Kolano, artroskopia, łękotka, więzadło, ACL, rekonstrukcja itp.

No jasne, Wojsław, przepraszam...Kacha chirurgiem, ortopedą, rany chyba bym ... na prawdę jesteś w stanie?

5 tysiaków? To chyba jakiś kredyt wezmę :), albo sprzedam mieszkanie i jeszcze zostanie...

czy jestem w stanie to sie okaze... :) narazie takie rzeczy mnie interesuja lubie patrzec na rozne operacje itp. a najbardziej ortopedia:) troche dlatego ze sama mam problemy ze stawami... w ogole ten pomysl z lekarzem mnie wziął jak leżałam w szpitalu to mi sie spodobalo i w ogole fajne uczucie jest jak sie komus pomoze:)
a co do tego znieczulenia to chyba pisaliscie jak ja przyszlam na forum :) bo wtedy sie pytalam o to ;)

Gita, mój też kiedyś marudził jak oglądałam takie filmy w tv. Mówił, że jeść nie może! No to go wywaliłam z tym jedzeniem do kuchni :) i dalej oglądałam, zasłaniając rękoma oczy, tak przez palce :) Też nie jestem zbyt odporna na różne medyczne cuda, ale pocieszam się, że cesarkę przeżyłam to i artroskopię przeżyję.

Co do blizn - Saida ma rację. Można je smarować Contractubexem (niemiecki) lub Cepanem (polski). Moja na brzuszku po paru latach jest ledwo widoczna, a ma 13 cm.

A odnośnie kasy - ja już wpakowałam w kolanko 3500. Masakra... Ale to jeszcze nic. Znam dziewczynę która wydała 17000 i dalej marudzi, że ją boli... :(

Kacha,też z takim nastawieniem szłam do liceum. I uwierz,nastawienie się potem trochę zmienia - szczególnie w klasie maturalnej

Gita,takie operacje,to nic strasznego

Poza tym, trochę z tym NFZ przesadzacie. Moim zdaniem dużo zależy od tego,do jakiego szpitala się trafi,a nie od tego,czy idziemy prywatnie,czy państwowo. Mojej koleżance spieprzyli w prywatnym,ja mam super zrobione w państwowym szpitalu - nie ma reguły. Najlepiej trochę popytać wśród znajomych,porozmawiać z kilkoma lekarzami,a nawet obejrzeć oddziały - i jakieś tam zdanie mamy wyrobione.

Co do rehabilitacji po zabiegach - moim zdaniem wielu z nas zostało "skrzywdzonych" przez brak rehabilitacji ze względu na niechęć ortopedów do rehabilitacji - wielu z nich,gdy słyszy ten magiczny wyraz dostaje reakcji alergicznej Wierzą,że swoim skalpelkiem i dłutkiem wszyskto naprawią. A prawdą jest,że dopiero operacja zakończona poprawną i odpowiednią rehabilitacją daje szansę powrotu do 100% sprawności - mi się udało i tego wam życzę. Niestety pod tym względem w Polsce jeszcze wiele musi się zmienić.

Wojslaw, ale mnie przebiłeś! 50 000???? Boże!!! Trzeba wziąć kredyt! ;)

Odnośnie jeszcze państwowego leczenia:też jestem po operacji "na książeczkę" i do chwili obecnej jestem zadowolony i uważam,że nie ma praktycznie żadnych rożnic pomiędzy NFZ a prywatnymi operacjami(no oprócz czasu oczekiwania,wyposazenia pokoi hi hi hi).Lekarz w prywatnym szpitalu jest takim samym człowiekiem jak ten w państwowym i dla mnie nie ma 100% pewnosci,ze w prywatnej klinice moze coś pójść nie tak.
Rehabilitacja? U mnie tez "na książeczkę" i pełne zadowolenie.

no to klinton przybij piątkę,mam takie same wrażenia

Już nie wiem co miałam napisać... Żeście poszli z postami jak na jakimś czacie ;) wracam z powrotem do strony 74

Wojsław, ja myślałam , że 5 tysiaków, ale 50??? Kacha, ale oni - lekarze traktują pacjentów bezosobowo, mój to w ogóle nic nie pamiętał no i nawet karty nie założył, a później szukał tej karty, której nie było :), nawet nie wiedział kiedy i po co u niego byłam i musiałam sama opowiadać. Nie wiem czy można mówić w takich wypadkach o jakiejś satysfakcji z tego, że komuś się pomogło jak się go w ogóle nie pamięta. Ania 77, no ja nie jestem odporna, jak pokazują te plastyczne to przełączam. Dziwi mnie fakt, że te kobiety, które się im poddają tak się pokazują w tv na golasa przed operacjami, przecież to straszne upokorzenie... Ja to tak przynajmniej odbieram. Saida,ja nie mówię, że NFZ to kicha, ale faktem jest, że obdzwoniłam wszystkie możliwe punkty fizjoterapii w moim mieście i wszędzie minimalny termin to było 2 m-ce, a na artroskopię w szpitalu w moim mieście 2-3 m-cy. Ostatecznie zrobiłam arto w innym miescie (na NFZ) i tam czekałam "tylko" miesiąc. Jak dodamy do tego nieudolne próby leczenia voltarenem przez ponad miesiąc to już jest 3, a wszyscy wiemy że im dłużej się czeka tym trudniej wrócić do normy. Mój doktorek od razu zlecił rehabilitację, jeszcze w szpitalu, ale ciągle mówił:"ja zupełnie nie rozumiem dlaczego pani nie prostuje tego kolana. Usunąłem zrosty i powinno być proste"