DT Lexi - ku spełnieniu marzeń / pods. s. 70, 142

Już nie mogę się doczekać planu od Ciebie...


3.01.2017

Legs I:
Squats 10x10, 45-60 s rest
30 kg
Bolało. Przerwy zabójcze nawet przy tak małym ciężarze. Za tydzień dokładka.

Good morning 4x10
15/20/20/20
Lekko.

Hip thrustes 4x20
5 x 15 x 50 kg
Nie dałam już nawet rady zrobić 20x po tych siadach... powtórka za tydzien.

Odwodzenie nogi na wyciągu w tył 3x15
15 lbs
Dorzuciłam to, bo mało mi było, a czasu jeszcze wiele.

Brzuch:
Allaszki 5x
Unoszenie nóg 4x

Miska: 2500

Doomsy na tyłku obecne. Od samego myślenia o redukcji przytyłam 1,5 kg .. Tyle co przez całą masę. Bez komentarza.

Lexi_

Już nie mogę się doczekać planu od Ciebie...

Doomsy na tyłku obecne. Od samego myślenia o redukcji przytyłam 1,5 kg .. Tyle co przez całą masę. Bez komentarza.

Żebyś później mnie nie przeklinała .


A co do startu redukcji - to jakiś fenomen. Ktoś Ciebie w czasie snu musiał nafaszerować 1,5 kg żelków - nie ma innej opcji.

Raczej nie, ufam Ci w kwestii moich pleców.

Schodzę z kcal - zaczynam tyć. Ostatnio zaczęło mi schodzić dopiero przy 1600 kcal, także ten. Redukcji mi braknie.
Ludzie zaczynają mi mówić na siłowni, że się spasłam i wyglądam jak chomik. To już zły objaw.

No proszę Cię - to ci ludzie chyba ze statusem niedowidzących. Nawet te 1,5 kg w stosunku do ostatnich fotek nie są w stanie zepsuć ładnej sylwetki. Chudość nie jest ładna - może czasem pomaga we wciśnięciu się w najmniejsze rozmiary ciuchów ale bez nich ładna nie jest na bank. Za to sportowa sylwetka już jak najbardziej.

Chyba, że całe 1,5 kg idzie w brzuch to już gorzej... Stworzona do życia na masie. i marudzenia.

Chyba do marudzenia jednak bardziej . No ale czasem i pomarudzić trzeba - takie życie.

Jedna praca mniej to stresu mniej i spania więcej, może to trochę pomoże.

to na bank - a z czego zrezygnowałaś, z jakiejś biurowej, nerwowej pracy??

Biurowej, ale nie nerwowej. Nerwowy robił się brak czasu na inne, ważne rzeczy, ważniejsze nawet niż pieniądze przy pracy 14 h dziennie.

Co mi po dwóch etatach jak nie mam czasu na życie, ani nawet na czerpanie satysfakcji z którejkolwiek z nich? Rano zasypiam przed biurkiem, potem na personalnych, wieczorem wracam i zamiast spędzić chwilę z mężczyzną życia to robię jedzenie i idę spać. To nie jest życie.

Witaj w moim świecie - ja mam czas po 22 do której mi się podoba kosztem snu . Na dłuższą metę mega męczące - ale nie mam od tego jak uciec.