Ciąża nie ciąży, kiedy Lady zaciąży ;-)

a sasiadow slyszycie z trzeszczeniem czy bez?

Też trzeszczy. Nie wiem, może jakieś sprzężenie się robi między ich urządzeniami a naszymi?

mysle,ze urzadzenie jest wadliwe i powinnas reklamowac

Martucca,musze tu to napisać ,uwielbiam czytać Twoje wypowiedzi trafiasz w samo sedno. zawsze chce coś napisać ale wszystko wydaję mi się że będzie głupie i nic nieznaczące Napisze tylko że przechodziłam depresję poporodową,nie wstydzę się tego i wszystko co napisałas to 100% racji,więc Dziewczyny słuchajcie co prawi Szefowa ,wie co mówi

Małgorzata - będę reklamować, dzięki! myślałam, że po prostu kupiłam bubel
W kwestii depresji od siebie mogę dodać, że tak 24 h po cc zastanawiałam się, gdzie ta depresja poporodowa, gdzie ten baby blues? Dopiero jak przyszła pierwsza nieprzespana noc (w pierwszą nie dano nam dzieci) , problemy z karmieniem i chamskie zachowanie personelu, to nagle zapragnęłam wyskoczyć przez okno...nie wiem, co mnie powstrzymało. Po powrocie do domu było ciut lepiej, poczułam się bezpieczniej. Do momentu pierwszej choroby Młodego. Potem szybko poszło. Obyło się bez leków, więc nie wiem, czy była to prawdziwa depresja. W każdym razie na pewno najgorszy ze stanów, w jakim się znajdowałam. Potrafiłam nie jeść i nie pić z nerwów przez 2 dni.

U mnie depresja wyszła tak na dobre po ok pół roku od porodu , bez leków się nie udało, ale to była najlepsza decyzja jaką podjęłam , aby iść po pomoc. Nie takie piękne, proste i cukierkowe to macierzyństwo ...

mnie też to trafiło ale zaczeło się w 4 czy 5 miesiącu ciąży (podobno czasem się tak zdarza), pogłębiło się jak zostalam uziemiona przez lekarza - ścisłe leżenie. dostałam leki jak już mogłam coś brać w ciąży. Minęło mi jakiś czas po cesarce, Na szczęście nikt mnie nie zmuszał do karmienia piersią. W drugiej ciązy było lepiej choć przeżywałam strasznie że nie będe mieć cesarki, po porodzie i zszywaniu ponad godzine słowa lekarza - jednak cesarka być powinna - bezcenne

Nie wiem czy poruszałyscie ten temat w jakimś towarzystwie mam, ja czasem poruszam i nagle okazuje się że ŻADNA nie miała baby blues czy depresji,wszystkie to pieknie przeszły,poród był bezbolesny a karmienie piersią super łatwe. Ja tego nie ukrywam i zawsze powtarzam znajomym w ciąży że gdyby im się tak zdarzyło to żeby pamiętały że będzie lepiej! że to przejściowe !, bo ja gdy myślalam ze to koniec mojego życia, "przyjazne" mi osoby opowiadały że to dopiero początek,że będzie gorzej ,że jak zacznie chodzic to dopiero zobaczysz ! ...

Z moich znajomych dzieciowych , ale tych na prawdę szczerych , to 90% przechodziła lżejsze i gorsze stany depresyjne.... hehe , ja uważam inaczej, jak młody zaczął chodzić to było mi łatwiej , teraz to już w ogóle super się robi, nie chciałabym wracać do początku... no 1 miesiąc było spoko, jak dzieć tylko śpi;)

wiecie co... ja nie wiem, czy to był baby blues, czy chwilowe załamanie systemu... młoda moja dostała kolki, czy czegoś w tym rodzaju.. 2 tygodnie, noc w noc po 3 h płaczu, płaczu, to mało powiedziane... chodzenie, noszenie na rękach, tulenie.. sama byłam, bo ojciec dziecka w delegacji, rodziców pomocy nie chciałam... i pamiętam, jak dziś, choć mija już piąty rok... noc kryzysową... myśli miałam takie, że... nie pytajcie... i tak, jak mówi Malinowa: może być z czasem tylko lepiej...