Ciąża nie ciąży, kiedy Lady zaciąży ;-)

Miesiąc dochodzilas??? A co to bylo? Znam opowiesci makabreski porodowe z czasow moich rodzicow ale zadna nie konczyla sie miesiecznym "dochodzeniem do siebie"

nie miałam siły w nogach by chodzić nawet po mieszkaniu, mogłam przejąć powłócząc nogami pare metrów, młodą to ze mnie wypychały we 3 mój udział był no niewielki, potem właśnie się dowiedziałam że jakieś fazy nie było (jak za 1 razem) i powinnam miec cc (jak za 1 razem)

Włos się jeży jak czytam takie opowieści. U mnie było szybko przy 1 córce o 12 trafiłam na porodówkę o 3 już urodziłam, u drugiej już trochę dłużej. Miałam chwile załamania, ale chyba ciężko nazwać to depresją. Zapewne dlatego że córka była wyjątkowo spokojnym dzieckiem. Za to teraz sobie to odbijają 14lat i 11lat, Kilka lat temu przeszłam załamanie nie obyło się bez lekarza i antydepresantów wtedy poprostu za dużo problemów mi się nagromadziło z którymi zostałam sama. Strach o dzieci nigdy nie mija ,taki strach który zrozumie tylko matka która przeszła ciężką chorobę swojego dziecka.

Ja ogólnie jak tylko dowiedziałam się o ciąży to miałam schizę gdzie rodzić, bo nasze regionalne szpitale mają "cudowne" opinie w tym temacie.... Nawet rozważałam cesarkę na życzenie, ale trafiłam na świetną babeczkę w szkole rodzenia , która uspokoiła mnie i w końcu stwierdziłam, że jakoś dzieciak wyjść musi;) Ale wybrałam szpital 30km od siebie, gdzie mają znieczulenie, so tego wzięłam położną za kasę swoją. W sumie wydałam 800zł , ale miałam swój własny pokój z łazienką i poród na prawdę fajny;) Potem tylko raz miała dyżur babka co nie chciała dać mi mleka dla młodego , no bo mam w piersi!! Pamiętam , że się popłakałam przez buzujące hormony, że mi teraz dziecko z głodu będzie płakać:) ... koniec końców załatwiłam sobie mleko i czekałam tylko na wyjście do domu. Ogólnie nikt się nie interesował tym , czy karmię piersią , czy nie, czy daję sobie radę z pierwszym dzieckiem ... zero pomocy ...

Gosimyszek ... jak patrze na matki, rodziny , które zmagają się z chorobami swoich dzieci.... ogromny szacun !! Szkoda, że w naszym kraju o wszystko trzeba walczyć.....

moja cc to szybko sprawnie, a poród to też szybko bo o 22,30 trafiłam na porodówkę a 0:50 wycisneły ze mnie młodą, tyle że szycie po trwało ponad godzinę jak się dowiedziałąm to "dziecko tylko 3,5kg a sie porobiło jak bym urodziła takie co ponad 5kg ma. Potem to żelazo przez miesiąc łykałam bo krwi mi za dużo zeszło. A w czsie porodu to widziłam że zaczynają się spinać i coraz częściej puls kontrolują... koniec końców wszystko skończyło się dobrze mała miała 10 pkt

Ja swojego pierwszego też dobrze nie wspominam za to drugi poszedł sprawnie i gładko

ja tez miałam fajnie, miło i domowo, tylko długo i męcząco, ale cóż nie wszystkim parę godzin starcza, ja rodziłam za pierwszym razem 3 dni za drugim 12h za to bardziej bolało niż przy pierwszym i ten pierwszy lepiej wspominam, pewnie dlatego że skurcze były takie tam sobie, a czasami ich nie było

Matko Boska 3 dni ! To moje 7h. i 3h. wydają się przy tym niczym

tak wyszło rozwarcie czop i tyle, w nocy miałam skurcze i chodziłam w koło bo spać nie mogłam, w dzień jak gdyby nigdy nic, gin mnie "pocieszyła" że takie coś może trwać nawet tydzień w każdym razie jak przyszło co do czego to byłam zmęczona z niewyspania . Przy drugim porodzie jak stwierdziłam, że boli mocniej niż przy pierwszym to połozna tylko skomentowała że nic dziwnego bo przy pierwszym to ja takie tam skurcze nijakie miałam, a wiele przechodziło w drgawki ciała a nie skurcze macicy. Ale było git tak sobie siedziałam na zydelku i dygotałam