DT Viki - przygoda z biegami przez przeszkody

Oj boli i to bardzo. Dziś nie mogę siedzieć ani leżeć, nie wspominając o chodzeniu Nie ma chyba miejsce które nie boli, nawet żebra, ktore czuje przy glebszym oddechu. Lędzwia, prostowniki, rece, nogi.... Zniszczył mnie ten bieg totalnie. Zegarek pokazał sumę wzniesien prawie 1000m. To był najbardziej górski bieg jaki do tej pory biegłam - przez 22km zero płaskiego, ciągle albo w górę albo w dół

Niestety pogoda nie dopisała Nie dość że zimno i mgła to jeszcze deszcz od samego rana. Duzo błota, przeszkody sliskie i trudne. Szkoda, bo widoki mogły byc piękne, było na co patrzeć. W każdym razie zakochałam się w tych górach, mimo że mnie sponiewierały totalnie. Poraz kolejny sie utwierdzam w przekonaniu, że szybko i po płaskim to nie dla mnie

Przez 18-19km było ok. Wszystkie przeszkody robiłam za pierwszym podejściem, nigdzie sie nie zatrzymałam na dłużej i wyprzedziłam wiele dziewczyn, które zmęczone oddawały opaski. Ostatni długi i stromy podbieg przed metą mocno mnie zmęczył, czułam że nie ma juz mocy w łapach. Na górze kilka trudnych przeszkód zrobiłam, mijałam koleżanke z drużyny, która nie mogła sobie poradzić, siedziała bidulka wyziebiona, zmęczona i płakała
Ja byłam dość dobrze ubrana, miałam grube narciasrkie rękawiczki, które swietnie trzymały ciepło mimo że mokre. Zdejmowałam na przeszkodach, póxniej zakładałam.

Problem zaczał się na końcówce przed metą. Zatrzymała mnie sliska i trudna przeszkoda - pole dance (zdjęcie na dole). Trzeba było po tych rurkach wejśc na górę jak kolega na zdjęciu. Potrafiłam się utrzymać w takiej pozycji, ale każda próba przesunięcia się do góry powodowała, że zjezdzałam na dół. Raz wyszłam prawie do góry, mało barkowało, jednak złapały mnie skurcze w czwórkach Byłam juz tak zmarznięta, że nie mogłam mówić i w końcu ddałam opaskę.
Chwile później czekała nas zjeżdzalnia w prost do basenu z lodem Wolontariuszka chciała mnie ściągnąć z trasy, ale się nie dałam Zrobiłam to co koleżanka - zeszłam po zjedzalni trzymając sie krawędzi i zamiast skoczyc do wody, przeszłam bokiem Całą się trzęsłam i podobno wygladałam jak zombii. Kolejna wodna przeszkoda - nie było szans ominać, trzeba było skoczyc do basenu o głębokości 1,5-2m. A ja mam marne 1,60... Dyskutowałam z sędzią czy nie ma innej drogi i ostatecznie się rozpłakałam na mysl o zanużeniu w tej zimnej, głębokiej wodzie. Później niewiele pamiętam. Jednej przeszkody nie zrobiłam i musiałam za karę zrobić 20 burpees. Resztę starałam się pokonac sama. W pewnym momencie jacyś obcy panowie na trasie postanowili poratowac mnie folią, którą mieli w plecaku, bo podobno źle wyglądałam, miałam drgawki i nie mogłam mówić Ta folia mnie uratowała. Przeszkody robiłam trzymając ja w zebach. Na kilku ostatnich skorzystałam z pomocy osób z mojej druzyny.

Ogolnie mi się podobało. Trasa górska super. Wody tez wcale nie było duzo, choć umiejscowanie jej przed najtrudniejszymi przeszkodami to kiepski pomysł. Szkoda ze deszcz wszystko zepsuł. Na sucho była szansa ukończyć z opaską.
Przyznam, że mam teraz dylemat czy w przyszłym roku startować w biegach ligowych (tylko tak można zdobyc kwalifikacje na MP), czy postawić tylko na biegi górskie, które bardzo lubię.

Jeszcze wykres z zegarka. Bateria się rozładowała i nie mam danych z końcówki trasy (dlatego musze kupić nowy zegarek ).

"i ostatecznie się rozpłakałam na mysl o zanużeniu w tej zimnej, głębokiej wodzie. Później niewiele pamiętam. Jednej przeszkody nie zrobiłam i musiałam za karę zrobić 20 burpees. Resztę starałam się pokonac sama. W pewnym momencie jacyś obcy panowie na trasie postanowili poratowac mnie folią, którą mieli w plecaku, bo podobno źle wyglądałam, miałam drgawki i nie mogłam mówić"
Nie, no to już jakiś horror absolutny!!!
Trzeba mieć nie lada charakter do czegoś takiego. Viki - kłaniam się nisko. Nie wyobrażam sobie siebie w takiej sytuacji - raczej bym siedziała i płakała, jak wspomniana wyżej koleżanka...


Zmieniony przez - Paatik w dniu 2018-10-22 10:35:12

Gratulacje

Viki dobrze że żyjesz

Gratulacje Viki, ja juz na sama myśl o bieganiu w deszczu i zimnie mam drgawki... a jeszcze jak by mi ktoś kazał do lodowatej wody skakać, to chyba bym mu środkowy palec pokazała... na bank by sie to skończyło u mnie zapaleniem płuc, a Ty żyjesz i masz sile jeszcze przy kompie siedzieć i pisać. No szacun.

Paatik w zeszłym roku w listopadzie na Finale Ligi Runmaggedon gdzieś na 6km dopadła mnie hipotermia i ściągnęli mnie z trasy wtedy stwierdziłam, że nigdy juz się nie dam sciągnąć z trasy, przynajmniej dopóki bedę świadoma co się dzieje

Fighter dzięki

Wycwiel, Tsu zyję, ale co to za zycie Ból czworogłowych z każdą godzina staje się coraz większy, zaczynam powaznie rozważać jakies leki przeciwbólowe, bo cięzko tak funkcjnować. Poza tym marzę jedynie, żeby połozyc się spać - po takim biegu to najlpeij na 2-3 dni zapaśc w sen zimowy, przerywany tylko na picie/jedzenie

Tsu wiedziałam na co sie pisze. Wiedziałam, że będzie lodowata woda. Jedyne czego nigdy nie wiem to to, w jakim będę stanie i jak zachowam się na trasie. Pewnych rzeczy nie da się przewidzieć. Czasem doping kibiców sprawia, że człowiek robi rzeczy, których by sie nigdy nie spodziewał, a czasem mozna byc w takim stanie, że jest płacz na sam widok basenu z wodą

Viki na milosc boska, w co Ty sie wpakowalas?
Od dzisiaj bede sie do Ciebie zwracal Vikuska(bo Ty nie jestes tylko "jak dzikuska" )

ps. pole dance qrwa, mial ktos poczucie humoru, nie ma co gadac


Zmieniony przez - fanss w dniu 10/22/2018 12:44:09 PM

I to sami ludzie się na to piszą i jeszcze za to płacą?

Szacun!

Twardzielka. Do nóżek padam, serio.

dołączam się do gratulacji, trzeba mieć charakter wojownika żeby w czymś takim uczestniczyć i Ty to masz - respect