walka z tłuszczem /uwaga! blog!!!/

Dziś rano, ot tak wlazłam na wagę.

57 kg

57 kg ? Pewnie waga się popsuła....

... nie, przesunelam wskaznik na -5kg zanim weszlam


P.S. O, kurde, musze zaktualizowac moje dane w profilu!!!

Zmieniony przez - Uka P. w dniu 2005-04-20 14:02:07

...a ja znowu siedze w pracy i dlubie jakis katalog...

Z treningu znowu nici


Zmieniony przez - Uka P. w dniu 2005-04-21 18:32:59

pamietaj praca to pasja

odbijesz sobie w weekend

Na weekend jedziemy do teściów, odbiję sobie co najwyżej przez ćwiczenie unoszenia łyżki do gęby, a w najlepszym wypadku - spacerek.
Ale podobno "obiad nie będzie wystawny", jak się wyraziła Mama Gorzej, że oni nie widzą, że ja jestem na redukcji i nie chcę, żeby się dowiedzieli - więc trzeba będzie trochę odpuścić na chwilę dla niepoznaki.

No cóż. Takie życie. Efekty będą o te dwa tygodnie później, ale czymże są te dwa tygodnie wobec zyskanych kilku lat...?

Uka, z przykrością muszę to powiedzieć - jeśli nie uczynisz z treningów czynności tak samo niezbędnej i regularnej jak powiedzmy mycie się nie masz szans na widoczne efekty. Niestety, wszystkie te powody "uniemożliwiające" trening to wymówki - nie ma osoby na tym świecie która nie byłaby w stanie znaleźć 30 minut dziennie (a tyle na 100% wystarczy, nawet nie codziennie a co drugi dzień) by przy odpowiednim wykorzystaniu tego czasu przeprowadzić efektywny trening siłowy. I to niezależnie czy na siłowni, czy w dowolnym innym miejscu. Jeśli jakiekolwiek powody uniemożliwiają Ci pójście na siłownie, zrób trening w domu. Jeśli nie masz żadnego sprzętu, zrób go wykorzystując ćwiczenia w których obciążenie stanowi masa Twojego ciała. Naprawdę, mogę to powiedzieć z całą odpowiedzialnością, nie znam ani jednej osoby która cokolwiek by osiągnęła ćwicząc okazjonalnie a nie systematycznie.

Tyka... Ja to wszystko wiem i rozumiem i boleje nad swoim losem...
Tylko ze od 10 dni wracam do domu w okolicach 23-ej zwyczajnie nieprzytomna i z oczami jak kroliczek od kilkunastogodzinnego sleczenia przy 22calowym monitorze. Jedyne na co mam sile, to usiasc przy moim komputerku i ulozyc jadlospis na nastepny dzien. A nastepny dzien zaczyna sie o 6:15, kiedy to ledwo przytomna gnam [ok, stoje w korkach] przez cala Warszawe do roboty na kolejne kilkanascie godzin.

Treningi sa dla mnie bardzo wazne i mocno mi dokucza fakt, ze teraz mam przerwe. Niestety pracuje w takiej branzy, w ktorej nie ma wymowek, a wszystko jest na wczoraj i tak naprawde nie zna sie dnia ani godziny. Tak jak teraz - wlasnie kluczowy klient w polowie kwietnia przypomnial sobie, ze potrzebuje 60-stronicowy katalog produktow na impreze pierwszomajowa... W normalnych warunkach i normalnych godzinach pracy jest to niewykonalne. Na szczescie dzis calosc idzie do druku.

Poza tym - codziennie mam trening interwalowy - biegi do autobusu [3 do 4 przesiadek na trasie]. Wczoraj myslalam, ze sie wyrobie na silownie, wiec mialam ze soba wszystkie rzeczy -> zaliczylam biegi z obciazeniem na odcinku Centrum-Centralny w jakze milej atmosferze Warszawy Centralnej w godzinach wieczornych.


Zmieniony przez - Uka P. w dniu 2005-04-22 10:07:19

Uka, są setki sposobów aby pomimo to trzymać się planu i trenować. Uwierz że to tylko kwestia priorytetów i determinacji.

...hmmm...

W sumie masz rację. Trochę nie przyszło mi to do głowy, że lepiej robić cokolwiek, niż nic. Wezmę to pod rozwagę.

A w tej chwili - cóż - nadal jestem w pracy [dziś od 8:30] i nadrabiam różne zaległości w oczekiwaniu na następne materiały. Jak już je dostanę, to jeszcze tylko jakieś 5-6h roboty i można iść do domu...