DT Viki - przygoda z biegami przez przeszkody

_Szajba_

moda się psia jego mać na trenerów zrobiła. Na trenerów, dietetyków, fizjoterapeutów i masażystów.

Moda to sie zrobiła na personali i pajace z fejsbyka.
A trenar był zawsze, na przykład ten pan trener mojego trenera.

Panie Janie problem w tym, ze ja się na bieganiu nie znam. Nie wiem jakie jednostki treningowe wprowadzić i jak to połączyć. Cel jest jeden - biegać szybciej. Problem - szybciej niezależnie od terenu (płasko/góry) i dystansu (6km/21km).

Paatik zgadzam się z Tobą. Samemu to raczej taki eksperyment, a ja nie bardzo mam czas na błędy.

Szajba nie chcę wdawać się w szczegóły, bo trenera lubię, cenię i uważam że ma ogromną wiedzę, ale trochę za dużo na głowie Jak bym miała podsumowac te kilka miesięcy, to zamiast jakiegokolwiek progresu jest regres

Fighter zgadzam się, ale ja o bieganiu mam marne pojęcie.

Kabo masz sporo racji, dla mnie regenrecja to marnowanie czasu i cięzko mi to uwzglednić w planie

Paawo własnie ktoś z wiedzą i doświadczeniem by się przydał.

A tymczasem... aktywna niedziela


GP Krakowa w Biegach Górskich 1/5
Ambitna Jedenastka 11,6km

Jesienno-zimowy cykl biegów po krakowskim Lasku. W tym roku chcę pobiec wszystkie 5.
Pogoda paskudna, zaczeło padać w sobotę popołudniu, lało calutką noc i od rana deszcz. Miejscami w lesie ogromne błocko i mega ślisko.
Za to ja nie biegałam od poprzedniej niedzieli (jeszcze tydzień luzu i wracam do treningów).
Tym razem ustawiłam się gdzieś w środku, bo nie zamierzałam się ścigać. Bieg treningowy, nie tylko dla ciała ale i dla głowy - chce się nauczyć rozkładać siły i nie zaczynać za szybko
Przez 2km było ok, a później zobaczyłam kolegów z drużyny i stwierdziłam że muszę ich wyprzedzić. Biegło mi się lekko i przyjemnie więc stwierdziłam, że to dobry pomysł. Niestety na 5km zaczełam umierać Pod górki ciężko, nogi bolały. Na zbiegach najpierw zbyt ostrożnie i sporo traciłam, później głowa trochę się odblokowała. Przydało się bieganie OCR, bo szłam jak czołg po błocie i kałużach, dzięki temu wyprzedzałam bokiem i nadrabiałam tam, gdzie niektórzy skakali przez kałuże Cały bieg padało, bez przerwy. W drugiej połowie siły brakowało, ale cel był jeden - być na mecie przed chłopakami. Miałam mały kryzys. głowa chciała odpuścić, na szczęście kilka łyków czegoś słodkiego i orzeźwiającego na punkcie rege dodało mi sił
Na szczęście się udało, choc z małą przewagą - ok. 1 min nad jednym i 2 minuty nad drugim
No i utwierdzam się w przekonaniu, że biegi górskie to jest to, co kocham. Boli jak diabli, ale i tak jest fajne. Muszę wrócić do biegania 1x w tygodniu po Lasku, dla przyjemności, niezaleznie do tego czy znajdę trenera czy nie i czy zaleci coś innego. Ja muszę mieć w tym wszystkim element zabawy

Ostateczny wynik: 1:07:32.40 (I-1:10:45.35, II-1:07:50.93)
Open 115/385 (189/349, 130/319)
K 13/111 (18/72, 8/71)
K30 7/48 (9/35, 6/31)

W nawiasie wyniki z poprzedniego cyklu, luty i marzec. Czas minimalnie lepszy od tego z zeszłego cyklu, a nie jestem w regularnym treningu Oczywiście dużo zalezy tez od warunków. Cal na kolejny bieg - Top 10 kobiet, TOP w kategorii wiekowej Dziewczyny z podium kojarzę z biegów OCR, tych bardziej biegowych z łatwiejszymi przeszkodami. Dobre zawodniczki z dużym doświadczeniem.

Mój zegarek znowu pokazał rekordowe tętno. Przez ponad 1,5 roku nie wskazał więcej niż 189, a w ostatnim czasie, po wymianie paska w serwisie, kolejny raz powyżej 190.

Barwna relacja - czuje się atmosferę oraz współuczestnictwo. Bije z tego radość!
Piękne zdjęcie - można dawać jako motywator!

Radość z treningu potęgują sukcesy startowe .

Fajna relacja

Viki ogromne gratulacje
Trzymam kciuki za ogarniętego trenera.

motywacji do zarazy ciąg dalszy , gratki

"szłam jak czołg po błocie i kałużach" - wyobraźnia mnie nie zawiodła:)
Super Viki - graty.
Fajnie czytać i czuć Twoją radość z tego. Od razu mi lepiej się w robocie zrobiło:)

Viki

Tym razem ustawiłam się gdzieś w środku, bo nie zamierzałam się ścigać. Bieg treningowy, nie tylko dla ciała ale i dla głowy - chce się nauczyć rozkładać siły i nie zaczynać za szybko
Przez 2km było ok, a później zobaczyłam kolegów z drużyny i stwierdziłam że muszę ich wyprzedzić.

znak rozpoznawczy naszej Vikuski

No, też mi sie ten fragment podobał. Ale ten o czołgu bardziej...