Dziennik ciążowy- cod123

Najgorsze te pytania od wszystkich- w stylu, czy to już itp

Moje doświadczenia chyba znasz. Dwa razy to przechodziłam i wiem jak się czujesz no i czego się obawiasz. Ja ta końcówkę najgorzej wspominam bo już od tygodnia po terminie to jednak już coraz trudniej było się całkiem wyciszyć. Generalnie ostatnie 2 czy 3 tygodnie to już jakby pochłonięte jednym tematem i masz wrażenie że trwają wieczność.
Ale pocieszające jest to że poród potrafi się rozwinąć poniekąd znienacka. Nie znasz dnia ni godziny :)

Cod, dokładnie

O nadal w dwupaku
Zdrówka!

No tak to bywa, najpierwej się człowiek stresuje czy dotrwa do końca a później stres że po terminie Ale jak już zostało napisane, poród potrafi zaskoczyć z nienacka więc spokojnie, bez nerwów. Będzie dobrze

My nadal w dwupaku :( dziś 41 TC. 7 dni po terminie. W szpitalu, który wybrałam przyjmują 10 dni po terminie. Już mnie to wszystko dobija i stresuje, nie mam za bardzo nastroju, takie siedzenie na szpilkach, czy na pewno wszystko dobrze. Próbowałam już wszystkich tzw naturalnych metod na przyspieszenie i nic. Mówią, że jak nie chce wyjść to nic nie pomoże.
Siły mam na pewno większe niż kilka tyg temu. Codziennie idę na spacer, bardzo bolesne są dla mnie ruchy dziecka, wczoraj wieczorem jak zaczął robić fikołki to płakać mi się chciało dosłownie z bólu. Tydzień temu miał ponoć ok 3800, boje się że dojdzie do 4, ale nie ma co gdybać bo to się może różnić. Bolą już mnie też plecy, w sumie i tak późno zaczęły.

Moja waga plus 11 kg, nie jest źle.

Będzie dobrze. Sporo znajomych "rodziło" po terminie.

Dobrze tam łobuzowi, to się nie spieszy... Trzymam kciuki, brzucho piękne, juz zaraz będzie wspomnieniem. Jak ruchy dzieciaczka czujesz - to nic złego się nie dzieje.

Już na pewno niedługo :p Nie ma dobrych rad na tą końcówkę.
Ja się ciągle zastanawiam ile bym musiała jeszcze czekać żeby się samo zaczęło. :p

Jesteśmy już osobno wczoraj 20:05 urodziłam Marcela- 55cm, 3850g. Poród opiszę jak dojdę do siebie, bo to co mnie spotkało w wyniku powikłań oczywiście mój pech... Na tą chwilę niestety nie mogę zajmować się samodzielnie maleństwem, mam przetaczaną krew, ale powoli wracam do siebie. Wrócę z opisem.