeszedł, patrzy na to wszystko w takiej formie zero jedynkowej
albo ktoś jest nazwijmy to chudy, albo wraca do stanu z przed redu, dla niego nie ma innych stanów, widać to bardzo mocno czytając jego dziennik, a samo wykreowanie w sobie wirtualnego wewnętrznego Grubasa potwierdza tą tezę w 100%

Właściwie to wszyscy w ostatnim temacie macie racje!
Każda redukcja nie jest łatwa i wymaga walki z odradzającym się grubasem.
MaGor ma barwny sposób pisania. Podoba mi się przestrzeganie innych przed powrotem do stylu odżywiania przed redukcją! Efekt jojo jest właściwie normą u większości ludzi!
Sytuacja kuby jest inna. Cały czas trenuje (i to coraz więcej). Miskę kontroluje. U niego nie będzie można mówić o redukcji (przynajmniej nie o takiej jaką miał na myśli MaGor - czyli takiej gdy doszło się do stanu otłuszczenia sprzed pierwszej redukcji).

kuba_n

Magor poprzez przez to co przeszedł, patrzy na to wszystko w takiej formie zero jedynkowej
albo ktoś jest nazwijmy to chudy, albo wraca do stanu z przed redu, dla niego nie ma innych stanów, widać to bardzo mocno czytając jego dziennik, a samo wykreowanie w sobie wirtualnego wewnętrznego Grubasa potwierdza tą tezę w 100%

Kuba? Ty chyba nie wierzysz w to, że ja mam jakieś alter ego, z którym gawędzę i gram w pokera wieczorami? Wewnętrzny Grubas to metafora. Figura myślowa obrazująca pewne procesy w każdym z nas. Bo każdy ma w sobie odrobinę lenistwa. Już tak jesteśmy skonstruowani. Łatwiej mi pisać o pewnych rzeczach (a ludziom czytać - mam nadzieję) posługując się taką metaforą-żartem. Nie musi to oznaczać, że mam obsesję i hoduję w sobie fanatyka. Myślałem, że to jest stosunkowo jasne.
A w kwestii treningów, miski itp. to faktycznie chciałbym być binarny. Bez żadnego światłocienia i filozoficzno-psychologicznych wygibasów, którymi tłumaczyłbym swoje słabości. Niestety nie potrafię być wystarczająco zero-jedynkowy i twardy dla siebie, ale będę nad tym pracował z całych sił.

Magor - akuratnie ten wewnętrzny Grubas mi się najbardziej podoba w tym wszystkim, bo wiem że i on jest we mnie, jak przez lata byłem bardzo mocno otyły to właśnie on zasłaniał mi obraz tego jak wyglądam i jak się zapuściłem przez lata - patrząc w lustro nie dostrzegałem swojej mocnej nadwagi

kuba_n

Magor - akuratnie ten wewnętrzny Grubas mi się najbardziej podoba w tym wszystkim, bo wiem że i on jest we mnie, jak przez lata byłem bardzo mocno otyły to właśnie on zasłaniał mi obraz tego jak wyglądam i jak się zapuściłem przez lata - patrząc w lustro nie dostrzegałem swojej mocnej nadwagi

No i ok Zjadłem drugie śniadanie i od razu mi się czytanie ze zrozumieniem poprawiło I ogólnie świat stał się lepszy jakoś. Ja nieco popracowałem nad zagadką Grubasa. On to tak naprawdę mój silnik. Wioślarz na galerze. Jak będę go chłostał i poniewierał, to nigdzie nie dopłynę. Dlatego czasem trzeba zrobić mu święto. I jutro z okazji wybiegania dostanie Porcję świąteczną. Obstawiam ciasto drożdżowe przed biegiem i pierogi z mięsem po. W poniedziałek mam dzień off, ale jadę służbowo do Lublina i nie mam zamiaru wykręcać się od obowiązków towarzysko-knajpianych. Po prostu świadomie zadecyduję co zamawiam, zjem to z zadowoleniem i po prostu pogadam z ludźmi przy stole. Jeden posiłek niezbyt czysty nie zrobi wyłomu w niczym. Grunt żeby mi Gruby rąk nie wykręcał w stronę niepotrzebnych "przyjemności"
Może i się reformuję. Ale to wszystko przez te swingi