DT Viki - przygoda z biegami przez przeszkody

Fantastycznie.

Viki dawaj story!!! Moje story już jest over - wiec się nie przejmuj:)

gratulacje, czekamy na story z niecierpliwością

Nie do zdarcia laska.

Szaleją nam dziewczyny - oby nam działu nie przejęły

ruski czołg

Szaleją nam dziewczyny - oby nam działu nie przejęły

Uważasz, że jeszcze tego nie zrobiły?

No i znowu pudło! Gratki!!!!!

ruski czołg

Szaleją nam dziewczyny - oby nam działu nie przejęły

Oj tam zaraz przejęły... wprowadzają tylko stan równowagi i łagodzą obyczaje jak sie okazuje

Dzięki


Commando Race 6km

Nie nastawiałam się na wiele ze względu na rękę
Na szczęście przed startem dowiedziałam się, że nie będzie jednej, trudnej przeszkody więc od razu samopoczucie lepsze i motywacja większa

Ustawiłam się na starcie w pierwszej linii, ale ruszyłam powoli. Najpierw krótka petęlka pokazowa przy kibicach i pierwsze przeszkody - "dywan z opon" i zasieki. A następnie wybiegalismy przez bramę w forcie na trasę. I tak patrzę po pętli przed tą bramą i jestem jedną z ostatnich. No to trzeba gonić...

Jedną dziewczynę wyprzedziłam kawałek dalej na trasie. Kolejne kilka ( byłam pewna że 2) na bardzo śliskiej skośnej ściance. Biegałm równo z koleżanką z drużyny i w zasięgu wzroku miałam jeszcze jedną zawodniczkę. Reszty nie było widać.

Na kolejnej przeszkodzie wyprzedziłam Sylwię z mojej drużyny i do końca biegu utrzymałam nad nią przewagę, co jest moim największym dzisiejszym sukcesem, bo to pierwszy raz w życiu taka sytuacja. Zawsze byłam za nią

Później długo nic. Był dość długi odcinek biegowy, bez konkretnych przeszkód, ewentualnie jakieś doły. Na drugim kilometrze średnio tempo 5:29 więc biorąc pod uwagę starsze błoto - super Szczególnie że 0,5km poszło w 5:08 a drugie 0,5km w 5:50.

W końcu dobiegłam do mojej ulubionej, trudniejszej przeszkody - low rig. Tam wyprzedziłam kolejną dziewczynę, która miała problemy z pokonaniem przeszkody.

Byłam pewna, że przede mną są jeszcze przynajmniej 2 zawodniczki, a może nawet 3. Chciałam powalczyć chociaż o to 3 miejsce, więc leciałam jak głupia.
Ale nigdzie w zasięgu wzroku nie było rywalek, nawet na pętlach z przeszkodami
Pomyślałam, że wyjątkowo mocna konkurencja tym razem, a moja forma biegowa słaba. Dziewczyny musiały świetnie biegać i dobrze radzić sobie na przeszkodach, szczególnie że niektóre przeszkody sprawiały mi trudność

Kilometr przed metą znowu fajny odcinek biegowy, tam zrobiłam 0,5km w 4:58 - super Pomimo zmęczenia tempo maksymalne przez chwilę 4:12, ale wiadomo - błoto, kałuże, zakręty, więc nie do utrzymania.

Stwierdziłam, że może chociaż dogonię którąś dziewczynę na jednej z dwóch ostatnich przeszkód, bo były dość trudne.

Dobiegam do pierwszej, a fotograf mówi "O mamy pierwszą Panią"
Patrzę na niego jak na głupka i pytam jak to pierwsza i gdzie reszta. "Nie było jeszcze kobiet na 6km". Nie wierzę i lecę dalej. Ostatnia trudna przeszkoda przed metą, patrzę a tam chłopaki z drużyny. I krzyczą jesteś pierwsza. No to pytam czy napewno. Udaje się zrobić przeszkodę, która mnie pokonała w Gdyni - tego głową potrzebowała
Lecę dalej jak głupia, żeby napewno nikt mnie już na tym ostatnim odcinku nie wyprzedził. Pokonuje 3 ścianki i zasieki w strefie przed metą i kończę bieg nadal nie wierząc, że jestem pierwsza

Nie ma to jak całą trasę gonić wyimaginowane rywalki
Ale też dobra lekcja - żeby nigdy nie odpuszczać i zawsze walczyć do końca, bo można się zdziwić







Zmieniony przez - Viki w dniu 2018-09-22 20:19:38

Pięknie! Dobrze, ze ręka dała radę.:) Super się czyta relację z takim happy endem!