Kolano, artroskopia, łękotka, więzadło, ACL, rekonstrukcja itp.

Dzięki Fonsito, w takim razie jestem uspokojona

Gita, ja bóle miałem w różnych miejscach. Tylko że lekarz powinien wiedzieć, w którym miejscu może boleć, a w którym nie powinno. Ja miałem szytą łakotkę i wtedy ból pojawiał się przy ucisku szpary stawowej po przyśrodkowej stronie. Ale później ból już był bardzo delikatny nawet przy mocnym ucisku i teraz mam nadzieję, że jeszcze to się dobrze zrośnie (a jak nie, to wywalę ten kawałek :/). Później miałem kliknięcie z boku i lekarz uciskał drugą stronę kolana, ale okazało się, że ból był na przeciwko śruby i poza szparą stawową, co mnie uspokoiło. Trzeci ból, niedługo po operacji, miałem poza osią więzadła w górnej częsci kolana/po wewnętrznej stronie. No i lekarz i rehabilitant wiedzieli, że tam to już tylko mógł się zrobić zrost, bo nic szczególnego w tamtym miejscu nie powinno boleć. Tak więc forsowałem bardziej to miejsce i rozpracowałem po 4 tygodniach ten zrost.
Teraz czasem po cwiczeniach tez mam zmeczone kolano i czuje, jakby miało słabą amortyzację, ale mam nadzieję, że to może być kwestia mięśni. Pewnie z czasem i tak zrobię dodatkowe badanie, ale na razie cierpliwie ćwiczę.
A jeszcze ostatnio rozmawiałem ze znajomą po ACL i mówiła, że dogoniła z przeprostem zdrową nogę po pół roku, pomimo przerw w ćwiczeniach ze względów zdrowotnych. Tak że, jak widać, trzeba być cierpliwym.

Szpary stawowej? Fiu, fiu Ty Wojslaw to już specjalista wyższej klasy jesteś. To, że można rozpracować zrosty jest bardzo dobrą wiadomością. Ćwiczę 2 x dziennie, raz z rehabilitantką i wydaje mnie się, ze jest ok, choć boję się ewentualnych zrostów. Też po ćwiczeniach mam zmęczone kolano i bardziej boli, ale tak chyba ma być. Pół roku to długo, a ja jestem taka niecierpliwa...

Tak, jestem specjalistą i podejrzewam, że mam 1 promil wiedzy dobrego ortopedy :) Chociaż myślę, że mniej, bo oni przecież musza się uczyć łacińskich nazw, itp.
Co do zrostów, to sądzę, że musiałabyś czuć jakiś ostry ból podczas ćwiczeń. Mi już ten ból praktycznie ustąpił i teraz tylko czuję opór podczas zginania nogi-maksymalnie zginam troche powyzej 120 stopni i dalej nie da się. Kiedys już po 90 stopniach miałem uczucie jakby mi ktoś gwoździem się wwiercał w noge.

Zmieniony przez - Wojslaw w dniu 2008-04-14 15:59:57

A tam wiecie co... bo w tej swojej karierze kolanowej spotkałam bardzo wiele osób, które nawet po prostych uszkodzeniach byli tak załamani, że praktycznie tylko siedzieli w domu i prawie płakali, mimo, że lekarze przepowiadali Im powrót do sportu np po 2 miesiącach... To ja już sobie wtedy myślę, że to lepiej, że to na mnie trafiło niż na kogoś podatnego na załamania... Ja tam wychodzę z założenia, że życie jest warte przeżycia czy ze zdrowym kolanem, czy chorym czy ze śrubkami, czy tytanowym czy nawet bez tego kolana i tak zawsze mam po co żyć i nie warto rezygnować z innych marzeń, nawet wtedy gdy kilka z nich odeszło w zapomnienie ;D
Teraz ja już przynajmniej wiem czego mam szukać i kiedy właśnie zaczęły mi się problemy z drugim kolanem, to już mogłam przewidzieć sama co się tam dzieje... a lekarz to potwierdził na USG ;D tak więc po powrocie z sanatorium kolejne artro i resekcja kawałka łąkotki, bo jak to powiedział ojciec chirurgii kolana "lepiej mieć łąkotkę niż jej nie mieć, ale lepiej jej nie mieć gdy jest uszkodzona" czy jakoś tak to podobnie szło
Ehhh wiosna przyszła czas odkurzyć rowerki ;D

Wojsław, ja też mam opór podczas zginania, takie uczucie "wypełnienia" kolana, które nie pozwala dalej zgiąć, na razie mam ponad 90 st., widzę bardzo powolny postęp, ale jednak coś się dzieje. Dajankaa, rowerek, ech! Na razie u mnie w swerze marzeń...

Nawiasem mówiąc to nieco przykre, że nasza służba zdrowia i niekompetencja lekarzy zmusza nas do zdobywania wiedzy na temat chorób na własną rękę. Ja się tutaj znalazłam, bo choć z efektów zabiegu jestem zadowolona to uzyskałam mało informacji od lekarza, jakiś taki mało rozmowny jest, a przecież człowiek chce wiedzieć co i jak.

Marzenia pomagają...
Co do oporu to powoli, powoli będzie ustępował przechodziłam to cztery razy a teraz mam pełne zgięcie i pełny przeprost ;p

Super Dajankaaa, ze tak podchodzisz do sprawy. Sam znam prezesa, ktory od urodzenia ma problemy ze zdrowiem i ma praktycznie sztywną nogę. Nie przeszkadza mu to wcale w zarabianiu duzych pieniedzy, poza tym jezdzi automatem, wiec tez moze sie przemieszczac jak kazdy.
Co do lakotki, to masz racje, ze tak ktos powiedzial. Natomiast obecnie zszywa sie lakotki, albo przeszczepia. Szycie ma sens tylko w części ukrwionej, gdzie jest szansa na zrośniecie. W przypadku dużych uszkodzeń wszczepia sie kolagenowe implanty, ktore obrastają tkanką. Znam jednego faceta, ktory jest bez lakotek i już nie może biegać. Kolano nie ma amortyzatorów, więc kolano mu puchnie.

Dajankaa, no ja mam nadzieję, że jeszcze będę instruktorem Jogi, ale to takie marzenie moje....