WYJŚĆ Z CIĘŻKIEJ NERWICY I DEPRESJI: MÓJ DZIENNIK

R90

Czytam i podziwiam.
Miałem podobnie jak Ty. Wszystko zaczęło się ponad 4 lata temu. Ogólnie zawsze miałem wrażliwą naturę, krytykę brałem do siebie, wyolbrzymiałem kompleksy.
Przez 4 lata byłem w dziwnym związku. Nie układało się, chyba tylko byłem z tą dziewczyną, bo bałem się samotności. Rozstaliśmy się, wpadłem bardzo szybko w wir nowych znajomości aby zamaskować ból emocjonalny, który bardzo przeżyłem. W końcu byłem z tą laską ponad 4 lata. I stało się - pod koniec 2014 dostałem okropnego ataku paniki. Jeszcze wcześniej, czyli w zimę 2013 był pierwszy atak. Wtedy nie wiedziałem, że to to. Po ciężkiej sesji zapaliłem trawę z kolegą. Wkręciłem sobie jakąś akcję. Puls wskoczył na 200, szczękościsk , drętwienie lewej ręki jak przy zawale. Wylądowałem w szpitalu - dali mi coś na uspokojenie i przeszło. Zgoniłem na kiepską jakość trawy, bo kiedyś zapaliłem parę razy jak psychicznie byłem wyluzowany i nic nie było poza kupą smiechu. Na drugi dzień wszystko wróciło do normy. W przypadku tego drugiego ataku w grudniu 2014 już tak nie było. Osoba, z którą byłem powiedziała , że coś słabo wyglądam (wtedy faktycznie niedosypiałem, kawa, papierosy, stres, niezadowolenie w pracy). Dodatkowo wkręciłem sobie, że coś mi jest bo ludzie się na mnie dziwnie patrzą. Odporność na stres została przekroczona. Okropny atak paniki. Po 2h przeszło, ale niestety ciemny mrok zawisł w mojej głowie. Stany lękowe, strach, że zrobie sobie coś głupiego. Wkręcanie chorób, guzów itp. Z objawów somatycznych to głównie bardzo boleśnie napięte mięśnie karku i głowy, które uciskały na nerwy i żyły przez co mózg był niedotleniony. Zyłem jak zza mgłą. Zaczęły mi słabnąć włosy, wypadać. Robiłem badania ale nic nie wychodziło. Przez te lata jakoś się poprawiło, 2 razy brałem SSRI ale jakoś nie odczułem znaczącej poprawy. Na dzień dzisiejszy co mi zostało, to obniżona motywacja, chociaż z tym mam wzloty i upadki. Rano często jestem osłabiony, ciężko mi się zebrać do kupy. Brakuję mi tego powera. Włosy dalej wypadają. Mam problemy skórne na twarzy w postaci zaskórników i trądziku, którego jako tako nie miałem (za młodu tylko na plecach).Dodatkowo pojawił mi się bezdech. To akurat wiem, bo nie raz przebudzałem się i łapałem powietrze i dodatkowo chrapie. Może z tego bierze sie to osłabienie? Lęków nie mam już od dawna. Tylko brak motywacji mnie dobija, bo jestem w wieku , że teraz powinienem dużo robić dla siebie i swojego samorozwoju a często nie mam do tego motywacji. Mam też problemy z zrzuceniem paru kilogramów, chociaż nie jestem gruby. Ćwiczę na siłce, gram w piłke czyli jakiś sport jest. Waże około 84 kg przy 180cm wzrostu. Rano nierzadko mam przekrwione oczy, może przez te bezdechy?



Zmieniony przez - R90 w dniu 2018-11-17 23:24:28

R90

Czytam i podziwiam.
Miałem podobnie jak Ty. Wszystko zaczęło się ponad 4 lata temu. Ogólnie zawsze miałem wrażliwą naturę, krytykę brałem do siebie, wyolbrzymiałem kompleksy.
Przez 4 lata byłem w dziwnym związku. Nie układało się, chyba tylko byłem z tą dziewczyną, bo bałem się samotności. Rozstaliśmy się, wpadłem bardzo szybko w wir nowych znajomości aby zamaskować ból emocjonalny, który bardzo przeżyłem. W końcu byłem z tą laską ponad 4 lata. I stało się - pod koniec 2014 dostałem okropnego ataku paniki. Jeszcze wcześniej, czyli w zimę 2013 był pierwszy atak. Wtedy nie wiedziałem, że to to. Po ciężkiej sesji zapaliłem trawę z kolegą. Wkręciłem sobie jakąś akcję. Puls wskoczył na 200, szczękościsk , drętwienie lewej ręki jak przy zawale. Wylądowałem w szpitalu - dali mi coś na uspokojenie i przeszło. Zgoniłem na kiepską jakość trawy, bo kiedyś zapaliłem parę razy jak psychicznie byłem wyluzowany i nic nie było poza kupą smiechu. Na drugi dzień wszystko wróciło do normy. W przypadku tego drugiego ataku w grudniu 2014 już tak nie było. Osoba, z którą byłem powiedziała , że coś słabo wyglądam (wtedy faktycznie niedosypiałem, kawa, papierosy, stres, niezadowolenie w pracy). Dodatkowo wkręciłem sobie, że coś mi jest bo ludzie się na mnie dziwnie patrzą. Odporność na stres została przekroczona. Okropny atak paniki. Po 2h przeszło, ale niestety ciemny mrok zawisł w mojej głowie. Stany lękowe, strach, że zrobie sobie coś głupiego. Wkręcanie chorób, guzów itp. Z objawów somatycznych to głównie bardzo boleśnie napięte mięśnie karku i głowy, które uciskały na nerwy i żyły przez co mózg był niedotleniony. Zyłem jak zza mgłą. Zaczęły mi słabnąć włosy, wypadać. Robiłem badania ale nic nie wychodziło. Przez te lata jakoś się poprawiło, 2 razy brałem SSRI ale jakoś nie odczułem znaczącej poprawy. Na dzień dzisiejszy co mi zostało, to obniżona motywacja, chociaż z tym mam wzloty i upadki. Rano często jestem osłabiony, ciężko mi się zebrać do kupy. Brakuję mi tego powera. Włosy dalej wypadają. Mam problemy skórne na twarzy w postaci zaskórników i trądziku, którego jako tako nie miałem (za młodu tylko na plecach).Dodatkowo pojawił mi się bezdech. To akurat wiem, bo nie raz przebudzałem się i łapałem powietrze i dodatkowo chrapie. Może z tego bierze sie to osłabienie? Lęków nie mam już od dawna. Tylko brak motywacji mnie dobija, bo jestem w wieku , że teraz powinienem dużo robić dla siebie i swojego samorozwoju a często nie mam do tego motywacji. Mam też problemy z zrzuceniem paru kilogramów, chociaż nie jestem gruby. Ćwiczę na siłce, gram w piłke czyli jakiś sport jest. Waże około 84 kg przy 180cm wzrostu. Rano nierzadko mam przekrwione oczy, może przez te bezdechy?



Zmieniony przez - R90 w dniu 2018-11-17 23:24:28

kris4real

DAwno nie pisalem, bo nie bylo o czym, lekarza zmeinilem, nawet zdecydowalem sie na lek, ktory znowu nie pomaga.

Przeanalizowalem swoje zycie i wiem ze w problemy wpedzila mnie redukcja i zbyt ciezkie treningi. Była zbyt dluga, niby juz ja zakonczylem ale waga spadała w sumie 9 miesiecy! i na ostatnich zdjeciach wygladam juz na twarzy strasznie niezdrowo. A ja cale zycie lubilem byc najedzony, robilem cos niezgodnego ze zwoja genetyka. Do tego nie zaplanowałęm przerw w treningach, lzejszych okresów i za pozno zaprzestalem dodawac kalorie i organizm w koncu padł. W redukcji czulem sie dobrze, ale to tez nie dobrze bo oznaczalo to ze zylem na wiekszym kortyzolu i noradrenalinie i czulem sie pobudzony i gotowy do działania, po treningu moglem robic nastepny trening!, ale jak sie w pore nie wyciszy ukladu nerwowego to u osob podatnych moze dojsc do tego co zaszlo u mnie. Jedni dostaja zawału, inni jakiejs innej choroby, u mnie neistety padłuklad nerwowy.

Zabrakło rownowagi miedzy ukladem wspolczulnym i przywspolczulnym jak to sugerowal kolega wyzej. Troche to przykre bo stresu w domu i pracy nie mialem,a jak mialem to sobie dobrze z nim radzilem, ja stres zapodałem sobie sam i to mnie najbardziej boli. Jak powiedział Golob w wywiadzie " o jeden most za daleko" u mnie o jeden 2 miesiace za długo

W połowie reducji bylem okazem zdrowia pod kazdym wzgledem, jakbym przestał to bym nim byl pewno nadal, puls w nocy 30, libido wysokie, serotoniny duzo, a dzis wszystko na odwrót


Lekcja dla kazdego ze nie warto pędzic w zyciu, zawsze warto sie zatrzymac i zastanowic czy to jak zyje jest zgodne z tym co moze mój organizm. Niektoryz zajezdzaja sie w pracy, niektorzy nieudanym zwiazkiem. Ja zajechalem sie odchudzaniem. kropka. Szkoda tylko, ze wyjscie z tego jest tak okropnie ciezkie, ale nadal wierze ze mozliwe






Zmieniony przez - kris4real w dniu 12/19/2018 12:29:37 PM