kaka21 pozbywamy się słabych punktów-plecy. pods. s. 94

Nene, Jak nie planuje posiłków to potem idę całkiem po bandzie, ja wiem że mam niezdrowe podejście, teraz jest już i tak dobrze, miałam spore problemy z jedzeniem. Teraz planuję i moja głowa szaleje, nie wiem co to znaczy "normalnie jeść" ale przynajmniej jem zdrowo, wiem że nie mogę się głodzić, wole tak planować nić mieć kompusl a potem chcieć się głodzić

a nie możesz sobie zaplanować w tygodniu np. 2 posiłków na które masz ochotę i je wpisać w makro? tak, żeby psychika i hormony nie szalały

Lexi_

kris mówi w takich wypadkach "pokroić Ci marchewkę czy paprykę?"
ja muszę pilnować kalorii. cheaty są tylko planowane. gdybym pozwalała sobie zawsze jak mam ochotę to cofałabym się bardzo szybko, nie mówiąc o rozwoju.

nie mówię, żeby jeść wszystko na co ma się ochotę, tylko, żeby z rozsądkiem podchodzić do żywienia. Bo z planowanymi cheatami to później tak jest, że lecisz po bandzie i wpierdzielasz 3000kcal w śmieciach

Staram się tak robić, ale co innego jak zaplanuje sobie zdrowy deser będąc sama w domu, a co innego będąc na imprezie z ciastami, ciasteczkami, chipsami, alkoholem itd.. u mnie wtedy działa system 0 1, albo nic albo masakra a potem wyrzuty sumienia, cięcia kalorii itd. Miałam/mam zaburzenia, sukcesem jest to że nie chcę wymiotować, że potem się nie głodzę, i że pomimo wariactwa w głowie jestem w stanie zapanować nad tym. W tej sytuacji wolę planować i trochę się obawiać niż wracać do starych zachowań. Trening dodatkowo trzyma mnie w ryzach bo nie dałabym rady trenować źle jedząc.

no to trzymam kciuki, żeby było coraz lepiej! z tego co czytam to i tak już wielki sukces dla Ciebie

Mnie się wydaje, że potrzeba czasu i za ileś miesięcy czy lat już to podejście będzie zdrowe i tak już dużo osiągnęłaś. Myślę, że da się z tego wyjść, tylko to nie dzieje się z dnia na dzień (sama jestem tego przykładem).

Dziękuję dziewczyny, jest już dużo lepiej, w ogromnej mierze to Wasza zasługa :*:*

Jak tak, to faktycznie lepiej iść w stronę zdrowego jedzenia, niż dać się ponieść fali. O ile takie planowanie nie zmienia się w obsesję i nie unieszczęśliwia, to ok. Dużo prościej zrobić porządek na talerzu niż w głowie niestety.. oby się udało, kibicuję

Głowa to czasami studnia bez dna :)

Tyle , ze pracować nad tym trzeba, bo czynniki wyzwalające zawsze się pojawiają i pojawiać będą

Ale jak miss mówi potrzeba czasu
nie ma nic zlego w zjedeniu jednego ciasteczka, tylko trzeba sie naucyc zjadac to jedno ciastecko

Najwazniejsze, ze jest progres i bedzie coraz lepiej
:*