Xzaar77 DT - droga do Paris Marathon i 1/2 Ironman Gdynia 2014

nieźle, ja jak leciałem z 2 treningami na dzień też miałem niezły meksyk z czasem, przy czym moje poranne bieganie to jak ziewnięcie w porównaniu do tego ile Ty biegasz

Wiem Kuba, ze to wyglada na duzo, ale mniej nie moge i nie potrafie. Aby wytrzymac w takim rytmie treningowym jak moj, musze czerpac radosc z treningow, musze czuc ze to nie jest kara tylko moj wybor, moja przyjemnosc i moj czas wyrwany ze zwyklego rytmu zycia tylko dla siebie. Dyszka to za malo, dopiero zaczynam sie cieszyc biegiem, serce zwalnia, cialo lapie rytm i samo biegnie, byle glowa nie przeszkadzala - to co nadloze nad dyszke to maja czysta nieskazona niczym przyjemnosc z treningu.

Oczywiscie nie dotyczy to w calosci biegow niedzielnych, po 19, 20, 21 kilometrze zawsze gdzies tam zaczyna sie cos dziac, boli jeden z drugim miesien, a to przeszkadza ziarenko w bucie, a to jest troszke za cieplo, albo za zimno, albo drozka krzywa.. Tylko ze ja i te drobiazgi nauczylem sie lubic, bo zaczyna sie juz presja. 70 dni do maratonu, sportowego dnia mojego zycia. Zaczynam odczuwac niepokoj, wiec co niedziele wzmacniam wlasna wiare w siebie, dokladajac kawaleczek do dystansu. I biegne, oswajam sie z tymi malymi bolami, ciesze sie, gdy danego dnia dyskomfort zaczyna sie pozniej niz tydzien temu. Cwicze technike hiperwentylacji, z przymusu ucze sie zalatwic po drodze potrzebe jesli jest koniecznosc.. Konczac bieg mysle, jak bylbym szczesliwy tak jak w danej chwili czujac sie przed 40 kilometrem. Odsuwam tylko jedna rzecz od siebie - planowanie wyniku. Wiem ze ludzie buduja strategie, zakladaja cele, pisza sobie scenariusze. Unikam tego jak ognia, bo boje sie ze przesadze. Oczywiscie, testuje na odcinkach moje TM - ale nie bede o nim glosil, bo z moja ambicja za wszelka cene bede go chcial utrzymac - a gdy cos pojdzie zle, to mnie zgubi. Probuje Macieja nasladowac, myslec tylko o tym by ukonczyc, dobiec, nie umrzec po drodze, nie odpasc, nie dac ciala.

Wszystko to wpedza mnie w stan maniakalny, pije kawe w ramach przerwy, pisze do Was i juz mysle o tym jak w czwartek znow pobiegne, a przeciez wrocilem kilka godzin temu z petelki 13km. Bieganie to niebezpieczna, zarazliwa choroba.. ;)

to prawda, sport może stać się nałogiem

Żeby każdy miał takie uzależnienie, i żeby każdy się tak odżywiał, to lekarze nie mieliby co robić ;D

A jeżeli chcesz zerknąć na to, co w głowie podczas biegania i w trakcie treningów mają ultrasi - polecam kolejną książkę "Biec albo Umrzeć" Kilian'a Jornet'a A poza książką można zerknąć na jego projekt "Summits of my life", do którego wrzucam trailer:





;D

Mam nadzieje ze da sie to kupic w formie ebooka ;) Moza na amazon znajde :)

Dzien zamykam plywalnia, polatalem dzis po stylach w ciaglym plywaniu. Od lutego nowy plan, bede plywal 2km na kazdym treningu i 30 minut techniki. Poki co, jeszcze sie wyzywam :)

Cyferka z plywania i dieta:



Sport jest dobry na kazda troske, pozwala sie pozbierac, odnalezc w trudach zycia, pozwala przekuc nieszczescie w cos.. znosnego, a moze nawet radosc..




Wykrakalem, czas podjac decyzje, musze zdeklarowac strefe startu..



Ha! Juz mam ;)





Zmieniony przez - xzaar77 w dniu 2014-01-28 18:53:36

rozumiem że bierzesz yellow :D

Zart dobry ;) Postanowilem, ze az do dnia startu sie nie przyznam, bowiem jestem zbyt ambitny i bede za wszelka cene staral sie podolac wyzwaniu - a przeciez decyduje czesto dyspozycja dnia, samopoczucie, pogoda, mnostwo zmiennych. Za to kombinuje nad jakas forma nadawania prosto z trasy, oczywiscie interesownie - dodatkowa motywacja ;)

Wow, to by było niezłe:D

Na pewno jak Cię znam wziąłeś yellow nie ma innej opcji .

wg mnie ciężki ale realny plan to próba zejścia w okolice 4 godzin

takie nadawanie z trasy może Cię mocno rozpraszać, ja bym nie ryzykował