kaka21 pozbywamy się słabych punktów-plecy. pods. s. 94

kaka21

Dziękuję Wam bardzo, bardzo cenie sobie Wasze rady, zdanie i troskę. Macie racje ale ja się oburzyłam i odebrałam jako atak tylko słowa o tym, że waga jest dla mnie ważniejsza niż zdrowie moje i mojego dziecka, co zostało jasno i wyraźnie napisane. Nie można tego interpretować inaczej.
Moja psychika i problemy z jedzeniem są od dawna, nigdy tego nie ukrywałam, zaznaczam to od samego początku dziennika.
Walczę z tym jedząc regularnie i zdrowe posiłki. Nieraz pisałam o moich żywieniowych porażkach i jak to na mnie wpływa.
Mówienie mi, że mam nie liczyć kalorii, cieszyć się tym i jeść co chce ale zdrowe to jak mówienie do alkoholika aby nie pił i nie myślał o wódce tylko aby się świetnie bawił gdy inni obok drinkują.
Może to brzmi smutno i nawet dramatycznie ale ja nie wiem co to znaczy "normalnie" jeść. Nie pamiętam kiedy jadłam posiłek nie myśląc o nim, nie mając wyrzutów sumienia, nie planując go wcześniej, jedząc spontanicznie i nie analizując co to jest. Pisałam wcześniej że nieliczenie kalorii oznacza kompletne załamanie psychiczne z powodu braku umiejętności "normalnego" jedzenia cokolwiek to znaczy.

Dzień dobry.
Pewnie nie powinienem się wtrącać ale ten post mnie troszkę poruszył. Przejrzałem z trochę Twój dziennik z wieloma rzeczami bym się zgodził
z innymi bym się sprzeczał. Ale do diabła widać wyraźnie że jesteś niegłupią osobą i jestem pewien że poradzisz sobie doskonale.
Nie widzę też nic a nic złego w tym że masz obawy i o nich mówisz, myślenie nie jest przecież szkodliwe. Nic złego w tym tez że myślisz również o sobie.
Oczywiście to co napisałem nie oznacza, że masz nie troszczyć się o dziecko, to chyba jasne.

Jak mogę słowo, to powiem tylko że dieta to nie wszystko, jest sporo elementów równie ważnych albo ważniejszych (jak w samochodzie nie tylko paliwo ale i silnik się liczy)
Dużo zdrówka będę kibicował.

Nikt się nie wtrąca, dziękuję za wczytanie się w dziennik, forum jest po to aby każdy się mógł wypowiedzieć i przedstawić swoje zdanie ale nie pozwolę się obrażać a tak odebrałam słowa strumyk.
Jeszcze raz dziękuję za wszystkie inne opinie, wiem że wynikają z sympatii i troski. A co do tego, że mój dziennik nie tryska radością i euforią... nie zawsze tak jest, tak jest baby blues po porodzie, tak jak jest depresja poporodowa, tak jak Tsu pisała o lękach ciążowych, tak jak kobiety w ukryciu piszą, że na początku nie potrafiły pokochać swoich dzieci tak dla mnie ciąża jest stanem ogromnych zmian i wielu obaw. Mój dziennik to nie blog z poradami, nie mam wykształcenia kierunkowego, nie podaję wskazówek dla innych, a jeśli zacznę wypisywać głupoty i szkodzić zdrowiu swojemu lub innym poprzez swoje wypiski to czuwają nad tym moderatorzy.
To trochę tak jak z macierzyństwem, kochamy swoje dzieci ale wychowywanie ich to nie tylko uśmiechanie się do czystego, wesołego bobaska jak z reklamy.

Przysiad bułgarski 6/8/12/12/12
6kg/8kg/10kg/10kg/10kg
Ściąganie drążka wyciągu górnego 6/8/10/10/10/12
18kg/18kg/25kg/25kg/25kg/18kg
Unoszenie tułowia 8/8/8/8
2x2kg/2x2kg/2x2kg/2x2kg
WL 8/6/5/5/5/5/5
20kg/25kg/30kg/30kg/30kg/30kg/30kg
Wyciskanie sztangielek siedząc 6/8/8/8/8
2x4kg/2x6kg/2x6kg/2x6kg/2x6kg/
Wyciskanie francuskie oburącz 8/12/12/12
6kg/8kg/8kg/8kg
Klęczenie na piłce 2*2minuty
Zaciskanie między udami 2*10
Vacum na leżąco 3*10


Samopoczucie po treningu super, nie czuję żadnego dyskomfortu, powoli trenuję, nie mam zadyszki

Kaka doskonale rozumiem co mówisz oprócz tego że Strumyk chciała cię obrazić, nie sadze że takie miała intencję ja zauważyłem raczej troskę ale ja już niedowidzę, więc się nie sprzeczam. Kiedyś miałem małą sprzeczkę między innymi z Paatik, właśnie o to że wychowanie dzieci i miłość do nich to nie tylko dawanie kosztem własnym. Wychowanie to uczenie że inni (czyli my) też istniejemy i mamy potrzeby, wtedy szansa że dzieci będą postępować tak samo wobec innych a potem wobec własnych dzieci. A troska o Twoje zdrowie wynika chyba z tego że ciąża to wyjątkowy okres w którym troszkę ograniczeń i wyrzeczeń nie da się uniknąć.
O rety zabrzmiało jak jakiś porąbany teks motywacyjny To dla równowagi dodam, mam dziecko i czym starsze tym zmartwień chyba więcej. ale chociaż nie budzi w nocy.


Zmieniony przez - paawo w dniu 2018-06-28 21:53:17

Małe dzieci spać nie dają, duże dzieci żyć nie dają....

Kaka - ja bym się o Ciebie martwiła jak byś żadnych obaw i leków nie miała.
Pamietam, ze pierwsze o czym pomyślałam,jak zobaczyłam pozytywny test to „Boże! Przecież będę musiała urodzić” i to nie była myśl, która zaraz odpłynęła. Autentycznie mi to spokoju nie dawało przez jakieś pol roku :)
Przytycia tez się bałam i trochę żałuje, ze ten lek był jednak słabszy od mego lakomstwa w pierwszej ciąży :)

Paatik

Małe dzieci spać nie dają, duże dzieci żyć nie dają....

Nie strasz. :)


Zmieniony przez - Invidia w dniu 2018-06-28 22:21:50

Paatik

duże dzieci żyć nie dają....

Paati bój się boga, jak się moderatora nie boisz.

Kaka, kurcze ale masz fajnie ze tym swojskim mięsem. Nic tylko korzystać.

U mnie w pracy jak jest temat dzieci to nie ma to tamto, wszyscy mówią że łatwo nie jest... ale i tak warto

Invidia

Paatik

Małe dzieci spać nie dają, duże dzieci żyć nie dają....

Nie strasz. :)



Zmieniony przez - Invidia w dniu 2018-06-28 22:21:50

wlasnie, nie straszcie
bo nigdy nie bede miec dzieci hahah

ogórkowa moja miłość Kaka, a będziesz chciała poznać płeć? a imię już masz? ja wiem, że to jeszcze daleko, ale pytam z czystej ciekawości