Paula- mama wraca do formy str. 182

paula.cw

Night cenna uwaga.

Wspominałam jeszcze w końcówce ciąży że zastanawiam się nad udziałem w "wyzwaniu" u Jusiela dla mam. Nie wspomniałam chyba, że się zgłosiłam. Uwag mam niestety sporo, ale stwierdziłam, że najwyżej stracę 200 zł kaucji które wpłaciłam. Ale będę się kłócić wrazie czego :P
Chciałam zobaczyć co wymyślili, ale na pewno będę wprowadzać swoje zmiany, bo ten plan jest dobry raczej dla mam większych dzieci :P tzn. starszych.
Ten pierwszy który mam teraz jeszcze jest znośny, ale dalej już zbyt ambitny jak na moje oko.

Zapłaciłaś więc się spokojnie możesz pokłócić.

Ja tam nikogo nie oczerniam, ale gdzieś w necie widziałem filmik jak wyżej wymieniony asystował komuś w przysiadzie - i generalnie bez komentarza, bo jakby się coś zacięło to obaj by sobie niezłą krzywdę zrobili - i "siadacz" i "pro"asystent. Plany jakieś też widziałem - i moim zdaniem są układane trochę z klapami na oczach i głównie z uwzględnieniem treningowych prawideł a nie pod konkretną osobę.

Zgadzam się w 100% z całością. Ciekawość mnie zżerała i dlatego się zdecydowałam, ale np. planu niby indywidualnego płatnego co miesiąc bym nie wybrała z tych właśnie powodów.
Już diety się czepiałam, bo to dla mnie jakaś porażka. Ale po prostu nie patrzę na nią.
Ale trening również ma wady- przede wszystkim nie jest dostosowany do trybu życia mam. Ogólnie myślę, że na polskim ryku w tym temacie jest sporo do zrobienia :)

Pewnie się to dość szybko rozwinie - jest nisza więc zaraz się znajdą tacy którzy ją zajmą. Ja się tylko boję, że się to oprze na szablonach a nie indywidualnym podejściu - a niestety właśnie mamy małych dzieci wymagają bardzo dużej indywidualizacji, bo jednak i ciąże miały różny przebieg i dzieci mają różny sposób bycia (sen, jedzenie itp.). No i kolejna sprawa, że trening dla takich kobiet z małymi dziećmi wcale nie musi wpisywać się w ramy ogólnie dziś przyjętego treningu siłowego. Więc jakieś kwestie progresji, rodzaju ćwiczeń, schematu serii czy powtórzeń nie koniecznie muszą pokrywać się z tym co zaleca się ogólnie trenującym osobom jako uniwersalne zasady.

No nic pozostaje mieć nadzieję, że sobie poradzę bez indywidualnego planu, bo kolejny problem młodych matek to finanse :P Nie dość, że macierzyński się odczuwa boleśnie to jednak dodatkowe wydatki się pojawiają.

A propos potrzeb, tak się wczoraj zastanawiałam- mam wyraźny problem z zachowaniem równowagi. To nic dziwnego, bo ciało musi się przyzwyczaić z powrotem do nowego ośrodka ciężkości i angażowania mięśni głębokich. Ale w ćwiczeniach jednonóż mocno to odczuwam. Jaka strategia będzie tu się sprawdzać? Wprowadzanie takich ćwiczeń- z czasem będzie lepiej. Czy np. zamiana na bardziej stabilne a aby poprawić równowagę wprowadzenie ćwiczeń na bosu?

Ja bym na początek dał takie w których się czujesz pewnie i stabilnie - mówię o siłowych. A nad równowagą pracował bez ciężaru. Natomiast co do planu to też nie zamykaj się w takim schemacie że "mały ciężar ale za to więcej powtórzeń. Ciężar może być mały i mało może być powtórzeń również - 2-5 ale za to odpowiednio więcej serii/obwodów lub inaczej rozłożone przerwy między seriami - szczególnie na początku wchodzenia w trening. Bardziej trzeba słuchać ciała niż tych prawideł treningowych które też między innymi tu na forum rozpowszechniamy.

Nie mam jeszcze pomysłu jak do tego podejść dlatego na razie korzystam z tego co dostałam i będę słuchać siebie. Na dłużej ta ilość powtórzeń raczej nie zostanie, bo nie lubię po prostu :P Może z Twoich podpowiedzi i moich odczuć coś się sklei w przyszłości ajnego :)

Bo to w moim rozumieniu właśnie tak powinno wyglądać że taka wracająca do treningu młoda mama właśnie z trenerem powinna krok po kroku przedyskutować każdą kwestię i ustalić ostatecznie tak, żeby i notować zadowolenie z treningu i poprawy formy (szeroko rozumianej - nie tylko redukcja) oraz przede wszystkim żeby się trening wpisał w to jak konkretna kobieta ma rozłożone zajęcia w ciągu dnia, jakie nawyki ma jej dziecko (choćby noszenie na rękach). Jakby co to się polecam - możemy takie konsultacje sobie zrobić i chętnie podpowiem jak ja bym widział jakieś kwestie. Skonfrontujesz sobie z tym jak widzisz to Ty i jak widzą to inni trenerzy, których treningi widziałaś czy artykuły czytałaś - i z tego się może urodzić fajny plan. Plan, który będzie rozwojowy i będzie zakładał adaptację do wielu aspektów aktywności fizycznej, a nie tylko progresję ciężaru czy np. wyłącznie cel redukcyjny.

Taka dyskusja to też może być jakaś tam podpowiedź dla kolejnych dziewczyn, które po ciąży będą chciały wracać do aktywności sportowej.


Zmieniony przez - nightingal w dniu 2017-09-12 11:37:11

co do ćwiczeń jednonóż, zwłąszcza takich, których nie czujesz się pewnie, też bym doradzała za szybko ich nie wprowadzać
stopniowo z czasem sobie je dodawaj
daj stawom czas, żeby osiągneły pełną stabilizację, po co narażać je na przeciążenia i kontuzje

Ja miałem taką dziewczynę, której właśnie po ciąży aż ze stawu biodrowego kość wyskakiwała - szczególnie przy ćwiczeniach jednonóż. Trzeba uważać i to bardzo bo można mieć problem na kilka lat po ciąży jak się sprawę przegapi i pojedzie sztampowo z treningiem.

Tego indywidualnego prowadzenia kobiet po ciąży brakuje, za to jest moda na szybki powrót do formy, nikt się zdrowiem niestety nie przejmuje. Na dodatek obserwuje ostatnio wysyp różnych grup i stron prowadzonych przez fit-matki-trenerki. Są tam ogólne plany treningowe oraz różne wyzwania i treningi on-line. To się cieszy ogromnym zainteresowaniem, bo treningi nie zajmują dużo czasu, można je zrobić w domu i bez żadnego sprzętu. Dodatkowo motywujące są inne mamy biorące udział. Mam takie wrażenie, że na indywidualne plany jest niewielkie zapotrzebowanie i większość mam nie zdaje sobie sprawy, że nieodpowiedni trening może mieć poważne skutki zdrowotne. Często w tych treningach dla mam jest zdecydowanie za dużo skakania, co nie służy stawom po porodzie. Za to hasła typu "wróć do formy w 30 dni, ćwicząc jedynie 20-30 min. dziennie" przyciągają jak magnes. Najpierw przydałoby się uświadomić kobietom, czym się może skończyć zbyt szybki powrót do treningu, a jak na złość jest właśnie nacisk na "im szybciej tym lepiej". Dobrze, że chociaż zaczyna się mówić o rozstępie mieśni brzucha.