Każda Lejdi lubuje się w mięsie, sztangą napyerdala aż ziemia się trzęsie

hera - nie. wręcz przeciwnie, czasem miałam wrażenie, że mój facet już się wszystkim przejmuje bardziej niż ja. pomagał jak umiał, a zwłaszcza dokarmiał, bo sama z siebie to ja mało co wtedy jadłam.

niestety ja doszłam do wniosku, że byłam totalną egoistką i nadal nią jestem, uważam się za pępek świata, jakobym tylko ja miała problemy, zapominałam o drugiej osobie, skupiłam się na swoich zaburzeniach hormonalnych, problemów z pracą zapominając o drugiej osobie, poza tym jestem zaborcza i chcę wszystkiego dla siebie, nawet jestem całkiem zadowolona z tego przebiegu spraw, bo zauważam nad jakimi cechami muszę u siebie popracować... poczekamy zobaczymy, jeszcze nie przekreśliłam tego związku, a jeśli On przekreślił to muszę się z tym pogodzić, ja zaproponowałam powrót do randkowania i czekam na odzew

hera - facet doskonale zrozumiał sytuację. i w zasadzie podporządkował się pod moje wszelkie widzimisię, co by nie zaostrzać i tak beznadziejnej sytuacji. ja się powoli ogarnęłam, to i inaczej już funkcjonujemy. wkurza mnie, że poznał mnie akurat w czasie jednej wielkiej rozsypki, bo ma wszystkie moje słabości na tacy. z drugiej strony - wiem, że mogę na niego liczyć. no i jak się wtedy nie rozstaliśmy, to już chyba jakoś przetrwamy.

super, cieszę się, mój niestety chyba sobie nie dał rady, poznał dziewczynę energiczną, a w międzyczasie zmieniła się wosobę chłodną, ospałą, wyglądałam na nieszczerą, ale nie potrafiłam się nawet uśmiechnąc, nie potrafię być sztuczna... hehe

Hera, ja mam ochote ci czasem dac po zebach za te umniejszanie swojej osoby... Jak rozumiem twoj facet jest idealem, nie jest w ogole marudny i wspomaga cie we wszystkim, tak?

nie, ale młodszy brat mi uświadomił pewne sprawy, to mój najlepszy obserwator, innym nie ufam, ale bratu tak i wiem, że ostatnio ideałem nie byłam, chłop tez nie jest... nie umniejszam swojej osoby, ale czasami widzę ile pracy nad swoją osobowiścią mam, niby już dorosła, ale nadal tyle błędów popełniam... cóż chciałabym być po prostu dobrym człowiekiem

Hera, jak nie podołał, to dobrze że poszedł w diabły. Jest się we dwoje, to jest się też odpowiedzialnym za drugą osobę. Gdyby mojemu się tak wszystko na łeb zwaliło to mam go zostawić? W imię czego? Raczej mam pomagać jak umiem, żeby z tego wybrnął, żebyśmy wybrnęli. A nie, że jak poznał silną albo energiczna dziewoję, a ma z czasem co innego, to już umowa nie obowiązuje. Kurde to jest życie. Jeżeli mam się z kimś wiązać, to chce mieć pewność, że razem podołamy z tym życiem, a nie się wyłożymy na pierwszym problemie.

może i racja, ale On mnie wspierał, tylko On sam miał ciężko też a ode mnie wsparcia żadnego, więc oboje nie podołaliśmy

halo, a tu psycholog noca ? ja chodzilam, pomoglo mi i juz z d****ami sie nie wiaze , ale fakt, niektorych rzeczy nie da sie przeskoczyc-np zmienic innych ludzi. Ja potrzebowalam pomocy zeby naczyc sie zyc z tym co jest.

"życia takiego nie chcę, więc je sobie ulepszę"