w obrębie rogu tylnego łąkotki przyśrodkowej i bocznej widoczne są pasma
podwyższonego sygnału przebiegające poziomo,dochodzące do obrysu
wewnątrzstawowego,jak w przypadku uszkodzenia II stopnia.
Więzadło krzyżowe przednie ustawione w sposób poziomy,nie uwidoczniono
jego przyczepu proksymalnego do kłykcia bocznego kości udowej,pozostała
część więzadła o nierównych obrysach,pogrubiała z obecnośćią pasm
podwyższonego sygnału,obraz jak w przypadku uszkodzenia z przerwaniem
jego
ciągłości.
Cechy podwichnięcia przedniego kości piszczelowej.
Więzadło krzyżowe tylne łukowato wygięte,,co potwierdza uszkodzenie
więzadła krzyżowego przedniego.
Więzadło poboczne piszczelowe i strzałkowe o prawidłowym sygnale bez cech
uszkodzenia.
Ścięgno mięśnia czworogłowego uda,więzadło właściwe rzepki w badaniu MR
prawidłowe.
Rozległe obszary i strefy podwyższonego sygnału w obrębie obu kłykci
kości
udowej oraz piszczelowych.W obrębie nadkłykci kości udowych położone
głownie podchrzęstnie z cechami scieńczenia i nierówności obrysów
chrząstki
stawowej.
Pasma podwyższonego sygnału w obrębie ciała tłuszczowego Hoffy,jak w
przypadku jego uszkodzenia. Duża ilość płynów w jamie stawowej oraz w
zachyłku za i nadrzepkowym.Cechy przerostu fałdu przyśrodkowego maziówki.
wnioski:
Cechy uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego z przerwaniem jego
ciągłości,cechy niestabilnośći przedniej - przemieszczenie ku przodowi
kości piszczelowej.
Uszkodzenie rogu tylnego łąkotki przyśrodkowej i bocznej II stopnia
Uszkodzenie ciała tłuszczowego Hoffy
Rozległe ogniska i obszary uszkodzenia szpiku kostnego w kości udowej i
piszczelowej z cechami uszkodzenia chrząstki stawowej.
Wysiek do jamy stawowej