Gruby Baha i rozmowy studenckie, czyli spampost w C/S

Cavior- nie no sam muszę to napisać W końcu płace za te studia ale dzięki za pomoc już stronę napisałem, jeszcze ze 4 i wystarczy

edit: ale jakbys miał jakieś ciekawe materiały to chętnie przyjmne

Zmieniony przez - Kazik86 w dniu 2007-01-29 16:03:47

Kurna, wlasnie zdałem sobie sprawe ze moj angielski jest do dupy. Nie moge sie za cholere dogadac z jednym szkotem przez telefon Trzeba sie poduczyc troche.


A co do wojska - sam nie byłem w woju i pewnie nie bedę, ale jako obywatel chciałbym zeby w armii byli przede wszystkim zawodowcy. Kilkumiesieczne przeszkolenie i tak gowno daje a kosztuje dosyc duzo. Jak najbardziej popieram zawodowe wojsko

Temat rzeka...

emceha

Zmieniony przez - Kazik86 w dniu 2007-01-29 16:36:33

Nawet nie wiedzialem ze everr jest moderatorem.Z jakiego dzialu tu przylazles?

Trafiłem kiedyś na świetny artykuł o tym zagadnieniu(nie potrafię sobie przypomnieć w czym-choć obstawiałbym Newsweek, Wprost albo Politykę, bo te najczęściej czytuję).
Zestawiono tam w postaci tabeli wady i zalety armii zawodowej-i opartej o poborowych. Od setek podobnych artykułów ten różnił się tym, że zarówno w jednym jak i w drugim przypadku lista zalet i wad była... identyczna.

Nie pamiętam wszystkich podpunktów, ale dwa utkwiły mi w pamięci. Postaram się opisać własnymi słowami.

Armia oparta o pobór jest nieekonomiczna-bo trzeba przeszkolić od zera, w krótkim czasie wielu ludzi-którzy i tak niedługo pójdą do cywila-więc zainwestowane w nich pieniądze się nie zwrócą.

Armia zawodowa jest nieekonomiczna-gdyż na dobrą sprawę-utrzymuje się w gotowości ludzi i sprzęt-których użycie jest wyjątkowo mało prawdopodobne. To ewenement-policjant, strażak, ratownik, pracownik wywiadu-szkolą się po to, by po jakimś czasie ze swoich umiejętności korzystać. Żołnierz, jeśli chwilowo jego kraj nie znajduje się w stanie wojny-szkoli się, aby... się szkolić. No, może pomagać w razie powodzi-ale przecież nie w takim celu utrzymuje się armię.

Niektóre jednostki znajdą zastosowanie często (GROM, saperzy, "chemicy" itd)-ale większość żołnierzy armii zawodowej ćwiczyłaby w pewnym sensie "dla sztuki"-bo nigdy nie pójdą na wojnę. To niesie za sobą spore wydatki-jeśli wymaga się od kogoś pełnienia tak niebezpiecznego obowiązku, trzeba dać coś w zamian-dobry żołd i dobre warunki pracy.

Drugi punkt:

W armii opartej o pobór panuje "niezdrowa atmosfera". Wiadomo-niechęć poborowych do służby (ponoć ostatnio się to zmienia-ale jednak mało kto z powołanych idzie do jednostki ze śpiewem na ustach), "fala", fatalne warunki, sfrustrowani przełożeni, dla których poborowy jest śmieciem-przez co powstają złowrogie mity o armii, co owocuje jeszcze większą ku niej niechęcią-błędne koło.

W armii zawodowej panuje "niezdrowa atmosfera". Armia pod niektórymi względami niewiele różni się od, powiedzmy, klasztoru. Jest hierarchia, jest pewien narzucony porządek-co przyciąga pewien typ ludzi. O ile jednak do Kamedułów "przyciągani są" ludzie szukający ciszy-o tyle, z psychologicznego punktu widzenia, zamknięta grupa oparta, w pewnej mierze o siłę (awansu w wojsku nie dostaje ten, kto częściej się modli...) może przyciągać jednostki agresywne i pozbawione zahamowań. Z jednej strony-to dobrze. Żołnierz ma ponoć słuchać rozkazów-a nie dywagować. Z drugiej strony-kto chciałby pracować w instytucji złożonej z takich ludzi? Tylko kolejny człowiek tego typu. Utrzymanie porządku w takiej armii mogłoby nie być łatwe.