Dopóki walczysz jesteś zwycięzcą - junior wśród seniorów

narazie max 6,5km

Rutkow to że to pobiegniesz to oczywista oczywistość. pewnego dnia jak będziesz na 5-6 km poczujesz ze zostało w chu... sił i wtedy spokojnie sobie poczłapiesz te 10 km tak żeby zmieścić się w jakimś ustalonym czasie np. 60 min kwestia czasu

nie wiem czy moje buty z lidla wytrzymają

Kali - kluczem jest długie wybieganie. Od niego liczysz wszystko - to Twój punkt odniesienia do układania tygodnia. Warunek jest jeden: po długim wybieganiu dzień luzu. Dzień przed możesz biegać nawet 1/3 dystansu z długiego biegu. Ja dzisiaj miałem 8 + 8P20, a jutro lecę 16 km. Po dniu wolnym możesz sobie zrobić nawet dwa dni po kolei, jeden szybciej, jeden wolniej. To już nie ma znaczenia. Przy tylu kilometrach w nogach dodatkowy dystans rzędu poniżej 5 km to jak relaks

Ja też jestem z tych co raczej im to bieganie opornie szło (idzie)... też myślałem, że 5km to już będzie wystarczająco daleko. Przebiegłem już i 10km i nawet 12km .

ja przed redu nigdy nie przebiegłem dystansu dłuższego niż 2-3km, nawet w szkole na wf'ach
a teraz mogę śmigać długie dystanse jak głupi, do tego zaczynają chodzić mi po łepetynie różne dziwne pomysły

Rutkow - u mnie brat śmigał na Lidlowskich ponad rok i wytrzymywały bardzo dobrze. Właściwie to zmienił je tylko dlatego, że amortyzacja trochę się osłabiła i "zamortyzowały się mentalnie" A biegał w nich całkiem sporo

Marcel i Kuba - bo na początku wszystko wydaje się mega duże i nie osiągalne. A potem, kiedy to oswoimy, staje się pikusiem Na WFach szkolnych 1,5 km to był jakiś kosmiczny dystans...

Kiedyś ot, tak przebiegłem 7 km (w zasadzie nie trenując) - to był powód do dumy, niemal traktowałem to jak jakieś trofeum.

Kiedy pierwszy raz pojechałem na zawody na 5 km to też się bałem jak cholera - przecież to prawie jak maraton Rodzina już się ze mną żegnała, bo sądzili, że po drodzę padnę na takim dystansie

Potem zawody na 10 km - to było coś. Przebiegłeś 10 km na zawodach - to jesteś kimś. Ten dystans to już niemal jak droga na księżyc się zdawała.

A teraz, po potrenowaniu: 5 km to jak sprint, 10 km to sporo, ale nie robi bardzo ogromnego wrażenia. Nawet półmaraton nie jest czymś strasznym, czymś nieosiągalnym

MaGor - po długim wybieganiu właśnie zawsze robię dzień wolny. Przed zwykle zresztą też. Po dniu wolnym pod długim bieganiu najczęśniej właśnie robię dwa dni pod rząd biegania, a potem znowu dzień przerwy I potem znowu dzień biegania. W skrócie to mniej wiecej tak wygląda: W-T-T-W-T-W-Wybieganie. A jak to zrobię w tym tygodniu to jeszcze zobaczymy Ale czwartek myślę, że nie byłby najgorszy

27.04.2014

Dzień regeneracji.

Przy okazji wprowadzę małe zmiany w misce, bo od kilku dni czuję się mocno wypchany - nie tyle kcal - co objetością jedzenia. Także zamierzam zarówno w DT jak i DNT zamiast 50g ww dać 20g tłuszczu (kcal wyjdzie podobnie, a znacznie mniejsza objętość). Będzie wyglądało to tak:

DT: 105/90/250, czyli ~2230 kcal
DNT: 105/90/200 czyli ~2030 kcal

Przy okazji może trochę wody zejdzie

Aktywność

DNT

Odżywianie




Zmieniony przez - kalikstat w dniu 2014-04-27 16:57:02

Odnośnie tego biegania to apetyt rośnie w miarę jedzenia, ale ja mam dość zachowawcze podejście i muszę więcej poczytać od jakiego momentu bieganie to już nie jest "bieg po zdrowie". Wydaje mi się na przykład, że maraton tak bardzo obciąża cały organizm (nogi w szczególności), że nie ktoś kto biega dla zdrowia powinien temat odpuścić.

Dla nas amatorow maraton to swieto, wisienka na torcie, deser i nagroda. Jeden, dwa w roku - nie zaszkodza. A jeden, coz - polecam. Ten jeden pierwszy i najwazniejszy - jesli ktos biega i jest zdrowy - warto poswiecic wiele wysilku by go przezyc. Ja sie zakochalem, zbladly dla mnie wszelkie inne biegi i juz nie moge sie doczekac jesieni. Poki sil i zdrowia starczy, co wiosne i co jesien bede biegl swoj maraton, sla siebie i swojej duszy.